Tesniye 1
1
BAP 1
1 ERDENİN öte taraflarında çölde, Paran ile Tofel, ve Laban, ve Hatserot, ve Di-zahab arasında, Sufun karşısında Arabada#1:1 Lût denizi cenubunda ve şimalinde bulunan derin vadi. Musanın bütün İsraile söylediği sözler şunlardır. 2Horebden Seir dağı yolu ile Kadeş-barneaya kadar on bir gündür. 3Ve Heşbonda oturan Amorîler kıralı Sihonu, ve Aştarotta Edreide oturan Başan kıralı Ogu vurduktan sonra, 4vaki oldu ki, kırkıncı yılda, on birinci ayda, ayın birinde Musa İsrail oğullarına onlar için RABBİN kendisine emrettiği bütün şeylere göre söyledi. 5Erdenin ötesinde Moab diyarında, Musa bu şeriati anlatmağa başlıyıp dedi: 6Allahımız RAB Horebde bize söyliyip dedi: Bu dağda oturmanız yeter; 7dönün ve göç edin, ve Amorîlerin dağlığına, ve ona yakın olan Arabada, dağlıkta, ve Şefelada#1:7 Sahil ovasının şarkında bulunan dağlık yer. ve Cenubta,#1:7 İbranice Negeb. Yahudanın cenup kısmı. ve deniz kenarında bütün yerlere, büyük ırmağa, Fırat ırmağına kadar Kenânlılar diyarına, ve Libnana girin. 8İşte, diyarı önünüze koydum; girin, ve RABBİN atalarınıza İbrahime, İshaka, ve Yakuba kendilerine ve kendilerinden sonra onların zürriyetine vermek için and ettiği diyarı kendinize mülk edinin.
9Ve size o vakit söyliyip dedim: Tek başıma sizin yükünüzü kaldıramam; 10Allahınız RAB sizi çoğalttı, ve işte, bugün siz çoklukça göklerin yıldızları gibisiniz. 11Atalarınızın Allahı RAB, size söylediği gibi, sizi olduğunuzdan bin kat ziyade etsin, ve sizi mubarek kılsın. 12Ben zahmetinize, ve yükünüze, ve kavganıza tek başıma nasıl dayanayım? 13Kendinize, sıptlarınıza göre, hikmetli ve anlayışlı, ve tanınmış adamlar alın, ve onları üzerinize baş olarak koyacağım. 14Ve bana cevap verip dediniz: Dediğin şeyi yapmak iyidir. 15Ve sıptlarınızın başlarını, hikmetli ve tanınmış adamları aldım, ve onları üzerinize başlar, binbaşılar, ve yüzbaşılar, ve ellibaşılar, ve onbaşılar, ve sıptlarınıza göre memurlar ettim. 16Ve o vakit hâkimlerinize emredip dedim: Kardeşleriniz arasındaki davaları dinleyin, ve bir adamla kardeşi, ve yanında olan misafir arasında hak ile hükmedin. 17Hükümde şahıslara itibar etmiyeceksiniz; küçüğü de büyüğü gibi dinliyeceksiniz; insan yüzünden yılmıyacaksınız; çünkü hüküm Allahındır; ve sizin için güç olan işi bana getireceksiniz, ve ben onu dinliyeceğim. 18Ve yapacağınız şeylerin hepsini o vakit size emrettim.
19Ve Horebden göç ettik, ve Allahımız RABBİN bize emrettiği gibi, Amorîler dağlığı yolundan, gördüğünüz o büyük ve korkunç çölün hepsini yürüdük; ve Kadeş-barneaya geldik. 20Ve size dedim: Allahımız RABBİN bize verdiği Amorîlerin dağlığına geldiniz. 21İşte, Allahın RAB diyarı senin önüne koydu; çık, atalarının Allahı RABBİN sana söylediği gibi kendine mülk edin; korkma, ve yılma. 22Ve siz, hepiniz yanıma gelip dediniz: Önümüzden adamlar gönderelim, ve bizim için diyarı çaşıtlasınlar, ve çıkacağımız yol hakkında, ve varacağımız şehirler hakkında bize haber getirsinler. 23Ve bu söz bana iyi göründü; ve her sıpt için bir adam olarak sizden on iki adam aldım; 24ve dönüp dağlığa çıktılar, ve Eşkol vadisine geldiler, ve onu çaşıtladılar. 25Ve diyarın meyvasından ellerine alıp bize indirdiler, ve bize haber getirip dediler: Allahımız RABBİN bize vermekte olduğu diyar iyidir.
26Ve çıkmak istemediniz, ve Allahınız RABBİN emrine isyan ettiniz; 27ve çadırlarınızda söylenip dediniz: RAB bizden nefret ettiği için, bizi helâk etsinler diye Amorîlerin eline vermek üzre bizi Mısır diyarından çıkardı. 28Biz nereye çıkıyoruz? kardeşlerimiz: Kavm bizden daha büyük ve daha uzun boyludur, şehirler büyüktür ve göke kadar duvarlıdırlar; ve hem Anak oğullarını da orada gördük, diyerek yüreğimizi erittiler. 29Ve size dedim: Yılmayın, ve onlardan korkmayın. 30Önünüzden giden Allahınız RAB Mısırda ve çölde gözünüz önünde yapmış olduğu bütün şeylere göre, sizin için kendisi cenk edecektir; 31o çöldeki bu yere gelinciye kadar bütün yürüdüğünüz yolda, Allahın RAB, bir adam oğlunu taşıdığı gibi, seni taşıdığını gördün. 32Fakat, çadırlarınızı kurmak üzre size yer aramak, yürüyeceğiniz yolu size göstermek için geceleyin ateşte, ve gündüz bulutta, 33önünüzden yolda giden Allahınız RABBE bu işte inanmadınız.
34Ve RAB sözlerinizin sesini işitip öfkelendi, ve and edip dedi: 35Gerçek, atalarınıza vermeği and ettiğim iyi memleketi, bu kötü neslin bu adamlarından, Yefunne oğlu Kalebden başka, hiç biri görmiyecektir; 36ancak o görecektir; ve ayak bastığı diyarı ona ve oğullarına vereceğim, çünkü tamamen RABBİN ardınca yürüdü. 37Sizin yüzünüzden RAB bana da öfkelenip dedi: Sen de oraya girmiyeceksin; 38senin önünde duran Nun oğlu Yeşu oraya girecek; ona kuvvet ver; çünkü diyarı İsraile miras olarak o bölecektir. 39Ve ganimet olacak dediğiniz çocuklarınız, ve bugün iyiyi ve kötüyü bilmiyen oğullarınız, oraya girecekler, ve onu onlara vereceğim, ve onu onlar mülk edinecekler. 40Fakat siz dönün, ve Kızıl Deniz yolundan çöle göç edin.
41Ve cevap verip bana dediniz: RABBE karşı suç ettik; Allahımız RABBİN bize emrettiği her şeye göre biz çıkacağız, ve cenk edeceğiz. Ve her biriniz cenk silâhlarınızı kuşandınız, ve dağlığa çıkmakta hafiflik ettiniz. 42Ve RAB bana dedi: Onlara de: Çıkmayın, ve cenketmeyin; çünkü ben aranızda değilim; düşmanlarınızın önünde vurulmıyasınız. 43Ve size söyledim, siz de dinlemediniz; ve RABBİN emrine isyan edip küstahlık ettiniz, ve dağlığa çıktınız. 44Ve dağlıkta oturan Amorîler karşınıza çıktılar, ve arıların yaptığı gibi sizi kovaladılar, ve Seirde Hormaya kadar sizi vurdular. 45Ve döndünüz, ve RABBİN önünde ağladınız; ve RAB sesinizi dinlemedi, ve size kulak vermedi. 46Ve Kadeşte oturduğunuz günlerce orada çok günler oturdunuz.
Seçili Olanlar:
Tesniye 1: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941