SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 7:14-27

“Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım, Adak sözümü bugün yerine getirdim. Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım, İşte buldum seni! Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuş Renkli örtüler serdim. Yatağıma mür, öd Ve tarçın serptim. Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim, Aşktan zevk alalım. Kocam evde değil, Uzun bir yolculuğa çıktı. Yanına para torbasını aldı, Dolunaydan önce eve dönmeyecek.” Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı, Tatlı diliyle peşinden sürükledi. Kesimevine götürülen öküz gibi Hemen izledi onu delikanlı; Tuzağa düşen geyik gibi, Ciğerini bir ok delene kadar; Kapana koşan bir kuş gibi, Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden. Çocuklarım, şimdi dinleyin beni, Kulak verin söylediklerime, Sakın o kadına gönül vermeyin, Onun yolundan gitmeyin. Yere serdiği bir sürü kurbanı var, Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok. Ölüler diyarına giden yoldur onun evi, Ölüm odalarına götürür.