Neden Paskalya?Örnek

İsa’ya neden ihtiyaç duyarız?

Siz ve ben, Tanrı’yla bir ilişki içinde yaşamak için yaratıldık. Bu ilişkiyi bulana kadar hayatımızda her zaman eksik olan bir şeyler olacaktır. Sonuç olarak, sık sık bu boşluğun farkına varırız. Bir rock şarkıcısı bunu şu sözlerle anlatmıştır: ‘İçimde bir boşluk var.’

Bir kadın, bana yazdığı bir mektupta, ‘derin bir boşluk’tan bahsetmişti. Başka bir genç kız ise ‘ruhunda büyük bir parçanın eksik olduğu’ hakkında konuştu.

İnsanlar bu boşluğu çeşitli şekillerde doldurmaya çalışırlar. Bazıları para ile bu eksikliği gidermeye çalışır, ama bu tatmin etmez. Dünyanın en zengin adamlarından biri olan Aristotle Onassis, hayatının sonunda: ‘Milyonlar(ca lira) bir adamın hayatındaki ihtiyaçlarını her zaman karşılamaz’ demiştir.

Birçokları, uyuşturucu, aşırı alkol veya cinsel çok eşliliği denemiştir. Genç bir kadın bana demişti ki, ‘Bu bağımlılıklar anlık tatmin sağlar ama sonra sizi içi boş hislerle bırakırlar.’ Diğerleri, sıkı çalışma, müzik, spor yapmayı ya da başarı aramayı denemişlerdir. Bunların kendi içinde bir kötülük olmayabilir ama her insanın içinde bulunan derin açlık-boşluk hissini tatmin edemezler.

Hatta en yakın insan ilişkileri, harika olsalar da, kendi içlerindeki bu ‘derin boşluk’ hissini gideremez. Çünkü Tanrı’yla olan ilişkimiz dışında hiç bir şey bu boşluğu dolduramaz.

Yeni Antlaşma’ya göre, bu boşluğun sebebi, kadın ve erkeğin Tanrı’ya sırtlarını dönmeleridir.

İsa, “Yaşam ekmeği Ben’im. Bana gelen asla acıkmaz, bana iman eden hiçbir zaman susamaz” dedi, Yuhanna 6:35. En derin açlığımızı doyurabilen tek kişi O’dur. Çünkü Tanrı’yla olan ilişkimizin yeniden kurulmasını ancak O sağlayabilir.

a) Hayatımızdaki anlam ve amaca olan açlığımızı O karşılar.

Sadece Yaratıcımızla olan bir ilişkide, hayatımızın gerçek anlamını ve amacını buluruz.

b) Ölümden sonraki yaşama olan açlığımızı O karşılar.

Çoğu insan ölmek istemez. Ölümün ötesinde hayatta kalmak için can atarız. Sadece İsa Mesih’te sonsuz yaşamı buluruz.

c) Bağışlanmaya olan açlığımızı O karşılar.

Eğer dürüst olursak, hepimiz yanlış olduğunu bildiğimiz şeyleri yaptığımızı kabul etmeliyiz. Çarmıhtaki ölümüyle İsa, affedilmemizi ve Tanrı'yla olan ilişkimize geri dönmemizi sağladı.