Mga Taga-Roma

2 Mga Taga-Corinto

1 & 2 Timoteo

1 Mga Taga-Corinto

1 & 2 Mga Taga-Tesalonica

Mga Hebreo

Mga Taga-Galacia

Mga Taga-Efeso

Mga Taga-Colosas

1, 2, & 3 Juan

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch27" data-usfm="ACT.27">
 <div class="label">27</div><div class="s">Naglakbay si Pablo Papuntang Roma</div><div class="p"> 1Nang mapagpasyahang dapat kaming maglayag papuntang Italia, si Pablo at ang ilan pang bilanggo ay ipinailalim sa pamamahala ni Julio, isang kapitan ng hukbong Romano na tinatawag na &#8220;Mga sundalo ng Emperador.&#8221; 2Sumakay kami sa isang barkong galing sa Adramicio, papunta sa lalawigan ng Asia, at naglakbay kami kasama si Aristarco, na taga-Tesalonicang nakatira sa Macedonia. 3Kinabukasan, dumaong kami sa Sidon. Naging magaan ang loob ni Julio kay Pablo; pinahintulutan niya itong makadalaw sa kanyang mga kaibigan upang matulungan siya sa kanyang mga pangangailangan. 4Mula roon ay naglakbay kaming muli, at dahil sa pasalungat ang hangin, kami'y namaybay sa gawing silangan ng Cyprus upang kumubli. 5Dumaan kami sa tapat ng Cilicia at Pamfilia, at kami'y dumating sa Mira, isang lunsod ng Licia. 6Ang kapitan ng mga sundalo ay nakakita roon ng isang barkong mula sa Alejandria papuntang Italia, at inilipat niya kami roon.</div><div class="p"> 7Mabagal ang aming paglalakbay. Tumagal ito ng maraming araw, at nahirapan kami bago nakarating sa tapat ng Cinido. Buhat dito'y hindi namin matawid ang kalawakan ng dagat sapagkat pasalungat kami sa hangin. Kaya't nagpunta kami sa silangan ng Creta na kubli sa hangin, at sa tapat ng Salmon. 8Matiyaga kaming namaybay sa tabi hanggang sa marating namin ang pook na tinatawag na Mabuting Daungan na malapit sa bayan ng Lasea.</div><div class="p"> 9Mahabang panahon na kaming naglalakbay. Mapanganib na ang magpatuloy dahil nakaraan na ang Araw ng Pag-aayuno, kaya't pinagpayuhan sila ni Pablo. 10Sabi niya, &#8220;Mga ginoo, sa tingin ko'y mapanganib na ang maglakbay mula ngayon, at maaaring mapinsala ang mga kargamento at ang barko, at nanganganib pati ang buhay natin.&#8221;</div><div class="p"> 11Ngunit higit na pinahalagahan ng kapitan ng mga sundalo ang salita ng may-ari at kapitan ng barko kaysa sa payo ni Pablo. 12Dahil hindi mabuting tigilan ang daungang iyon kung panahon ng taglamig, minabuti ng nakararami na magpatuloy na sila sa kanilang paglalakbay, sa pag-asang makakarating sila sa Fenix. Ito'y isang daungan sa Creta, at nakaharap sa hilagang-kanluran at timog-kanluran.</div><div class="s">Ang Bagyo sa Dagat</div><div class="p"> 13Umihip nang marahan ang hangin buhat sa timog kaya't inakala nilang maaari na silang umalis. Isinampa nila ang angkla at sila'y namaybay sa Creta. 14Ngunit di nagtagal, bumugso mula sa pulo ang isang malakas na hanging mula sa hilagang-silangan. 15Hinampas nito ang barko, at dahil hindi kami makasalungat, nagpatangay na lamang kami sa hangin. 16Nang makakubli kami sa isang maliit na pulo na tinatawag na Cauda, naisampa namin ang barko, ngunit nahirapan kami bago nagawa iyon. 17Nang maidaong ito, tinalian nila ng malalaking lubid ang barko. Ngunit natakot silang sumadsad sa buhanginan ng Sirte, kaya't ibinab&#226; nila ang layag at kami'y nagpaanod na lamang. 18Patuloy na lumakas ang bagyo; kaya't kinabukasa'y sinimulan nilang itapon sa dagat ang mga kargamento. 19At nang sumunod na araw, itinapon din nila ang mga kagamitan ng barko. 20Matagal naming di nakita ang araw at ang mga bituin, at hindi rin humuhupa ang napakalakas na bagyo, kaya't nawalan na kami ng pag-asang makakaligtas pa.</div><div class="p"> 21Dahil matagal nang hindi kumakain ang mga nasa barko, tumayo si Pablo at nagsalita, &#8220;Mga kasama, kung nakinig lamang kayo sa akin at di tayo umalis sa Creta, hindi sana natin inabot ang ganito. 22Ito ngayon ang payo ko, lakasan ninyo ang inyong loob sapagkat walang mamamatay isa man sa inyo! Kaya nga lamang, mawawasak ang barko. 23Nagpakita sa akin kagabi ang isang anghel ng Diyos, ang Diyos na sinasamba ko at pinaglilingkuran. 24Sinabi niya sa akin, &#8216;Huwag kang matakot, Pablo! Dapat kang humarap sa Emperador. Alang-alang sa iyo'y ililigtas ng Diyos ang lahat ng mga kasama mong naglalakbay.&#8217; 25Kaya, tibayan ninyo ang inyong loob, mga kasama! Nananalig ako sa Diyos na mangyayari ang lahat ayon sa sinabi niya sa akin. 26Kaya lamang, mapapadpad tayo sa isang pulo.&#8221;</div><div class="p"> 27Pagkalipas ng dalawang linggo sa gitna ng dagat, napadpad kami sa Dagat Mediteraneo. Nang Maghahating-gabi na, napuna ng mga marinero na nalalapit na kami sa pampang. 28Sinukat nila ang tubig at nakitang may apatnapung metro ang lalim nito; at pagsulong pa nila nang bahagya ay muli nilang sinukat, at nakitang may tatlumpung metro na lamang. 29Sa takot na sumadsad kami sa batuhan, inihulog nila ang apat na angkla sa hulihan ng barko at ipinanalanging mag-umaga na sana. 30Tinangka ng mga marinero na tumakas mula sa barko kaya't ibinab&#226; nila sa tubig ang bangka, at kunwari'y maghuhulog ng angkla sa unahan. 31Ngunit sinabi ni Pablo sa kapitan at sa mga sundalo, &#8220;Kapag hindi nanatili sa barko ang mga taong iyan, hindi kayo makakaligtas.&#8221; 32Kaya't nilagot ng mga kawal ang lubid ng bangka at hinayaan itong mahulog.</div><div class="p"> 33Nang mag-uumaga na, silang lahat ay hinimok ni Pablo upang kumain. &#8220;Labing-apat na araw na ngayong kayo'y hindi kumakain dahil sa pagkabalisa at paghihintay. 34Kumain na kayo! Kailangan ninyo ito upang kayo'y makaligtas. Hindi maaano ang sinuman sa inyo!&#8221; 35At pagkasabi nito, kumuha siya ng tinapay, at sa harapan ng lahat ay nagpasalamat sa Diyos, pinagpira-piraso ang tinapay at kumain. 36Lumakas ang loob ng lahat at sila'y kumain din. 37Kaming lahat ay 276 katao. 38Nang mabusog sila, itinapon nila sa dagat ang kargang trigo upang gumaan ang barko.</div><div class="s">Ang Pagkawasak ng Barko</div><div class="p"> 39Nang mag-umaga na, nakatanaw sila ng lupa, ngunit hindi nila alam kung anong lugar iyon. Napansin nila ang isang dalampasigan, at binalak nilang igawi doon ang barko kung maaari. 40Kaya't pinutol nila ang tali ng mga angkla at iniwanan ang mga ito sa dagat. Kinalag din nila ang mga tali ng tim&#243;n at itinaas ang layag sa unahan upang ang barko'y itulak ng hangin papunta sa dalampasigan. 41Ngunit nasadsad ang barko sa parteng mababaw. Bumaon ang unahan ng barko kaya't hindi makaalis. Samantala, ang hulihan naman ay nawasak dahil sa kahahampas ng malalakas na alon.</div><div class="p"> 42Binalak ng mga kawal na patayin ang mga bilanggo upang walang makalangoy at makatakas. 43Subalit nais ng kapitan ng mga kawal na iligtas si Pablo kaya pinagbawalan nito ang mga kawal. Sa halip, pinatalon niya sa tubig ang lahat ng marunong lumangoy upang makarating sa pampang. 44Ang iba'y inutusan niyang sumunod na nakahawak sa mga tabla o piraso ng barko. At kaming lahat ay nakarating sa dalampasigan.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch28" data-usfm="ACT.28">
 <div class="label">28</div><div class="s">Sa Malta</div><div class="p"> 1Nang makaligtas na kami, nalaman naming ang pulong iyon ay tinatawag na Malta. 2Napakaganda ng ipinakita sa amin ng mga tagaroon, sapagkat nang bumagsak ang ulan at naging maginaw, nagsiga sila at inasikaso kaming mabuti. 3Si Pablo nama'y namulot ng kahoy at nang mailagay ang mga iyon sa sig&#225;, mula roo'y lumabas ang isang ahas. Tinuklaw nito at pinuluputan ang kamay ni Pablo. 4Nang makita ng mga tagaroon ang ahas na nakabitin sa kamay ni Pablo, nasabi nila sa isa't isa, &#8220;Siguro'y mamamatay-tao iyan. Nakaligtas nga siya sa dagat ngunit hindi naman ipinahintulot ng langit na siya'y mabuhay pa.&#8221; 5Subalit ipinagpag lamang ni Pablo sa apoy ang ahas at hindi siya naano. 6Hinihintay nilang mamaga si Pablo, o kaya'y biglang mabuwal at mamatay. Nang matagal na silang naghihintay at wala namang nangyayari sa kanya, nagbago sila ng akala. &#8220;Siya'y isang diyos,&#8221; sabi nila.</div><div class="p"> 7Ang pinuno sa pulong iyon ay isang nagngangalang Publio, at malapit sa lugar na iyon ang kanyang lupain. Malugod niya kaming pinatuloy sa loob ng tatlong araw. 8Ang ama ni Publio ay nagkataong nakaratay noon dahil sa lagnat at disintirya, kaya't ito'y dinalaw ni Pablo. Pagkatapos manalangin, ipinatong ni Pablo ang kanyang kamay sa maysakit at ito'y gumaling. 9Dahil sa nangyaring ito, nagdatingan ang mga tagaroong may karamdaman, at sila'y pinagaling din ni Pablo. 10Binigyan nila kami ng maraming regalo, at nang paalis na kami ay binigyan pa nila kami ng lahat ng kailangan sa paglalakbay.</div><div class="s">Mula sa Malta Papuntang Roma</div><div class="p"> 11Tatlong buwan ang nagdaan bago kami nakaalis doon, sakay ng isang barkong nagpalipas din ng taglamig sa pulo. &#8220;Kambal ng Diyos&#8221; ang pangalan ng barkong ito na nagmula sa Alejandria. 12Dumaong kami sa Siracusa at tumigil doon nang tatlong araw. 13Nagpatuloy kami ng paglalakbay at dumating sa Regio. Kinabukasa'y umihip ang hangin mula sa timog, at nakarating kami sa Puteoli sa loob lamang ng dalawang araw. 14May natagpuan kami roong mga kapatid at inanyayahan nila kaming tumigil doon nang isang linggo. Mula roo'y ipinagpatuloy namin ang huling bahagi ng aming paglalakbay papuntang Roma.</div><div class="p"> 15Nabalitaan ng mga kapatid sa Roma ang tungkol sa amin, kaya't pumaroon sila sa Foro de Apio at sa Tres Tabernas upang kami'y salubungin. Nang makita sila ni Pablo, nagpasalamat siya sa Diyos, at lumakas naman ang kanyang loob.</div><div class="s">Sa Roma</div><div class="p"> 16Pagdating namin sa Roma, si Pablo'y pinahintulutang umupa ng sariling tirahan, kasama ang isang kawal na magbabantay sa kanya.</div><div class="p"> 17Makaraan ang tatlong araw, inanyayahan ni Pablo sa isang pulong ang mga pangunahing Judio sa lunsod. Nang magtipon na sila, sinabi niya, &#8220;Mga kapatid, kahit na ako'y walang ginawa laban sa ating bansa o sa mga kaugalian ng ating mga ninuno, hinuli ako sa Jerusalem at idinemanda sa kinatawan ng pamahalaang Romano. 18Matapos akong litisin, ako sana'y palalayain na, sapagkat wala naman akong ginawang dapat parusahan ng kamatayan. 19Ngunit#Gw. 25:11. tumutol ang mga Judio kaya't napilitan akong dumulog sa Emperador. Gayunman, wala akong paratang laban sa aking mga kababayan. 20Nakagapos ako sa kadenang ito dahil kay Jesus na siyang pag-asa ng Israel. Iyan ang dahilan kung bakit hiniling kong makausap kayo.&#8221;</div><div class="p"> 21Sagot nila, &#8220;Wala kaming natatanggap na sulat buhat sa Judea tungkol sa iyo. At sa kababayan man nating naparito ay walang nagbabalita o nagsasalita ng anuman laban sa iyo. 22Gayunman, nais naming mapakinggan kung ano ang masasabi mo, sapagkat alam naming kahit saan ay marami ang sinasabi ng mga tao laban sa sektang ito.&#8221;</div><div class="p"> 23Kaya't nagtakda sila ng araw. Marami ngang pumunta sa tinitirhan ni Pablo pagsapit ng araw na iyon. Maghapon siyang nagpaliwanag sa kanila at nagpatotoo tungkol sa kaharian ng Diyos. Sa pamamagitan ng Kautusan ni Moises at ng mga sinulat ng mga propeta, sinikap niyang papaniwalain sila kay Jesus. 24May naniwala at mayroon din namang hindi naniwala sa kanyang sinabi. 25Kaya't nang hindi sila magkaisa, sila'y umalis matapos sabihin ni Pablo ang ganitong pangungusap, &#8220;Tama ang sinabi ng Espiritu Santo sa inyong mga ninuno sa pamamagitan ni Propeta Isaias,</div><div class="q1"> 26&#8216;Pumunta#Isa. 6:9-10 (LXX). ka sa mga taong ito at sabihin mo sa kanila,</div><div class="q1">Makinig man kayo nang makinig ay hindi kayo makakaunawa,</div><div class="q2">at tumingin man kayo nang tumingin ay hindi kayo makakakita.</div><div class="q1"> 27Sapagkat napakatigas ng mga puso ng taong ito,</div><div class="q2">mahirap makarinig ang kanilang mga tainga,</div><div class="q2">at ipinikit nila ang kanilang mga mata.</div><div class="q1">Sapagkat ayaw nilang makakita ang kanilang mga mata,</div><div class="q2">makarinig ang kanilang mga tainga,</div><div class="q2">at makaunawa ang kanilang mga pag-iisip.</div><div class="q1">Kung ganoon sana'y nagbalik-loob kayo sa akin,</div><div class="q2">at kayo naman ay aking pagagalingin, sabi ng Panginoon.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 28-29Idinagdag pa ni Pablo, &#8220;Sinasabi ko sa inyo, ipinahayag na sa mga Hentil ang kaligtasang ito na mula sa Diyos, at diringgin nila ito!&#8221;#28-29 Sa ibang manuskrito'y may dagdag na Matapos niyang sabihin ito, ang mga Judio'y umalis at mahigpit na nagtalu-talo.</div><div class="p"> 30Humigit-kumulang sa dalawang ta&#243;ng nanirahan si Pablo sa Roma, sa bahay na kanyang inuupahan, at tinatanggap niya ang lahat ng pumupunta sa kanya. 31Siya'y buong tapang at malayang nangangaral tungkol sa kaharian ng Diyos at sa Panginoong Jesu-Cristo.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Mga GawaHalimbawa

Banal na Kasulatan

Tungkol sa Gabay na ito

Mga Kaugnay na Gabay