MEZMURLAR 77:1-20

MEZMURLAR 77:1-20 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)

Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye. Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü. Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum. Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum. Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım: “Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi? Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık? Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.” RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım. Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım. Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur? Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin. Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi. Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu. Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı. Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi. Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

MEZMURLAR 77:1-20 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)

S ESİM Allahadır, ve feryat ederim; Sesim Allahadır, ve bana kulak verir. Sıkıntım gününde Rabbi aradım; Elimi geceleyin açtım ve gevşemedi; Canım teselli edilmek istemedi. Allahı anarım ve inlerim; Şikâyet eylerim ve ruhum bayılır. [Sela Göz kapaklarımı tutmaktasın; İçim sıkılıyor da söyliyemiyorum. Eski günleri, Geçmiş devirlerin yıllarını düşündüm. Gece içinde ilâhimi anarım; Yüreğimle konuşurum; Ruhum da inceden inceye soruşturur: Acaba Rab ebediyen bırakacak mı? Ve bir daha razı olmıyacak mı? Acaba inayeti ebediyen sona mı erdi? Sözü nesilden nesle boşa mı çıktı? Acaba Allah acımağı unuttu mu? Rahmetlerini öfke ile kapadı mı? [ Sela Benim derdim budur, dedim; Fakat Yüce Olanın sağ elinin yıllarını anarım. RABBİN işlerini anıyorum; Çünkü eski vakitten olan hârikalarını anarım. Ve senin bütün işlerini derin düşünürüm, Ve senin yaptıkların hakkında düşünceye dalarım. Ey Allah, senin yolun kudsiyettedir; Allah gibi büyük ilâh kimdir? Hârikalar eden Allah sensin; Kavmlar arasında kudretini bildirdin. Bazun ile kavmını, Yakub ve Yusuf oğullarını, kurtardın. [Sela Sular seni gördü, ey Allah; Sular seni görüp korktular; Enginler de titredi. Bulutlar su boşalttılar; Asüman ses verdi; Okların da uçuştular. Gürleyişinin sesi kasırgada idi; Şimşekler dünyayı aydınlattı; Yer titredi ve sarsıldı. Senin yolun denizde, Ve yolların büyük sularda idi, Ve izlerin belli değildi. Musa ve Harunun elile, Kavmını sürü gibi güttün.

MEZMURLAR 77:1-20 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)

Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye. Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü. Tanrı'yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum. Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum. Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım: “Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi? Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık? Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.” RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım. Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım. Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur? Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin. Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi. Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu. Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı. Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi. Musa ve Harun'un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.