MEZMURLAR 119:97-176
MEZMURLAR 119:97-176 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde. Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar. Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum. Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum. Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için. Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin. Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma! Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan. Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır. Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım. Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca. Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret. Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı. Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından. Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar. Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya. Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim. Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım. Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim. Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma! Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım. Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur. Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini. Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden. Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni! Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar. Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten. Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret. Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim. Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar. Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum; Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum. Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum. Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir. Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum. Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi. Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın. Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim. Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana. Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana. Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur. Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir. Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini. Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever. Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum. Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir. Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir. Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım. Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım. Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım. Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım. Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme. Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana! Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar. Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir. Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini. Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım. Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı. Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar. Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı. Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden. Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne. Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı. Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir. Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer. Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum. Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim. Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim. Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları. Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm. Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim. Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen. Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana! Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni! Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun. Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur. Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben. Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır. Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun. Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.
MEZMURLAR 119:97-176 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Şeriatini ne kadar severim! Bütün gün düşüncem odur. Emirlerin beni düşmanlarımdan daha hikmetli kıldı; Çünkü onlar daima benimledir. Bütün muallimlerimden daha anlayışlı oldum; Çünkü şehadetlerin benim düşüncemdir. İhtiyarlardan daha akıllı oldum; Çünkü senin vesayanı tuttum. Ayaklarımı her şer yolundan alıkoydum, Ta ki, senin sözünü tutayım. Senin hükümlerinden dönmedim; Çünkü sen bana öğrettin. Sözlerin damağım için ne tatlıdır! Ağzım için baldan tatlıdır! Vesayan ile akıl kazanırım; Bunun için her yalan yolundan nefret eylerim. Sözün adımlarım için çerağ, Ve yolum için ışıktır. Senin adaletli hükümlerini tutayım diye, And ettim, ve andımı pekiştirdim. Çok düşkünüm; Ya RAB, sözüne göre beni dirilt. Ya RAB, ağzımın gönüllü kurbanlarını kabul et, Ve bana senin hükümlerini öğret. Canım daima avucumdadır; Fakat senin şeriatini unutmuyorum. Kötüler bana tuzak kurdular; Fakat senin vesayandan sapmadım. Senin şehadetlerini ebediyen miras olarak aldım; Çünkü onlar yüreğimin sevincidir. Ebediyen, sona kadar, Yüreğimi senin kanunlarını yapmağa meylettirdim. İki yürekli adamlardan nefret eylerim; Fakat senin şeriatini severim. Saklanacak yerim ve kalkanım sensin; Senin sözüne ümit bağlarım. Ey şerirler, benden uzaklaşın da, Allahımın emirlerini tutayım. Sözüne göre bana destek ol da dirileyim; Ve ümidimden beni utandırma. Beni tutup kaldır, ve kurtulurum. Ve daima senin kanunlarını gözetirim. Senin kanunlarından sapanların hepsini hiçe saydın; Çünkü onların hilesi boştur. Bütün yerin kötülerini cüruf gibi atarsın; Bunun için senin şehadetlerini severim. Senin korkundan bedenim titrer; Ve hükümlerinden korkarım. Hükmü ve adaleti yaptım; Bana gaddarlık edenlere beni bırakma. İyilik için kuluna kefil ol; Kibirliler bana gadretmesinler. Senin kurtarışını ve adalet sözünü özliyerek Gözlerim sönüyor. Kuluna senin inayetine göre yap, Ve kanunlarını bana öğret. Ben senin kulunum; bana anlayış ver de Senin şehadetlerini bileyim. RABBİN işliyeceği vakittir; Senin şeriatini bozdular. Bunun için senin emirlerini Altından, ve saf altından daha çok severim. Bunun için her şeyde bütün vesayanı doğru sayarım; Her yalan yolundan nefret eylerim. Şehadetlerin şaşılacak şeydir; Bunun için canım onları tutuyor. Kelâmının açılışı nurlandırır; Bön adamlara akıl verir. Ağzımı açtım ve ah ettim; Çünkü senin emirlerini özliyorum. Senin ismini sevenlere âdetin olduğu gibi, Bana yünel ve bana acı. Sözünle adımlarımı pekiştir; Ve hiç bir fesat bana hâkim olmasın. İnsan gadrından beni kurtar; Ve vesayanı tutayım. Kuluna yüzünü parlat; Ve kanunlarını bana öğret. Gözlerimden bol bol sular iniyor, Çünkü senin şeriatini tutmuyorlar. Sen âdilsin, ya RAB, Ve hükümlerin doğrudur. Şehadetlerini adaletle, Ve çok sadakatle emrettin. Gayretim beni yok etti, Çünkü hasımlarım senin kelâmlarını unuttular. Senin sözün çok saftır; Ve kulun onu sever. Küçüğüm ben, ve hakirim; Fakat vesayanı unutmuyorum. Adaletin ebedî adalettir, Ve şeriatin hakikattir. Sıkıntı ve meşakkat bana eriştiler; Fakat emirlerin zevkimdir. Şehadetlerin ebediyen adaletlidir; Bana anlayış ver de, yaşıyayım. Bütün yüreğimle çağırdım; bana cevap ver, ya RAB; Senin kanunlarını tutayım. Seni çağırdım; beni kurtar, Ve senin şehadetlerini tutayım. Seheri karşıladım, ve imdada çağırdım; Senin sözüne ümit bağladım. Senin sözünü düşüneyim diye, Gözlerim gece nöbetlerini karşıladı. İnayetine göre sesimi işit; Ya RAB, hükümlerine göre beni dirilt. Kötülük ardında koşanlar yaklaştılar; Senin şeriatinden uzak durmaktalar. Yakın olan sensin, ya RAB; Ve bütün emirlerin hakikattir. Çoktan beri şehadetlerinden bildim ki, Sen onları ebediyen kurdun. Düşkünlüğüme bak, ve beni kurtar; Çünkü senin şeriatini unutmuyorum. Davamı gör, ve beni azat et; Sözüne göre beni dirilt. Kurtuluş kötülerden uzaktır; Çünkü senin kanunlarını aramıyorlar. Merhametlerin çoktur, ya RAB; Hükümlerine göre beni dirilt. Bana eza edenler ve hasımlarım çoktur; Fakat şehadetlerinden sapmadım. Hainleri gördüm ve kederlendim, Çünkü senin sözünü tutmuyorlar. Bak, senin vesayanı nasıl severim; Ya RAB, inayetine göre beni dirilt. Sözünün topu hakikattir; Ve her adaletli hükmün ebedîdir. Reisler yok yere bana eza ettiler; Fakat yüreğim senin sözünden korkar. Çok ganimet bulan adam gibi, Ben senin sözünle mesrur olurum. Yalandan nefret ederim ve tiksinirim; Fakat senin şeriatini severim. Senin adaletli hükümlerin için, Günde yedi kere sana hamdeylerim. Şeriatini sevenlere büyük selâmet var; Ve onlara tökez yoktur. Kurtarışına ümit bağladım, ya RAB, Ve emirlerini yaptım. Canım senin şehadetlerini tuttu; Ve onları çok severim. Vesayanı ve şehadetlerini tuttum; Çünkü bütün yollarım senin önündedir. Feryadım sana erişsin, ya RAB; Sözüne göre bana anlayış ver. Yalvarışım senin önüne varsın; Sözüne göre beni azat eyle. Dudaklarım hamdi akıtsın; Çünkü kanunlarını bana öğrettin. Dilim senin sözünü terennüm etsin; Çünkü bütün emirlerin adalettir. Elin bana yardım etmeğe hazır olsun; Çünkü ben senin vesayanı seçtim. Kurtarışını özledim, ya RAB; Ve şeriatin zevkimdir. Canım yaşasın, ve sana hamdedecektir; Ve hükümlerin bana yardım etsin. Kaybolmuş koyun gibi yoldan saptım; kulunu ara; Çünkü emirlerini unutmuyorum.
MEZMURLAR 119:97-176 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde. Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar. Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum. Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum. Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için. Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin. Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma! Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan. Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır. Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım. Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca. Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret. Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı. Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından. Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar. Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya. Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim. Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım. Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım'ın buyruklarını yerine getireyim. Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma! Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım. Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur. Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini. Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden. Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni! Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar. Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten. Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret. Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim. Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar. Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum; Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum. Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum. Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir. Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum. Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi. Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın. Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim. Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana. Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana. Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur. Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir. Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini. Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever. Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum. Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir. Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir. Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım. Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım. Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım. Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım. Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme. Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana! Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar. Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir. Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini. Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım. Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı. Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar. Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı. Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden. Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne. Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı. Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir. Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer. Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum. Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim. Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim. Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları. Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm. Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim. Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen. Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana! Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni! Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun. Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur. Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben. Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır. Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun. Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.