Luka 6

Şabat gününün Efendisi İsaʼdır

(Matta 12:1‑14; Markos 2:23‑28; 3:1‑6)

1Bir Şabat günü İsa ekin tarlalarından geçiyordu. Oʼnun öğrencileri ekin başaklarını koparıyor, avuçlarında ezip yiyorlardı. 2Ama Ferisilerden bazıları şunu sordular: “Neden Şabat gününde Tevratʼta yasaklananı yapıyorsunuz?”

3İsa onlara şöyle cevap verdi: “Davud ve adamları acıkınca Davudʼun ne yaptığını okumadınız mı? 4Allahʼın evine girdi, adak ekmeklerinden#6:4 Adak ekmeklerinden Çadırın ve sonra tapınağın kutsal yerinde bulunan altın masaya her hafta konulan 12 mayasız pide. İbranicede huzur ekmekleri denilir. Haftanın sonunda yenileri konulunca rahipler belirli şartlar altında eskilerini yiyebilirdi. Çıkış 25:30; 1. Samuel 21:1‑6 alıp yedi ve yanındakilere de verdi. Oysa o ekmekleri yemeye sadece rahiplerin izni vardı.” 5İsa onlara şunu da söyledi: “İnsan Oğlu olarak ben Şabat gününün efendisiyim.”

6Başka bir Şabat günü İsa, Yahudilerin bir toplantı yerine girip vaaz etmeye başladı. Orada sağ eli sakat bir adam vardı. 7Tevrat uzmanları ve Ferisiler İsaʼyı yakından izliyorlardı. Oʼnun Şabat gününde şifa verip vermeyeceğini gözlüyorlardı. Böylece İsaʼyı suçlamak için fırsat arıyorlardı. 8Ama İsa akıllarından geçenleri biliyordu. Eli sakat adama, “Kalk, ortaya geç!” dedi. Adam da kalktı, ortaya geçti.

9O zaman İsa onlara şunu dedi: “Size bir sorum var! Şabat gününde iyilik mi, yoksa kötülük mü yapmak Tevratʼa uygundur? Bir hayatı kurtarmak mı, yoksa onu yok etmek mi uygundur?”

10Etrafına dönüp herkese baktı. Sonra adama “Elini uzat!” dedi. Adam elini uzattı ve eli sapasağlam oldu. 11Ama Tevrat uzmanları ve Ferisiler öfkeden deliye döndüler. İsaʼya ne yapacaklarını aralarında konuşmaya başladılar.

İsa on iki elçisini seçiyor

(Matta 10:1‑4; Markos 3:13‑19)

12O günlerde İsa dua etmek için bir tepeye çıktı. Bütün geceyi Allahʼa dua etmekle geçirdi. 13Gün doğunca İsa öğrencilerini yanına çağırdı. Onların arasından “elçi” adını verdiği şu on iki kişiyi seçti:

14Petrus#6:14 Petrus Kaya demektir. İsaʼnın Simunʼa verdiği ad. adını verdiği Simun ve onun kardeşi Andreas,

Yakub ve Yuhanna,

Filipus ve Bartalmay,

15Matta ve Tomas,

Alpay oğlu Yakub ve lakabı “Yurtsever” olan Simun,

16Yakub oğlu Yahuda ve İsaʼya ihanet eden Yahuda İskariyot.

İsa vaaz ediyor ve şifa veriyor

(Matta 4:24‑25; Markos 3:7‑12)

17İsa onlarla birlikte aşağı inip düzlükte durdu. Öğrencileri büyük bir kalabalık halinde oradaydılar. Ayrıca bütün Yahudiyeʼden, Yeruşalimʼden, Sur ve Sayda şehirlerinin çevresindeki deniz kenarından çok sayıda insan vardı. 18İsaʼyı dinlemeye ve hastalıklarından şifa bulmaya gelmişlerdi. Şeytani ruhlar yüzünden sıkıntı çekenler de iyileşiyordu. 19Bütün kalabalık İsaʼya dokunmaya çalışıyordu. Çünkü Oʼndan güç akıyor ve herkese şifa veriyordu.

20İsa başını kaldırıp öğrencilerine bakarak şöyle konuşmaya başladı:

“Ne mutlu size, fakirler!

Çünkü Allahʼın Krallığı sizindir.

21Ne mutlu size, şimdi açlık çekenler!

Çünkü doyacaksınız.

Ne mutlu size, şimdi ağlayanlar!

Çünkü yüzünüz gülecek.

22 İnsan Oğluʼna bağlı olduğunuz için

insanlar sizden nefret ettikleri,

sizi aralarından kovup aşağıladıkları

ve adınızı kötüledikleri zaman, ne mutlu size!

23O gün sevinin, sevinçten zıplayın, çünkü gökte ödülünüz büyük olacak. Bilin ki, size kötü davrananların ataları peygamberlere aynısını yaptılar.

24Ama vay halinize, siz zenginler!

Çünkü daha şimdiden rahata kavuştunuz.

25Vay halinize, şimdi karnı tok olanlar!

Çünkü açlık çekeceksiniz.

Vay halinize, şimdi yüzü gülenler!

Çünkü yas tutup ağlayacaksınız.

26Herkes sizi övdüğü zaman vay halinize!

Çünkü ataları, sahte peygamberlere de aynısını yaptılar.”

Düşmanlarınızı sevin!

(Matta 5:38‑48; 7:12)

27“Ama, beni dinleyen sizlere söylüyorum, düşmanlarınızı sevin! Sizden nefret edenlere iyilik yapın. 28Size lanet edenler için bereket dileyin. Size hakaret edenler için dua edin. 29Bir yanağınıza şamar atana öbür yanağınızı da çevirin. Paltonuzu zorla alan kişiye gömleğinizi de verin. 30Sizden bir şey dileyen herkese verin. Biri malınızı almışsa, geri istemeyin. 31İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın.

32Eğer sadece sizi sevenleri severseniz, bu size ne övgü kazandırır? Günahkârlar bile kendilerini sevenleri sever. 33Eğer sadece size iyilik yapanlara iyilik yaparsanız, bu size ne övgü kazandırır? Günahkârlar bile aynısını yaparlar. 34Eğer sadece geri almayı umut ettiğiniz kişilere ödünç verirseniz, bu size ne övgü kazandırır? Günahkârlar da verdiklerini geri almak şartıyla diğer günahkârlara ödünç verirler. 35Ama siz düşmanlarınızı sevin, iyilik yapın, hiçbir şey beklemeden ödünç verin. O zaman ödülünüz büyük olacak. O zaman yüce Allahʼın oğulları olacaksınız. Çünkü O da nankör ve kötü kişilere iyilik eder. 36Babanız nasıl merhametliyse, siz de merhametli olun.”

Başkalarını yargılamayın!

(Matta 7:1‑5)

37“Başkasını yargılamayın ki siz de yargılanmayasınız. Suçlu çıkarmayın ki siz de suçlu çıkarılmayasınız. Bağışlayın ki siz de bağışlanasınız. 38Verin, size de verilecek. Sizin kucağınıza sıkı bastırılmış, güzelce silkelenmiş, dolup taşan bol bir ölçüyle dökecekler. Çünkü hangi ölçekle ölçerseniz, aynı ölçekle size de ölçülecek.”

39Bir de onlara şu benzetmeyi anlattı: “Kör adam başka bir kör adama yol gösterebilir mi? İkisi de çukura düşmez mi? 40Öğrenci öğretmeninden üstün değildir. Ama eğitimini tamamlayan herkes öğretmeni gibi olur.

41Neden başkasının gözündeki çöpü görüyorsun da, kendi gözündeki kütüğü görmüyorsun? 42Kendi gözündeki kütüğü görmüyorsan, kardeşine nasıl ‘Kardeş, izin ver, gözündeki çöpü çıkarayım’ diyebilirsin? Seni ikiyüzlü seni! Önce kendi gözündeki kütüğü çıkar. O zaman daha iyi görür ve kardeşinin gözündeki çöpü çıkarabilirsin.”

İyi ağaç iyi meyve verir

(Matta 7:16‑20; 12:33‑35)

43“Kötü meyve veren iyi ağaç da, iyi meyve veren kötü ağaç da yoktur. 44Çünkü her ağaç kendi meyvesinden tanınır. İnsanlar dikenlerden incir, çalılardan da üzüm toplamazlar. 45İyi insan iyilik dolu kalbinden iyi olanı çıkarır. Kötü insan da kötülük dolu kalbinden kötü olanı çıkarır. İnsanın kalbinde ne varsa, ağzından da o çıkar.”

Hayatın sağlam temeli, İsaʼnın sözünü dinlemektir

(Matta 7:21,24‑27)

46“Neden beni ‘Efendimiz, Efendimiz!’ diye çağırıyorsunuz, ama size söylediğim şeyleri yapmıyorsunuz? 47Bana gelen, sözlerimi işiten ve onları hayatında yerine getiren herkesin nasıl bir kişiye benzediğini size anlatayım. 48Böyle kişi ev yapan biri gibidir. Derin kazıp kaya üstüne temel atar. Sel basınca ve kabaran sular o eve çarpınca, onu yerinden oynatamaz, çünkü ev sağlam yapılmıştır. 49Öte yandan sözlerimi dinleyip de yerine getirmeyen kişi, temel atmadan toprak üzerinde ev yapana benzer. Kabaran sular o eve çarpınca ev hemen yıkılır. Evin yıkılışı da korkunç olur.”

Seçili Olanlar:

Luka 6: TTT

Vurgu

Paylaş

Kopyala