MEZMURLAR 106:7-28

MEZMURLAR 106:7-28 TCL02

Atalarımız Mısır'dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi'nde* başkaldırdılar. Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları. Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi. Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı. Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı. O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler. Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler. Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde. Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi. Onlar ordugahlarında Musa'yı, RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca, Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu, Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı. Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri. Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de, Dökme bir puta tapındılar. Tanrı'nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler. Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı, Mısır'da yaptığı büyük işleri, Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri. Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu. Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar. Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB'bin sesini. Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti. Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.