SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 10:1-14

Süleyman'ın özdeyişleri: Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuk annesini üzer. Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, Ama doğruluk ölümden kurtarır. RAB doğru kişiyi aç komaz, Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır. Tembel eller insanı yoksullaştırır, Çalışkan el zengin eder. Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır. Bereket doğru kişinin başına yağar, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler. Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır. Bilge kişi buyrukları kabul eder, Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar. Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır. Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar. Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler. Nefret çekişmeyi azdırır, Sevgi her suçu bağışlar. Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer. Bilge kişi bilgi biriktirir, Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.