MEZMURLAR 50:1-23
MEZMURLAR 50:1-23 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor. Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı. Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor. Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor: “Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.” Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela “Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım! Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde. Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım. Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir. Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir. Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir. Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim? Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir. Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin. Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var? Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun. Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun. Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun. Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın. Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum. “Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz. Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
MEZMURLAR 50:1-23 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
K ADİR olan Allah, RAB, söyledi; Ve güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar dünyayı çağırdı. Güzelliğin kemali olan Siondan Allah parladı. Allahımız geliyor ve susmıyor; Önünde ateş yiyip bitiriyor. Ve çevresi çok kasırgalı. Kavmını muhakeme etsin diye, Göklere ve yere yukarıdan çağırıyor: Benim ile kurbanla ahdeden müttakilerimi, Bana bir araya toplayın. Ve gökler onun adaletini bildirecektir; Çünkü hükmeden Allah kendisidir. [Sela Ey kavmım, dinle de söyliyeyim; Ey İsrail, ve sana şehadet edeyim; Allah, senin Allahın ben im. Kurbanların için seni tekdir etmem; Ve yakılan takdimelerin daima karşımdadır. Ne evinden dana, Ne de ağıllarından keçiler alırım. Çünkü ormanın bütün hayvanları, Ve binlerce dağlardaki sığırlar benimdir. Bütün dağ kuşlarını bilirim, Çölün yabani hayvanları da benimdir. Acıksaydım sana söylemezdim; Çünkü dünya ve onun dolusu benimdir. Ben boğaların etini yer miyim? Yahut keçilerin kanını içer miyim? Allaha şükran kurbanı arzet; Ve Yüce Olana adaklarını öde. Ve sıkıntı gününde beni çağır; Seni kurtarırım, ve bana izzet vereceksin. Fakat Allah kötü adama diyor: Mademki tedipten nefret ediyorsun, Ve sözlerimi arkana atıyorsun, Hükümlerimi ilân etmek, Ve ahdimi ağzına almak ne vazifen? Bir hırsız görünce, onunla uyuşursun; Ve payın zina edenler iledir. Ağzını şerde serbest bırakırsın, Dilin de hile uydurur. Oturur, kardeşine karşı söylersin; Annen oğluna iftira edersin. Sen bunları ettin, ve ben sustum; Beni tıpkı kendin gibi sandın; Seni tekdir edeyim, senin suçlarını gözlerinin önüne dizeyim. Şimdi bunu anlayın, ey sizler, Allahı unutanlar, Yoksa sizi parçalayayım, Ve azat eden olmaz. Şükran kurbanı arzeden beni taziz eder; Ve yolunu doğrultana Allahın kurtarışını gösteririm.
MEZMURLAR 50:1-23 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor. Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı. Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor. Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor: “Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.” Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. Sela “Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım! Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde. Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım. Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir. Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir. Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir. Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim? Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir. Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin. Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var? Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun. Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun. Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun. Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın. Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum. “Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz. Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”