Nehemya 2
2
BAP 2
1 VE vaki oldu ki, kıral Artahşaştanın yirminci yılında, Nisan ayında, şarap onun önünde iken, şarabı kaldırıp kırala verdim. Ve onun önünde hiç kederli olduğum yoktu. 2Ve kıral bana dedi: Hasta olmadığın halde niçin yüzün kederli? bu başka bir şey değil, ancak yürek kederidir. Ve ben pek çok korktum. 3Ve kırala dedim: Kıral ebediyen yaşasın; atalarımın kabirlerinin yeri olan şehir harap edilmiş, ve ateş onun kapılarını yiyip bitirmişken, yüzüm nasıl kederli olmasın? 4Ve kıral bana dedi: Senin dilediğin nedir? Ve göklerin Allahına dua ettim. 5Ve kırala dedim: Eğer kırala iyi görünürse, ve bu kulun senin gözünde lûtuf buldumsa, dilediğim şu ki, beni Yahudaya, atalarımın kabirleri şehrine gönder de onu bina edeyim. 6Ve kıral bana dedi (ve kıraliça onun yanında oturuyordu): Yolculuğun ne kadar sürer? ve ne vakit dönersin? Ve beni göndermek kırala iyi göründü; ve ona bir vakit tayin ettim. 7Ve kırala dedim: Eğer kırala iyi görünürse, ben Yahudaya varıncıya kadar beni geçirsinler diye lrmak ötesi valileri için bana mektuplar, 8ve evin hisarı kapıları için, ve şehrin duvarı için, ve gireceğim ev için kirişler yapmak üzre bana ağaçlar versin diye kıralın orman bekçisi Asafa da bir mektup verilsin. Ve Allahımın inayetli eli üzerimde olduğundan ötürü kıral dilediğimi bana verdi.
9Ve Irmak ötesi valilerine geldim, ve onlara kıralın mektuplarını verdim. Ve kıral benimle beraber ordu başbuğları ve atlılar göndermişti. 10Ve Horonlu Sanballat, ve Ammonî köle Tobiya işittiler, ve İsrail oğullarının iyiliğini aramak için bir adam gelmiş olması onlara büyük dert oldu. 11Ve Yeruşalime gelip orada üç gün kaldım, 12Ve ben geceleyin yanımda bir kaç adam olarak kalktım; ve Yeruşalim için yapacağım şey hakkında Allahımın yüreğime ne koymuş olduğunu kimseye bildirmedim; ve ancak bindiğim hayvandan başka yanımda hayvan yoktu. 13Ve geceleyin dere kapısından, çakal kuyusuna, ve gübre kapısına doğru çıktım, ve yıkılmış olan Yeruşalimin duvarlarını, ve ateşin yiyip bitirdiği kapılarını gözden geçirdim. 14Ve çeşme kapısına, ve kıral havuzuna geçtim; fakat altımdaki hayvan için geçecek yer yoktu. 15Ve geceleyin vadi boyunca çıktım, ve duvarı gözden geçirdim; ve döndüm, ve dere kapısından girip geri geldim. 16Ve nereye gittiğimi ve ne yaptığımı hükûmet memurları bilmediler; ve Yahudilere, ve kâhinlere, ve ileri gelenlere, ve hükûmet memurlarına, ve iş yapan öteki adamlara henüz bildirmemiştim.
17Ve onlara dedim: İçinde olduğumuz felâketi görüyorsunuz, Yeruşalim haraptır, ve kapıları ateşle yakılmıştır; gelin de Yeruşalimin duvarını yapalım, ve artık utanç içinde kalmıyalım. 18Ve Allahımın eli üzerimde inayetli olduğunu, hem de kıralın bana söylemiş olduğu sözleri onlara bildirdim, ve: Kalkalım, ve bina edelim, dediler. Ve bu iyi iş için ellerini kuvvetlendirdiler. 19Fakat Horonlu Sanballat, ve Ammonî köle Tobiya, ve Arap Geşem işitip bizimle eğlendiler, ve bizi hor gördüler, ve dediler: Bu yaptığınız şey nedir? Siz kırala karşı âsi mi olacaksınız? 20Ve onlara cevap verdim, ve kendilerine dedim: Göklerin Allahı, işimizi o iyi edecektir; ve biz, onun kulları, kalkacağız, ve bina edeceğiz; fakat Yeruşalimde size pay, ve hak, ve anılma yoktur.
Seçili Olanlar:
Nehemya 2: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941