Daha İyi Kararlar, Daha Az PişmanlıkÖrnek

Bir gün çocuklarınızla veya torunlarınızla oturabilmek ya da uzanabilmek ve onlara hikayenizi anlatabilmek istersiniz. Tüm hikayenizi. Onlar büyüdükçe, sormamalarını ummak yerine hikayenize katmanlar ve ayrıntılar ekleyebilmek istersiniz.

Bekarsanız, bir gün hayatınızın geri kalanını birlikte geçirmeyi umduğunuz birinin karşısına oturup hikayenizi anlatmak istersiniz. Hepsini. Hepimiz bunu istiyoruz. Ancak bu, karar ortasında durmanızı ve şunu sormanızı gerektirecek: "Hangi hikayeyi anlatmak istiyorum? Bu kriz, bu fırsat, bu baştan çıkarma geride kaldığında—anlattığım bir hikayeye döndüğünde—hangi hikayeyi anlatmak istiyorum?" Mevcut seçeneklerden hangisinin hikayenizin bir parçası olmasını istiyorsunuz? 

Verdiğiniz her karar, hayat hikayenizin bir parçası olur. İlişkisel, finansal ve profesyonel her karar ve bu kararların sonuçları, hikayenizin kalıcı bir parçası haline gelir. Hepimiz, silebilmeyi istediğimiz birkaç bölüme sahip olacak kadar uzun yaşadık. Hiç şüphe yok ki sizin de yeniden yazabilmeyi dilediğiniz birkaç hikayeniz var. Hepimizin var. Biz buna pişmanlık diyoruz. Ancak muhtemelen, kendinize "Hangi hikayeyi anlatmak istiyorum?" diye sormak için durmuş olsaydınız, en büyük pişmanlıklarınıza yol açan kararlardan kaçınılabilirdi.

Bundan sonra anlatmaya değer bir hikaye yazın. Anlatmaktan gurur duyacağınız bir hikaye yazın. Şu anda bir karar vermenin ortasındaysanız, durun ve kendinize sorun: Mevcut seçeneklerden hangisini hayat hikayemin kalıcı bir parçası olarak istiyorum?