HABERCİLERİN İŞLERİ 8:26-40

Rab'bin bir meleği Filipus'la konuşarak, “Kalk, güneye yönel” dedi, “Yeruşalim'den Gaza'ya giden yola git.” (Bu yol çölden geçer.) Filipus kalkıp oraya yöneldi. Giderken gözü, hadım edilmiş bir Etiyopyalı'ya ilişti. Etiyopyalılar'ın kraliçesi Kandaki'nin bir bakanı olup onun bütçesini yöneten bu kişi Yeruşalim'e tapınmaya gelmişti. Geri dönerken arabada oturmuş, Yeşaya Peygamber'in yazdıklarını okuyordu. Ruh Filipus'a, “Yaklaş, bu arabaya yetiş” diye buyruk verdi. Filipus hemen koştu, Etiyopyalı'nın Yeşaya Peygamber'den okumakta olduğunu duydu. Kendisine, “Okuduğunu anlıyor musun?” diye sordu. Etiyopyalı yanıt verdi: “Bana birisi yol göstermezse nasıl anlayabilirim?” Sonra Filipus'tan arabaya atlayıp kendisiyle birlikte oturmasını istedi. Kitaptan okumakta olduğu ayetler şunlardı: “Bir koyun gibi kesime götürüldü, Kırkıcının önünde kuzu nasıl ses çıkarmazsa O da öylece ağzını açmadı. Aşağılandığında adalet O'ndan esirgendi. O'nun soyunu kim anacak? Çünkü yeryüzündeki yaşamına son verildi.” Hadım Filipus'a sordu: “Lütfen söyle, peygamber bunları kime ilişkin söylüyor? Kendisine mi, yoksa başka birine mi?” Filipus Kutsal Yazılar'ın bu bölümünden başlayarak konuştu, İsa'ya ilişkin Sevindirici Haber'i ona müjdeledi. Yolda ilerlerken bir suya vardılar. Hadım, “İşte su” dedi, “Benim vaftiz edilmemi önleyen bir sorun var mı?” (Filipus, “Eğer bütün yüreğinle iman ediyorsan vaftiz edilebilirsin” dedi. O da, “İsa Mesih'in Tanrı'nın Oğlu olduğuna iman ediyorum” diye yanıtladı.) Sonra arabanın durması için buyruk verdi. Filipus ile hadım birlikte suya indiler; Filipus onu vaftiz etti. Sudan çıktıklarında Rab'bin Ruhu Filipus'u alıp götürdü ve hadım artık onu görmedi. Ama sevinç içinde yolunu sürdürdü. Filipus ise kendini Azotos'ta buldu ve Sezariye'ye gelinceye dek geçtiği kentlerin tümüne Sevindirici Haber'i müjdeledi.