Yuhanna 6

BAP 6

1 BU şeylerden sonra İsa, Galile — yani Taberiye — denizinin karşı yakasına gitti. 2Büyük bir kalabalık onun ardınca gidiyordu; çünkü hastalar üzerinde onun yaptığı alâmetleri görüyorlardı. 3İsa dağa çıkıp orada şakirtlerile oturdu. 4Yahudilerin Fısıh bayramı yakındı. 5Ve İsa gözlerini kaldırıp, yanına büyük bir kalabalık geldiğini görerek, Filipusa dedi: Bunlar yesinler diye nereden ekmek satın alalım? 6Bunu da onu denemek için söyledi, çünkü ne yapacağını kendisi biliyordu. 7Filipus ona cevap verdi: Her biri az bir şey alsın diye iki yüz dinarlık#6:7 Tartılar ve ölçüler cetveline bak. ekmek bile yetmez. 8Şakirtlerinden biri, Simun Petrusun kardeşi Andreas, ona dedi: 9Burada beş arpa ekmeği ile iki balığı olan bir çocuk var; fakat bu kadar adama bu nedir? 10İsa: Halkı yere oturtun, dedi. O yerde çok ot vardı. Hesapça beş bin erkek kadar oturdular. 11O zaman İsa ekmekleri aldı, ve şükrettikten sonra, oturanlara dağıttı; öylece balıklardan da istedikleri kadar dağıttı. 12Ve onlar doyunca, İsa şakirtlerine dedi: Hiç bir şey zayolmasın diye artan parçaları toplayın. 13İmdi onları topladılar, ve o beş arpa ekmeği yiyenlerden artan parçalarla on iki küfe doldurdular. 14İmdi İsanın yapmış olduğu alâmeti halk görünce: Gerçek, dünyaya gelecek olan peygamber budur, dediler.

15İsa da, onların kendisini kıral yapmak için gelip zorla kapmak üzre olduklarını anlıyarak yine yalnız başına dağa çekildi.

16Ve akşam olunca, şakirtleri denize inip kayığa girerek 17denizin karşı yakasına, Kefernahuma, gidiyorlardı. Zaten karanlık basmıştı; İsa henüz yanlarına gelmemişti. 18Büyük bir yel esmekte olduğundan deniz kabarmakta idi. 19Böylece yirmi beş veya otuz ok atımı#6:19 Tartılar ve ölçüler cetveline bak. kadar gidince, İsayı deniz üzerinde yürümekte ve kayığa yaklaşmakta görüp korktular. 20Fakat İsa onlara: Benim, korkmayın, dedi. 21İmdi onu kayığa almak istediler, ve hemen kayık gitmekte oldukları karaya vardı.

22Ertesi gün, denizin karşı yakasında duran halk gördüler ki, orada yalnız bir kayıktan başkası yoktu, ve şakirtlerile beraber İsa ona girmemişti; fakat şakirtleri yalnız gitmişlerdi. 23(Fakat Rab şükrettikten sonra ekmek yedikleri yerin yakınına Taberiyeden kayıklar geldi.) 24Bunun için halk İsanın ve şakirtlerinin orada olmadıklarını görünce, kayıklara girip İsayı arıyarak Kefernahuma geldiler. 25Onu denizin karşı yakasında bulunca, kendisine: Rabbi, buraya ne vakit geldin? dediler. 26İsa onlara cevap verip dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: Alâmetleri gördüğünüzden değil, fakat ekmeklerden yiyip doyduğunuzdan dolayı beni arıyorsunuz. 27Fani olan yiyecek için değil, fakat ebedî hayata baki olan yiyecek için çalışın, onu size İnsanoğlu verecektir; çünkü Baba Allah ona mührünü basmıştır. 28Ve İsaya dediler: Allahın işlerini işlemek için biz ne yapalım? 29İsa cevap verip onlara dedi: Allahın işi şudur; onun gönderdiği adama iman edesiniz. 30İsaya dediler: İmdi görüp sana iman edelim diye, sen ne alâmet yapıyorsun? ne işliyorsun? 31Atalarımız çölde man#Çıkış 16:13-15. yediler, nasıl ki: “Yemek için onlara gökten ekmek verdi,”#Mezmur 78:24. diye yazılmıştır. 32İmdi İsa onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: Size gökten ekmeği Musa vermedi, fakat size gökten gerçek ekmeği Babam veriyor. 33Çünkü Allahın ekmeği gökten inen ve dünyaya hayat verendir. 34Ona dediler: Ya Rab, bu ekmeği bize daima ver. 35İsa onlara dedi: Hayat ekmeği benim; bana gelen asla acıkmaz, ve bana iman eden asla susamaz. 36Fakat ben size dedim ki, beni gördünüz, ve iman etmiyorsunuz. 37Babanın bütün bana verdiği bana gelecektir; ve bana geleni asla dışarı atmam. 38Zira kendi irademi değil, fakat beni gönderenin iradesini yapmak için gökten indim. 39Ve beni gönderenin iradesi şudur ki, bütün bana verdiğinden hiç birini kaybetmiyeyim, ancak son günde onu kıyam ettireyim. 40Çünkü Babamın iradesi şudur, Oğulu görüp ona iman eden herkesin ebedî hayatı olsun; ve ben onu son günde kıyam ettireceğim.

41İmdi Yahudiler: Gökten inen ekmek benim, dediği için, kendisinden ötürü mırıldanıp dediler: 42Babasını ve anasını tanıdığımız, Yusufun oğlu İsa bu değil mi? şimdi nasıl: Gökten indim, diyor? 43İsa cevap verip onlara dedi: Aranızda mırıldanmayın. 44Eğer beni gönderen Babam çekmezse, kimse bana gelemez; ve ben onu son günde kıyam ettireceğim. 45Peygamberlerde yazılıdır: “Ve onların hepsi Allah tarafından öğretilmiş olacaklardır.”#İşaya 54:13. Babamdan işitip öğrenen herkes bana gelir. 46Babayı kimse görmüş demek değildir; ancak Allahtan olan, Babayı o görmüştür. 47Doğrusu ve doğrusu size derim: İman edenin ebedî hayatı vardır. 48Hayat ekmeği benim. 49Atalarınız çölde man yediler, ve öldüler. 50Bir adam ondan yesin ve ölmesin diye, gökten inen ekmek budur. 51Gökten inmiş olan diri ekmek benim; eğer bir adam bu ekmekten yerse, ebediyen yaşar; evet, ve dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir.

52İmdi Yahudiler: Bu adam yemek için kendi etini bize nasıl verebilir? diye birbirile çekiştiler. 53Bunun üzerine İsa onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu size derim: İnsanoğlunun etini yiyip kanını içmedikçe, kendinizde hayat yoktur. 54Benim etimi yiyip kanımı içenin ebedî hayatı vardır; ben de onu son günde kıyam ettireceğim. 55Çünkü benim etim hakikî yiyecek, ve kanım hakikî içecektir. 56Benim etimi yiyip kanımı içen bende durur, ve ben onda. 57Hay olan Baba beni gönderdiği, ben de Baba vasıtası ile yaşamakta olduğum gibi, beni yiyen de benim vasıtamla yaşıyacaktır. 58Gökten inmiş olan ekmek budur; ataların yemiş oldukları gibi değil, ve onlar öldüler; bu ekmeği yiyen ebediyen yaşar. 59Bu şeyleri Kefernahumda öğretirken havrada söyledi.

60Ve şakirtlerinden bir çoğu bunu işittikleri zaman, dediler: Bu söz çetindir, onu kim işitebilir? 61Fakat İsa, şakirtlerinin buna mırıldandıklarını içinden bilerek onlara dedi: Bu sizin sürçmenize sebep oluyor mu? 62Ya eğer İnsanoğlunun önceden olduğu yere çıktığını görürseniz..? 63Hayat veren ruhtur; beden hiç işe yaramaz; size söylemiş olduğum sözler ruhtur, ve hayattır. 64Fakat sizden bazıları var ki, iman etmiyorlar. Çünkü İsa iman etmiyenlerin, ve kendini ele verecek olanın kim olduğunu başlangıçtan biliyordu. 65Ve dedi: Bundan ötürü size dedim ki: Babadan kendine verilmiş olmadıkça, kimse bana gelemez.

66Bunun üzerine şakirtlerden çoğu geri dönüp artık onunla gezmiyorlardı. 67İmdi İsa Onikilere dedi: Yoksa siz de mi gitmek istiyorsunuz? 68Simun Petrus ona cevap verdi: Ya Rab, biz kime gideceğiz? ebedî hayatın sözleri sendedir. 69Biz de iman ettik, ve biliyoruz ki, Allahın Kuddûsu sensin. 70İsa onlara cevap verdi: Siz Onikileri ben seçmedim mi? ve sizden biri İblistir. 71İskariyotlu Simunun oğlu Yahuda hakkında söyledi; çünkü Onikilerden biri iken, İsayı ele verecek olan o idi.

Seçili Olanlar:

Yuhanna 6: KMEYA

Vurgu

Paylaş

Kopyala