HÂKİMLER 1
1
BAP 1
1 VE Yeşuun ölümünden sonra vaki oldu ki, İsrail oğulları RABBE sorup dediler: Kenânlılara karşı cenketmek üzre bizim için önce kim çıkacak? 2Ve RAB dedi: Yahuda çıkacak; işte, diyarı onun eline verdim. 3Ve Yahuda kardeşi Şimeona dedi: Bana düşen hisseye benimle beraber çık, ve Kenânlılara karşı cenkedelim; ve ben de sana düşen hisseye seninle beraber giderim. Ve Şimeon onunla beraber gitti. 4Ve Yahuda çıktı; ve RAB Kenânlıları ve Perizzîleri onların eline verdi; Bezekte onlardan on bin adam vurdular. 5Ve Adoni-bezeki Bezekte buldular; ve ona karşı cenkettiler, ve Kenânlılarla Perizzîleri vurdular. 6Fakat Adoni-bezek kaçtı; ve onun ardını kovaladılar, ve onu tuttular, ve ellerinin ve ayaklarının baş parmaklarını kestiler. 7Ve Adoni-bezek dedi: Yetmiş kıral ellerinin ve ayaklarının baş parmakları kesilmiş olarak soframın altında yiyecek devşirdiler; nasıl ettimse, Allah da bana öyle ödedi. Ve onu Yeruşalime getirdiler, ve orada öldü.
8Ve Yahuda oğulları Yeruşalime karşı cenkettiler, ve onu alıp kılıçtan geçirdiler, ve şehri ateşe verdiler. 9Ve ondan sonra Yahuda oğulları, dağlıkta, ve Cenubda#1:9 İbranice, Negeb. Yahudanın cenup kısmı. ve Şefelada#1:9 Sahil ovasının şarkında bulunan dağlık yer. oturan Kenânlılara karşı cenketmek için indiler. 10Ve Yahuda Hebronda oturan Kenânlılara karşı yürüdü (ve Hebronun adı evelce Kiryat-arba idi); ve Şeşayı, ve Ahimanı ve Talmayı vurdular.
11Ve oradan Debir ahalisine karşı yürüdü. (Debirin adı evelce Kiryat-seferdi). 12Ve Kaleb dedi: Kim Kiryat-seferi vurur ve onu alırsa kızım Aksayı karı olarak ona vereceğim. 13Ve onu Kalebin küçük kardeşi Kenazın oğlu Otniel aldı; ve kızı Aksayı karı olarak ona verdi. 14Ve vaki oldu ki, kadın ona vardığı zaman babasından bir tarla istemeğe onu teşvik etti; ve kadın eşeğinden indi; ve Kaleb ona dedi: Nen var? 15Ve kadın ona dedi: Bana bir hediye ver; mademki beni Cenub diyarına koydun, bana su kaynakları da ver. Ve Kaleb ona yukarı kaynakları ve aşağıki kaynakları verdi.
16Ve Musanın kaynatası Kenî oğulları hurma ağaçları şehrinden Yahuda oğulları ile beraber Arad cenubunda olan Yahuda çölüne çıktılar, ve gidip kavm ile beraber oturdular. 17Ve Yahuda, kardeşi Şimeonla beraber gitti, ve Tsefatta oturan Kenânlıları vurdular, ve onu tamamen yok ettiler. Ve şehrin adına Horma denildi. 18Ve Yahuda Gazayı ve onun sınırını, ve Aşkelonu ve onun sınırını, ve Ekronu ve onun sınırını aldı. 19Ve RAB Yahuda ile beraberdi; ve dağlık ahalisini kovdu; çünkü derede oturanları kovamadı, çünkü demir cenk arabaları vardı. 20Ve Musanın söylemiş olduğu gibi Kalebe Hebronu verdiler; ve Anakın üç oğlunu oradan kovdu. 21Ve Benyamin oğulları Yeruşalimde oturan Yebusîleri kovmadılar; ve Yebusîler bugüne kadar Yeruşalimde Benyamin oğulları ile beraber oturuyorlar.
22Ve Yusuf evi, onlar da Beyt-ele çıktılar; ve RAB onlarla beraberdi. 23Ve Yusuf evi Beyt-eli çaşıtlamak için adam gönderdiler. (Şehrin adı evelce Luz idi.) 24Ve gözcüler şehirden çıkan bir adam gördüler, ve ona dediler: Rica ederiz, şehre girilecek yeri bize göster, ve sana karşı iyilikle davranacağız. 25Ve şehre girilecek yeri onlara gösterdi; ve şehri kılıçtan geçirdiler; fakat o adamı ve bütün ailesini salıverdiler. 26Ve adam Hittîler diyarına gitti, ve bir şehir bina edip adını Luz koydu; bugüne kadar adı budur.
27Ve Manasse, Beyt-şean ile kasabaları ahalisini, ve Taanak ile kasabaları ahalisini, ve Dor ile kasabaları ahalisini, ve İbleam ile kasabaları ahalisini, ve Megiddo ile kasabaları ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar bu memlekette oturmak için direndiler. 28Ve vaki oldu ki, İsrail kuvvetlendiği zaman Kenânlıları angaryacı ettiler, ve onları büsbütün kovmadılar.
29Ve Efraim Gezerde oturan Kenânlıları kovmadı; fakat Kenânlılar Gezerde onların arasında oturdular.
30Zebulun Kitron ahalisini ve Nahalol ahalisini kovmadı; ve Kenânlılar onlar arasında oturup angaryacı oldular. 31Aşer Akko ahalisini, ve Sayda, ve Ahlab, ve Akzib, ve Helba, ve Afik, ve Rehob ahalisini kovmadı; 32ve Aşerîler memleket ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdular; çünkü onları kovmadılar.
33Naftali Beyt-şemeş ahalisini, ve Beyt-anat ahalisini kovmadı; ve memleket ahalisi olan Kenânlılar arasında oturdu; fakat Beyt-şemeş ve Beyt-anat ahalisi angaryacı oldular.
34Ve Amorîler Dan oğullarını dağlığa sürdüler; çünkü ovaya inmeğe bırakmıyorlardı; 35ve Amorîler Heres dağında, Ayyalonda, ve Şaalbimde oturmak için direndiler; fakat Yusuf evinin eli kuvvetlendi, ve onlar angaryacı oldular. 36Ve Amorîlerin sınırı Akrabbim yokuşundan, kayadan, ve yukarı doğru idi.
Seçili Olanlar:
HÂKİMLER 1: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941