SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 7:14-27
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 7:14-27 Kutsal Kitap Yeni Çeviri 2001, 2008 (TCL02)
“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim. Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni! Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim. Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim. Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım. Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı. Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.” Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi. Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi, Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden. Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime, Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin. Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok. Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 7:14-27 Turkish Bible Old Translation 1941 (KMEYA)
Selâmet kurbanlarına borçlu idim; Adaklarımı bugün ödedim. Bundan dolayı hemen senin yüzünü göreyim diye Seni karşılamağa çıktım, ve seni buldum. Yatağıma halılar, Mısır ipliğinden alaca örtüler serdim; Yatağıma mür, Öd ağacı ve tarçın serptim. Gel, sabaha kadar aşkla mestolalım; Sevgiden zevk alalım. Çünkü kocam evde değil; Uzak yola gitti; Yanına bir torba gümüş aldı; Ayın on dördünde evine dönecek. Söyliye söyliye onu meylettirdi; Dudaklarının yaltaklanması ile onu çekti. Boğazlanmağa giden öküz gibi, Sefahet cezasına giden bukağıya vurulmuş adam gibi; Kendi canı için olduğunu bilmiyerek, Kuş tuzağa atılır gibi, Ciğerine ok geçinciye kadar, Hemen o kadının ardından gider. Ve şimdi, ey oğullar, beni dinleyin, Ve ağzımın sözlerine dikkat edin. Yüreğin onun yollarına sapmasın; Onun yollarında dolaşma. Çünkü onun yere serdiği yaralılar çoktur; Ve öldürdüklerinin topu büyük bir ordudur. Onun evi, ölüler diyarının yollarıdır; Ölümün hücrelerine iner.
SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 7:14-27 Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar (KKDEU)
“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim. Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni! Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim. Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim. Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım. Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı. Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.” Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi. Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi, Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden. Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime, Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin. Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok. Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür.