Luka 24

İsaʼnın dirilişi

(Matta 28:1‑10; Markos 16:1‑8; Yuhanna 20:1‑10)

1Pazar günü çok erkenden daha gün doğarken, kadınlar mezara gittiler. Hazırladıkları güzel kokuları yanlarına aldılar. 2Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular. 3İçeri girdiklerinde Rab İsaʼnın cesedini bulmadılar. 4Bu olaya şaşıp dururken, yanlarında aniden çok parlak elbiseler içinde iki adam durdu. 5Kadınlar korkuyla başlarını yere eğdiler. Adamlar onlara, “Diri Olanʼı neden ölülerin arasında arıyorsunuz?” dedi. 6“O burada yok. Dirildi. Hatırlarsınız, O daha Celileʼdeyken size şunu söylemişti: 7İnsan Oğluʼnun günahlı adamların ellerine verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi lazım.” 8O zaman İsaʼnın sözlerini hatırladılar.

9 Mezardan dönünce bütün bu şeyleri on bir öğrenciye ve diğer öğrencilere anlattılar. 10Bunları elçilere anlatanlar Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakubʼun annesi olan Meryem ve onlarla beraber olan diğer kadınlardı. 11Ama bu sözler öğrencilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar. 12Fakat Petrus kalkıp koşarak mezara gitti. Eğilip içeri baktı. Sadece keten sargı bezlerini gördü. Olanlara hayret ederek oradan ayrıldı.

Emmaus yolunda

(Markos 16:12‑13)

13Tam o günde öğrencilerin ikisi Emmaus adında bir köye gidiyordu. Yeruşalimʼden aşağı yukarı on bir kilometre#24:13 On bir kilometre Grekçede “altmış ok atımı”. uzaklıktaydı. 14Bütün olup bitenleri aralarında konuşuyorlardı. 15Onlar konuşup tartışırken, İsaʼnın kendisi yaklaştı, onlarla beraber yürümeye başladı. 16Ama öğrencilerin gözleri Oʼnu tanımaktan alıkonuldu.

17İsa onlara sordu, “Yürürken birbirinizle konuşup tartıştığınız şeyler neydi?”

Onlar da durup üzgün üzgün bakıştılar. 18O zaman onlardan Kleopas adlı adam İsaʼya şöyle dedi: “Yeruşalimʼde misafir olan ve bu günlerde orada olup biten olaylardan haberi olmayan tek kişi sen misin?”

19O da onlara “Hangi olup bitenlerden?” diye sordu.

Oʼna, “Nasıralı İsa hakkındaki olaylardan” dediler. “O, Allahʼın ve bütün halkın gözünde yaptıklarıyla ve söyledikleriyle gücünü gösteren bir peygamberdi. 20Oysa başrahipler ve halkımızın liderleri Oʼnu ölüm cezasına çarptırılması için Romalılara teslim ettiler. Onlar da Oʼnu çarmıha gerdiler. 21Ama biz Oʼnun İsrail halkını esirlikten kurtaracak kişi olduğunu umuyorduk. Hem de bu olaylar olalı üç gün oldu. 22Bu yetmezmiş gibi, aramızdan bazı kadınlar da bizi şaşırttı. Bu sabah erkenden mezara varmışlar. 23Ama Oʼnun ölüsünü bulamamışlar. Dönüp olağanüstü bir görüntüde melekler gördüklerini anlattılar. Onlara görünen melekler, ‘İsa yaşıyor’ demiş. 24Bizimle beraber olan birkaç kişi mezara gitmiş ve durumu kadınların anlattığı gibi bulmuşlar. Ama İsaʼnın kendisini görmemişler.”

25İsa onlara şöyle dedi: “Sizi akılsız insanlar! Peygamberlerin söylediklerine iman etmekte ne kadar ağır davranıyorsunuz! 26Mesihʼin bu acıları çekmesi ve sonra yüceliğine kavuşması lazım değil miydi?” 27Bunun üzerine Musa ve bütün peygamberlerden başlayarak, Kutsal Yazılarʼın hepsinde kendisi hakkında yazılan şeyleri onlara açıkladı.

28Böylece gidecekleri köye yaklaştılar. Ama İsa kendisi sanki daha öteye gidecekmiş gibi yaptı. 29Onlarsa, “Bizimle kal, çünkü akşam oluyor, gün bitmek üzere” diyerek İsaʼyı zorladılar. Öylelikle onlarla beraber kalmak üzere içeri girdi.

30İsa onlarla birlikte sofradayken eline ekmek aldı ve şükretti. Sonra ekmeği bölüp onlara vermeye başladı. 31O vakit onların gözleri açıldı. Oʼnu tanıdılar. Ama İsa onların gözleri önünde kaybolup gitti. 32Birbirlerine şöyle dediler, “O bizimle yolda konuşup Kutsal Yazılarʼın anlamını açıklarken, yüreklerimiz yanıp tutuşuyordu, değil mi?”

33Onlar da aynı saatte kalkıp Yeruşalimʼe döndüler. On bir elçiyi ve onlarla beraber olanları toplanmış buldular. 34Elçiler ve diğerleri, “Rab gerçekten dirildi ve Simunʼa#24:34 Simunʼa İsaʼnın ona verdiği Petrus adıyla daha çok tanınır. göründü” diyorlardı. 35Gelen iki öğrenci öğrenci onlara yolda neler olduğunu ve ekmeği bölerken İsaʼyı nasıl tanıdıklarını anlatmaya başladı.

İsa öğrencilerine görünüyor

(Matta 28:16‑20; Markos 16:14‑18; Yuhanna 20:19‑23; Elçilerin İşleri 1:6‑8)

36İki öğrenci bu şeyleri anlatırken, birdenbire İsaʼnın kendisi öğrencilerinin ortasında durdu. “Size esenlik olsun!” dedi.

37Onlar ise ürküp korktular. Hayalet gördüklerini sandılar. 38İsa onlara şöyle dedi: “Niçin telaşlanıyorsunuz? Yürekleriniz neden şüpheyle doluyor? 39Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim! Bana dokunun da görün. Hayaletin eti kemiği yok, ama gördüğünüz gibi bende var.”

40Bunları söyledikten sonra, İsa onlara ellerini ve ayaklarını gösterdi. 41Onlar hâlâ sevinçten inanamadılar. Şaşıp kaldılar. O zaman onlara sordu: “Burada yiyecek bir şeyiniz var mı?” 42Ona bir parça kızarmış balık verdiler. 43İsa balığı alıp gözlerinin önünde yedi.

44Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizinle beraberken aynı şu sözleri size söylemiştim: Musaʼya verilen Tevratʼta, peygamberlerin kitaplarında ve Mezmurlar kitabında benim hakkımda yazılanların hepsinin yerine gelmesi lazım.”

45Ondan sonra Kutsal Yazılarʼı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı. 46Onlara şöyle dedi: “Kutsal Yazılarʼda, Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek, diye yazılmıştır. 47İnsanlar tövbeye davet edilecek; tövbe edenlerin günahları affedilecek. Bu Müjde, Yeruşalimʼden başlayarak bütün milletlere Mesihʼin adıyla duyurulacak. 48Siz bu şeylerin şahitlerisiniz. 49İşte, Babamʼın vaat ettiğini size göndereceğim. Ama yukarıdan gelen güç üzerinize ininceye kadar bu şehirde kalın.”

İsa göğe yükseliyor

(Markos 16:19‑20; Elçilerin İşleri 1:9‑11)

50Sonra İsa onları şehrin dışına, Beytanyaʼya kadar götürdü. Ellerini kaldırıp onlara bereket diledi. 51Kendisi onları bereketlerken yanlarından ayrıldı, göğe yükseldi. 52Onlar da İsaʼya tapındılar. Sonra Yeruşalimʼe büyük bir sevinçle döndüler. 53Devamlı tapınakta bulunup Allahʼı övüyorlardı.

Seçili Olanlar:

Luka 24: TTT

Vurgu

Paylaş

Kopyala