YARATILIŞ 19
19
1İki melek akşam Sodom'a geldiler. Lut, kentin kapısında oturuyordu. Lut onları gördü ve karşılamak için ayağa kalktı. Yüzüstü yere kapanarak, 2“Efendilerim, şimdi lütfen hizmetkârınızın evine gelin, geceyi geçirin, ayaklarınızı yıkar, erken kalkıp yolunuza gidersiniz.”
Onlar, “Hayır, biz geceyi meydanda geçireceğiz” dediler.
3Lut çok ısrar etti ve onunla birlikte içeri gelip evine girdiler. Onlara bir ziyafet verdi ve mayasız ekmek pişirdi ve yediler. 4Ama onlar yatmadan önce kentin erkekleri, Sodom'un erkekleri, genç yaşlı, her mahalleden bütün halk evi kuşattı. 5Lut'a seslenip ona: “Bu gece yanına gelen adamlar nerede? Onları bize getir de onlarla yatalım” dediler.
6Lut kapıya çıktı ve kapıyı arkasından kapattı. 7“Kardeşlerim, lütfen böyle bir kötülük yapmayın” dedi. 8“Bakın, erkek eli değmemiş iki kızım var. Onları size getireyim, ne isterseniz yapın. Yalnız bu adamlara bir şey yapmayın, çünkü onlar benim çatımın gölgesi altına girdiler.”
9“Geri çekil!” dediler. Sonra, “Bu adam yabancı olarak yaşamak için geldi ve kendini yargıç sayıyor. Şimdi seni onlardan beter ederiz!” Lut’u çok zorladılar ve kapıyı kırmak için yaklaştılar. 10Ama adamlar ellerini uzatıp Lut'u eve, yanlarına getirdiler ve kapıyı kapattılar. 11Evin kapısındaki adamları büyük küçük hepsini körlükle vurdular, öyle ki kapıyı aramaktan bitkin düştüler.
12Adamlar Lut'a, “Burada başka kimsen var mı? Damadın, oğulların, kızların ve kentte kimlerin varsa onları oradan çıkar. 13Çünkü burayı yok edeceğiz. Çünkü Yahve’nin önünde onların feryadı çok büyüdü. Yahve kenti yok etmemiz için bizi gönderdi.” dedi.
14Lut dışarı çıktı, kızlarının sözlüleri olan adamlarla konuştu ve “Kalkın! Buradan uzaklaşın, çünkü Yahve kenti yok edecek!” dedi.
Ama damatları onun şaka yaptığını sandı. 15Sabah olunca melekler Lut'a, “Kalk! Karını ve burada olan iki kızını al, öyle ki kentin kötülüğü sizi de yutmasın.” dedi. 16Ama Lut yavaş davrandı ve adamlar onun, karısının ve iki kızının elinden tuttular. Yahve ona merhamet etti, onu tutup kentin dışına koydular. 17Onları dışarı çıkardıklarında adamlardan biri, “Hayatını kurtarmak için kaç!” dedi. “Arkana bakma ve ovada hiçbir yerde durma. Dağlara kaçın yoksa, mahvolursunuz!”
18Lut onlara, “Aman, efendim!” dedi. 19“İşte şimdi, hizmetkârının gözünde iyilik buldu ve hayatımı kurtarmakla bana gösterdiğin lütfunu büyüttün. Dağa kaçamam, yoksa kötülük beni yakalar ve ölürüm. 20İşte, bu kent kaçmak için yakın ve küçük bir kenttir. O küçük yere kaçmama izin verin ki, canım kurtulsun.” 21Ona, “İşte, hakkında söylediğin kenti yıkmayacağıma ilişkin isteğini kabul ettim” dedi. 22“Acele et, oraya kaç, çünkü sen oraya varmadan ben bir şey yapamam.” Bu nedenle o kente Soar adı verildi.
23Lut Soar'a geldiğinde güneş yer üzerine doğmuştu. 24Yahve Sodom ve Gomora üzerine gökten kükürt ve ateş yağdırdı. 25O kentleri, bütün ovayı, kentlerde oturanların hepsini, toprakta yetişen her şeyi yerle bir etti. 26Ama Lut'un karısı onun arkasından bakınca tuzdan bir sütun oldu.
27Avraham sabah erkenden kalkıp Yahve’nin önünde durmuş olduğu yere gitti. 28Sodom ve Gomora'ya ve bütün ovaya baktı ve yerden dumanın ocak dumanı gibi yükseldiğini gördü.
29Tanrı ovadaki kentleri yok ettiğinde, Tanrı Avraham’ı hatırladı ve Lut'un yaşadığı kentleri yerle bir ettiği zaman, Lut'u yıkımın ortasından dışına gönderdi.
30Lut Soar'dan çıkıp iki kızıyla birlikte dağda yaşadı. Çünkü Soar'da yaşamaktan korkuyordu. İki kızıyla birlikte bir mağarada yaşıyordu. 31Büyük olan küçüğüne, “Babamız yaşlı” dedi, “Yeryüzünde, dünya geleneklerine göre yanımıza girecek kimse yok. 32Gel, babamıza şarap içirelim ve babamızın soyunu korumak için onunla yatalım.” 33O gece babalarına şarap içirdiler. Büyük kız içeri girip babasıyla yattı. Lut yatıp kalktığını bilmiyordu. 34Ertesi gün büyük olan küçüğüne, “İşte, dün gece babamla yattım. Bu gece ona yine şarap içirelim. Babamızın soyunu koruyabilmek için içeri girip onunla sen de yat.” dedi. 35O gece de babalarına şarap içirdiler. Küçük kız babasıyla yattı. Ama Lut yatıp kalktığını bilmiyordu. 36Böylece Lut'un iki kızı da babalarından hamile kaldılar. 37Büyük olanın bir oğlu oldu, adını Moav koydu. O bugünkü Moavlılar’ın atasıdır. 38Küçük olanın da bir oğlu oldu ve adını Ben Ammi koydu. O da bugünkü Ammonlular’ın atasıdır.
Seçili Olanlar:
YARATILIŞ 19: YTC
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
Copyright © 2023-2024 İsmail Serinken and eBible.org. CC-BY-ND