Paglalakad Kasama Ni Hesus (Pagtitimpi)Halimbawa

Ang pagiging kontento

“Hindi sa nagsasalita ako tungkol sa pangangailangan, sapagkat natuto akong maging kontento sa anumang kalagayan ko: marunong akong magpakababa, at marunong akong sumagana. Kahit saan at sa lahat ng bagay

Natuto akong kapuwa mabusog at magutom, kapwa sumagana at magdusa ng pangangailangan.” (Filipos 4:11-12).

Debosyonal

Ang pakiramdam na kontento ay hindi isang madaling bagay. Sa modernong mundong ito na napaka-mapagkonsumo, ang mga tao ay may posibilidad na sumunod sa mga uso upang hindi sila maiwan. Kailangan natin ng maraming bagong bagay na tumutukso sa atin araw-araw: bagong damit, bagong sasakyan, bagong gadget, at iba pa. Ito ay nagpapahirap sa pakiramdam na kontento dahil karaniwang ang tao ay may likas na gusto ng higit pa: gusto nilang maging mas maganda o guwapo, gusto nilang maging mas mayaman, mas iginagalang, at iba pa.

Sinabi ni Pablo na "natututo siyang makuntento." Siyempre, hindi ito natutuhan ni Pablo sa kanyang pormal na paaralan, ngunit mula sa karanasan. Ang karanasan ang nagturo sa kanya na maging kontento sa mga pangyayari. Naranasan niyang sumagana at kulang. Sa isang pagkakataon, siya ay nagugutom, at sa ibang pagkakataon, siya ay busog. Naging aral ang lahat ng ito para makuntento siya. Ang pagiging kontento rito ay hindi nangangahulugang sapat na tayo sa lahat. Ang pagiging kontento ay nangangahulugang nasisiyahan.

Ang tunay na kasiyahan ay mahirap matutuhan, ngunit hindi ito imposible. Matutuhan natin ito. Paano natin masisiyahan ang ating sarili? Paano tayo makuntento kung maraming bagay ang hindi nagbibigay sa atin ng kasiyahan sa panlabas, halimbawa, kapag tayo ay nahihirapan pa rin sa paghahanap ng makakasama, mayroon tayong mga anak na ayaw sumunod sa atin o isang trabahong hindi umaayon sa ating inaasahan. , atbp. Ang sagot ay, “Huwag kayong mabalisa sa anuman, ngunit sa lahat ng bagay sa pamamagitan ng panalangin at pagsusumamo, na may pagpapasalamat, ay ipaalam ang inyong mga kahilingan sa Diyos; at ang kapayapaan ng Diyos, na nakahihigit sa lahat ng pagkaunawa, ay magbabantay sa inyong mga puso at isipan sa pamamagitan ni Kristo Jesus.” (Filipos 4:6-7). Ang pagdarasal nang may pasasalamat kapag tayo ay kulang o sagana, gutom man o busog, ang susi sa pagiging kontento sa Panginoon. Ang kapayapaang ito ng Diyos ang ating tunay na kasiyahan. Ito rin ang kapayapaan na nagbabantay sa ating puso at isipan.

Pagninilay:

1. Ano ang nagpapahirap sa iyo na masiyahan o makuntento? Bakit ganon?

2. Ano ang iyong ginagawa upang masiyahan ang iyong sarili? Gumana ba?

Aplikasyon:

Patuloy na matutong maging kontento sa lahat ng bagay. Iyan ang gusto ng Diyos.