Mezmur 50:1-23

K ADİR olan Allah, RAB, söyledi; Ve güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar dünyayı çağırdı. Güzelliğin kemali olan Siondan Allah parladı. Allahımız geliyor ve susmıyor; Önünde ateş yiyip bitiriyor. Ve çevresi çok kasırgalı. Kavmını muhakeme etsin diye, Göklere ve yere yukarıdan çağırıyor: Benim ile kurbanla ahdeden müttakilerimi, Bana bir araya toplayın. Ve gökler onun adaletini bildirecektir; Çünkü hükmeden Allah kendisidir. [Sela Ey kavmım, dinle de söyliyeyim; Ey İsrail, ve sana şehadet edeyim; Allah, senin Allahın ben im. Kurbanların için seni tekdir etmem; Ve yakılan takdimelerin daima karşımdadır. Ne evinden dana, Ne de ağıllarından keçiler alırım. Çünkü ormanın bütün hayvanları, Ve binlerce dağlardaki sığırlar benimdir. Bütün dağ kuşlarını bilirim, Çölün yabani hayvanları da benimdir. Acıksaydım sana söylemezdim; Çünkü dünya ve onun dolusu benimdir. Ben boğaların etini yer miyim? Yahut keçilerin kanını içer miyim? Allaha şükran kurbanı arzet; Ve Yüce Olana adaklarını öde. Ve sıkıntı gününde beni çağır; Seni kurtarırım, ve bana izzet vereceksin. Fakat Allah kötü adama diyor: Mademki tedipten nefret ediyorsun, Ve sözlerimi arkana atıyorsun, Hükümlerimi ilân etmek, Ve ahdimi ağzına almak ne vazifen? Bir hırsız görünce, onunla uyuşursun; Ve payın zina edenler iledir. Ağzını şerde serbest bırakırsın, Dilin de hile uydurur. Oturur, kardeşine karşı söylersin; Annen oğluna iftira edersin. Sen bunları ettin, ve ben sustum; Beni tıpkı kendin gibi sandın; Seni tekdir edeyim, senin suçlarını gözlerinin önüne dizeyim. Şimdi bunu anlayın, ey sizler, Allahı unutanlar, Yoksa sizi parçalayayım, Ve azat eden olmaz. Şükran kurbanı arzeden beni taziz eder; Ve yolunu doğrultana Allahın kurtarışını gösteririm.