Mezmur 139:7-18

Senin Ruhundan nereye gideyim? Ve senin yüzünden nereye kaçayım? Eğer göklere çıksam, sen oradasın; Ve ölüler diyarında yatağımı sersem, işte, oradasın. Seherin kanatlarını alsam, Denizin sonlarına konsam; Orada da senin elin bana yol gösterir, Ve sağ elin beni tutar. Desem ki: Gerçek karanlık beni örtecek, Çevremdeki ışık gece olacak; Karanlık da senden gizlemez; Ve gece gündüz gibi ışır; Karanlık ve ışık senin için birdir. Çünkü böbreklerimi sen teşkil ettin; Anam karnında beni ördün. Sana şükreylerim; Çünkü heybetli ve şaşılacak surette yaratılmışım; İşlerin aciptir; Ve canım bunu pek iyi bilir. Gizli yerde yaratıldığım zaman, Dünyanın derin yerlerinde şaşılacak surette kurulduğum zaman, Bedenim sana gizli değildi. Gözlerin beni cenin iken gördü; Ve daha onlardan hiç biri yokken, Benim için tayin olunan günlerin hepsi Senin kitabında yazılmıştılar. Düşüncelerin de benim için ne değerlidir, ey Allah! Onların topu ne büyüktür! Onları saysam, kumdan çokturlar; Ben uyanınca yine seninle beraberim.