Umut ...Örnek

Umut İmanla Alınır

Dünyamız bize doğru şeyleri yaparsak başarılı olacağımızı öğretir. Gençlik yıllarımızda çok çalışırsak her zaman istediğimiz işe sahip olabiliriz. İşyerinde daha fazla proje üstlenirsek terfi edebiliriz. Çocuklarımıza doğru öğretirsek iyi huylu olurlar. Evliliğimize zaman ayırırsak çatışmaları çözmek için daha donanımlı oluruz. Ancak bu formüller her durumda geçerli olmadığında cesaretimiz kırılır.

Daha parlak bir gelecek elde edebileceğimizi düşündük ama gerçekler çoğu zaman bizi umutsuz bırakıyor.

Mezmurlar kitabında Davut bize umudun kendi başımıza üretebileceğimiz bir şey olmadığını öğretir. Umut veren Tanrı'dır. İlk kilisenin önderlerinden biri olan Pavlus, Efes halkına şöyle yazdı: "İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir.” (Efesliler 2:8-9)

İsa bize kurtuluş verdiği için umudu O'ndan alırız. Yaşamımızı Tanrı'ya verdiğimizde, O yüreğimize umut koyar.

İçimizi otomatik olarak umutla dolduracak sihirli bir formül yoktur. Hediye kazanılan bir şey değildir; karşılıksız verilir. İsa'nın sunduğu umut armağanı için de aynı şey geçerlidir. Sadece onu kabul ederek, imanla almamız gerekiyor. O’nun bize olan sevgisini yok etmek için yapabileceğimiz hiçbir şey yoktur.

Dua edin:
İsa, bize sadece kurtuluş değil, umut da verdiğin için Sana şükrederim. Şu anki durumuma umutla bakmama yardım et, çünkü Sen benimlesin.

Düşünün:
Hayatınızda kimin umuda ihtiyacı var? O kişi için dua edin.