Puro Pera Pero...

Ituon Ang Iyong Paningin Sa Panginoon

Paano Makakaiwas sa Panganib ng Pagkakasala?

Kabaitan, isang Bunga ng Espiritu

Pagtitiis, Isang Bunga Ng Espiritu

Ang Kalayaang hatid ng Pagsuko

Ang Katumbas na Halaga sa Pagsunod kay Cristo

Pag-Ibig, Isang Bunga ng Espiritu

Ang Mabuhay ng Walang Takot

Undefeated: The Victorious Prayer Life (Tagalog)

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="2SA.11">
 <div class="label">11</div><div class="s">Si David at Batsheba</div><div class="p"> 1Nang#1 Cro. 20:1. sumapit ang tagsibol, panahon na karaniwang nakikipagdigma ang mga hari, pinalabas ni David ang buong hukbo ng Israel. Sa pangunguna ni Joab at ng iba pang mga pinuno, pinuksa nila ang mga Ammonita at kinubkob ang Rabba. Subalit si David ay nagpaiwan sa Jerusalem.</div><div class="p"> 2Isang hapon, pagkagising ni David, umakyat siya sa bubungan ng palasyo at naglakad-lakad. Mula roon, may natanaw siyang isang babaing naliligo. Napakaganda ng babae. 3Ipinagtanong niya kung sino iyon. Sinabi sa kanya na iyo'y si Batsheba, anak ni Eliam at asawa ni Urias na isang Heteo. 4Ipinakuha niya si Batsheba na noo'y katatapos pa lamang ng kanyang paglilinis ayon sa tuntunin para sa mga babaing nireregla. Sinipingan siya ni David, at pinauwi pagkatapos. 5Dahil sa nangyaring ito, si Batsheba'y nabuntis, at ipinasabi niya ito kay David.</div><div class="p"> 6Inutusan agad ni David si Joab na papuntahin sa kanya si Urias na Heteo. Iyon nga ang ginawa ni Joab. 7Nang dumating ito, tinanong siya ni David, &#8220;Kumusta si Joab at ang hukbo? Ano ang lagay ng labanan?&#8221; 8Sinabi pa niya kay Urias, &#8220;Umuwi ka na at sipingan ang iyong asawa sapagkat nanggaling ka pa sa malayong paglalakbay.&#8221; Lumakad nga si Urias. Ang hari ay nagpadala pa ng regalo para sa tahanan nito. 9Ngunit hindi pala ito nagtuloy sa kanila. Sa halip, doon siya natulog sa may tarangkahan ng palasyo, kasama ng mga bantay. 10Nalaman ito ni David at sinabi niya kay Urias, &#8220;Hindi ba't kararating mo lang buhat sa isang mahabang paglalakbay? Bakit hindi ka umuwi?&#8221;</div><div class="p"> 11Sumagot siya, &#8220;Ang Kaban ng Tipan at ang mga kawal ng Israel at Juda ay nasa mga tolda lamang, at sa labas naman natutulog ang aking pinunong si Joab at ang inyong mga punong-kawal. Sa ganitong kalagayan, hindi po maaatim ng aking kaloobang ako'y umuwi upang magpakaligaya sa piling ng aking asawa. Sa harapan ng Diyos, hindi ko po magagawa iyon.&#8221;</div><div class="p"> 12Sinabi ni David kay Urias, &#8220;Dumito ka muna ng isa pang araw at bukas ka na umalis.&#8221; Kaya nanatili siya sa Jerusalem nang araw na iyon. 13Kinabukasan, inanyayahan ni David sa pagkain si Urias at ito'y kanyang nilasing. Hindi rin ito umuwi nang gabing iyon, bagkus natulog na kasama rin ng mga bantay.</div><div class="p"> 14Kinabukasan, sumulat si David kay Joab at ipinadala kay Urias. 15Ganito ang nilalaman: &#8220;Ilagay mo si Urias sa unahan kung saan mainit ang labanan. Pagkatapos, iwan mo siya roon at bayaan mo siyang mapatay.&#8221; 16Habang pinapaligiran nina Joab ang lunsod, inilagay niya si Urias sa gawing malalakas ang kaaway. 17Lumabas ang mga kaaway mula sa lunsod, at sinalakay ang mga kawal ni Joab. Napatay ang ilang pinuno ni David, kasama si Urias. 18Ipinadala ni Joab kay David ang ulat tungkol sa labanan. 19Ngunit ito ang ipinagbilin niya, &#8220;Matapos mong ibalita sa hari ang tungkol sa labanan, 20maaaring siya'y magalit at itanong, &#8216;Bakit kayo nagpakalapit sa lunsod? Hindi ba ninyo alam na maaari kayong panain mula sa itaas ng pader? 21Hindi#Huk. 9:53. ba ninyo alam ang dahilan ng pagkamatay ni Abimelec na anak ni Gideon?#21 GIDEON: o kaya'y Jerubaal. Siya'y nabagsakan ng batong gilingan na inihulog ng isang babae mula sa itaas ng pader sa Tebez. Bakit masyado kayong lumapit sa pader?&#8217; Kung magkagayon, saka mo sabihing napatay rin si Urias.&#8221;</div><div class="p"> 22Lumakad ang sugo at nag-ulat kay David ayon sa sinabi ni Joab. 23Sinabi niya sa hari, &#8220;Lumabas po ang maraming mga kaaway at nilusob kami, ngunit napaurong namin sila hanggang sa may pasukan ng lunsod. 24Noon po nila kami tinudla mula sa pader at ilan sa inyong mga pinuno ang napatay. Napatay rin po si Urias.&#8221;</div><div class="p"> 25Sumagot si David, &#8220;Kung gayon, sabihin mo kay Joab na huwag ikalungkot ang nangyari, sapagkat talagang ganyan ang labanan, may napapatay. Ipagpatuloy ninyo ang paglusob hanggang sa mawasak ang lunsod. Sabihin mong huwag masisira ang kanyang loob.&#8221;</div><div class="p"> 26Nang mabalitaan ni Batsheba na napatay si Urias, siya'y nagluksa. Pagkatapos ng pagluluksa, 27ipinatawag siya ni David at naging asawa nito. Nagkaanak siya ng isang lalaki, ngunit hindi nalugod si Yahweh sa ginawang ito ni David.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="2SA.12">
 <div class="label">12</div><div class="s">Ang Mensahe ni Natan Para kay David</div><div class="p"> 1Isinugo#Awit 51 Pamagat. ni Yahweh kay David ang propetang si Natan. Pagdating doon ay sinabi niya, &#8220;Sa isang lunsod ay may dalawang lalaki, mayaman ang isa at ang isa'y dukha. 2Maraming kawan at bakahan ang mayaman, 3samantalang ang dukha ay may isa lamang munting babaing tupa. Inalagaan niya ito at pinalaking kasama ng kanyang mga anak. Kinakalong niya itong parang anak na babae, isinasalo sa pagkain at pinapainom. 4Minsan, may manlalakbay na naging panauhin ng mayamang lalaki. Sa halip na sa kanyang kawan kumuha ng hayop na papatayin, ang kaisa-isang tupa ng dukhang iyon ang kinuha ng mayaman. At iyon ang inihanda niya para sa kanyang panauhin.&#8221;</div><div class="p"> 5Napasigaw sa galit si David, &#8220;Saksi si Yahweh, ang Diyos na buh&#225;y,#5 Saksi si Yahweh, ang Diyos na buh&#225;y: o kaya'y Hangga't si Yahweh ay nabubuhay. dapat mamatay ang taong iyan! 6Kailangang magbayad siya nang apat na beses sa kanyang ginawa, sapagkat inapi niya ang dukha.&#8221;</div><div class="p"> 7Sinabi agad ni Natan kay David, &#8220;Ikaw ang lalaking iyon! Ito ang ipinapasabi sa iyo ni Yahweh, ang Diyos ng Israel: &#8216;Ginawa kitang hari ng Israel, iniligtas kita mula sa mga kamay ni Saul. 8Ibinigay ko na rin sa iyo ang sambahayan at mga asawa ni Saul pati ang mga lipi ng Israel at Juda. At mabibigyan pa kita ng higit pa riyan. 9Bakit mo hinamak ang salita ni Yahweh at gumawa ka ng masama sa kanyang paningin? Ipinapatay mo ang Heteong si Urias sa mga Ammonita at kinuha mo pa ang kanyang asawa. 10Dahil sa ginawa mong ito, at ako'y itinakwil mo, tandaan mong laging may mamamatay sa patalim sa iyong sambahayan.&#8217; 11Sinabi#2 Sam. 16:22. pa rin ni Yahweh, &#8216;Pag-aawayin ko ang iyong sambahayan; sa harapan mo'y ibibigay ko sa iba ang iyong mga asawa, at sisipingan sila kahit sa katanghaliang-tapat. 12Ginawa mo ito nang lihim, hayag kitang paparusahan at makikita ito ng buong Israel.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 13Sinabi ni David kay Natan, &#8220;Nagkasala ako kay Yahweh.&#8221;</div><div class="p">Sumagot si Natan, &#8220;Pinapatawad ka na ni Yahweh at hindi ka mamamatay. 14Ngunit dahil nilapastangan mo si Yahweh, ang magiging anak mo ang mamamatay.&#8221; 15Pagkatapos nito'y umuwi na si Natan.</div><div class="s">Namatay ang Anak ni David</div><div class="p">Tulad ng sinabi ni Yahweh, ang anak ni David sa asawa ni Urias ay nagkasakit nang malubha. 16Nanalangin si David sa Diyos para gumaling ang bata. Nagdamit siya ng panluksa at nag-ayuno, at sa lupa nahiga nang gabing iyon. 17Lumapit sa kanya ang matatandang pinuno sa palasyo at hinimok siyang bumangon, ngunit tumanggi siya. Ayaw rin niyang kumain. 18Pagkalipas ng anim na araw, namatay ang bata. Hindi nila ito masabi kay David, sapagkat iniisip nilang lalo silang hindi papakinggan nito at sa halip ay gumawa ng marahas na hakbang. 19Nakita ni David na nagbubulungan ang mga alipin, kaya't naghinala siyang patay na ang bata. &#8220;Patay na ba ang bata?&#8221; tanong niya.</div><div class="p">&#8220;Patay na nga po kamahalan,&#8221; sagot naman nila.</div><div class="p"> 20Pagkarinig nito, bumangon si David, naligo at nagbihis. Pumasok siya sa bahay ni Yahweh, nagpatirapa at nanalangin. Pagkatapos, umuwi siya at humingi ng pagkain. 21Tinanong siya ng kanyang mga tauhan, &#8220;Hindi po namin kayo maintindihan. Noong buh&#225;y pa ang bata, nag-ayuno kayo at tumangis dahil sa kanya; ngayong patay na, bumangon kayo at kumain!&#8221;</div><div class="p">Sumagot si David, 22&#8220;Noong buh&#225;y pa ang bata, ako'y nag-ayuno at tumangis sa pag-asa kong kahahabagan ako ni Yahweh at pagagalingin ang aking anak. 23Ngayong patay na siya, bakit pa ako mag-aayuno; maibabalik ko pa ba ang kanyang buhay? Balang araw, susunod ako sa kanya ngunit hindi na siya makakabalik sa akin.&#8221;</div><div class="s">Ipinanganak si Solomon</div><div class="p"> 24Inaliw ni David si Batsheba at sinipingan muli. Muli itong nagdalang-tao at nanganak ng isang lalaki. Solomon ang ipinangalan ni David sa bata. 25Palibhasa'y mahal ni Yahweh ang bata, isinugo niya si propeta Natan upang sabihing Jedidia #25 JEDIDIA: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng pangalang ito'y &#8220;Mahal ni Yahweh&#8221;. ang itawag sa bata na ang ibig sabihi'y, &#8220;Mahal ni Yahweh.&#8221;</div><div class="s">Ginapi ni David ang Rabba</div><div class="r">(1 Cro. 20:1-3)</div><div class="p"> 26Samantala, ipinagpatuloy ni Joab ang pagsalakay at handa na niyang pasukin ang Rabba, ang pangunahing lunsod ng mga Ammonita. 27Nagpadala siya ng mga sugo kay David upang ibalita na lumusob na siya sa Rabba at naagaw ang ipunan ng tubig doon. 28Kaya kailangang pangunahan naman niya ang iba pang kawal sa pagpasok sa lunsod. &#8220;Kapag hindi siya sumama,&#8221; sabi ni Joab, &#8220;ako ang sasalakay at akin ang karangalan.&#8221; 29Pagkatanggap ng balita, inihanda ni David ang kanyang hukbo, nilusob ang Rabba, at nagtagumpay siya. 30Inalisan niya ng korona ang diyus-diyosang si Malcam,#30 diyus-diyosang si Malcam: o kaya'y hari ng Ammon. at ipinutong ito sa kanyang ulo. May mahahalagang bato ang koronang ginto at ang bigat nito'y 35 kilo. Marami rin siyang samsam na inilabas sa lunsod. 31Binihag niya ang mga mamamayan, at pumili siya sa mga ito ng mga kantero, panday at karpintero, at pinagawa niya ng mga adobe. Ganito ang ginawa ni David sa lahat ng lunsod ng mga Ammonita bago sila nagbalik sa Jerusalem.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="2SA.13">
 <div class="label">13</div><div class="s">Si Amnon at si Tamar</div><div class="p"> 1Si Absalom, isang anak na lalaki ni David, ay may magandang kapatid na babae, si Tamar. Si Amnon, isa ring anak na lalaki ni David sa ibang babae, ay umibig kay Tamar. 2Dahil sa labis na pag-ibig sa kapatid niyang ito, siya ay nagkasakit. Hindi niya malaman ang gagawin at kung paano makukuha si Tamar sapagkat ito'y isang birhen. 3Ngunit may napakatusong kaibigan si Amnon na ang pangala'y Jonadab. Pamangkin ito ni David sa kanyang kapatid na si Simea. 4Sinabi ni Jonadab kay Amnon, &#8220;Ikaw ay isang anak ng hari ngunit tuwing umaga'y napapansin kong matamlay ka, bakit ba?&#8221; Ipinagtapat ni Amnon na umiibig siya kay Tamar. 5Kaya't sinabi ni Jonadab, &#8220;Ganito ang gawin mo. Mahiga ka sa kama at magkunwari kang may sakit. Pagdalaw ng iyong ama, sabihin mong papuntahin si Tamar upang magluto ng pagkain mo. Gusto mong makita siyang nagluluto at siya na rin ang magpakain sa iyo.&#8221; 6Kaya't nahiga nga si Amnon at nagsakit-sakitan. Pagdating ng hari, sinabi niya, &#8220;Sabihin naman ninyo kay Tamar na pumarito, at ipagluto ako ng tinapay. Gusto ko pong makitang siya ang nagluluto, at siya na rin ang magpakain sa akin.&#8221;</div><div class="p"> 7Ipinagbilin nga ni David na magpunta si Tamar sa tirahan ni Amnon upang ipaghanda ito ng pagkain. 8Nagpunta naman si Tamar at dinatnan niya itong nakahiga. Kumuha siya ng minasang harina at nagluto ng ilang tinapay habang pinagmamasdan siya ni Amnon. 9Kinuha niya ito sa kawali at inihain kay Amnon, ngunit ayaw nitong kumain. Inutusan niyang lumabas ang lahat maliban kay Tamar. 10Pagkatapos, sinabi niya, &#8220;Tamar, dalhin mo rito sa silid ang pagkain at subuan mo ako.&#8221; Dinala nga niya sa silid ang pagkain ni Amnon. 11Nang ibibigay na ito sa kanya, biglang hinawakan ni Amnon ang kamay ni Tamar at sinabi, &#8220;Sumiping ka sa akin, kapatid ko.&#8221;</div><div class="p"> 12&#8220;Huwag, kapatid ko!&#8221; sabi ng dalaga. &#8220;Huwag mo akong halayin. Hindi iyan pinahihintulutan sa bayang Israel. Huwag mong gawin ang kahalayang ito. 13Lalabas akong kahiya-hiya sa buong Israel. At ikaw, ano pa ang mukhang ihaharap mo sa mga tao? Bakit hindi ka na lang magsabi sa hari? Palagay ko'y hindi siya tututol na pakasalan mo ako.&#8221; 14Ngunit hindi nakinig si Amnon at dahil mas malakas siya, nagawa niyang pagsamantalahan si Tamar.</div><div class="p"> 15Matapos siyang pagsamantalahan, si Amnon ay namuhi sa kanya ng pagkamuhing higit pa kaysa hibang na pag-ibig na dating iniukol niya rito. &#8220;Umalis ka na!&#8221; sabi niya kay Tamar.</div><div class="p"> 16&#8220;Hindi ako aalis!&#8221; sagot ng babae. &#8220;Ang pagtataboy mong ito ay masahol pa sa kalapastanganang ginawa mo sa akin!&#8221;</div><div class="p">Ngunit hindi siya pinansin ni Amnon. 17Sa halip, inutusan nito ang isang katulong niya, &#8220;Palayasin mo ang babaing iyan at ikandado mo ang pinto pagkatapos!&#8221; 18Pinalabas nga siya ng katulong, at ikinandado ang pinto. Suot noon ni Tamar ang damit na may mahabang manggas, ang damit na karaniwang isinusuot noon ng mga birheng anak ng hari. 19Pinunit niya ito at nilagyan ng abo ang kanyang ulo. Pagkatapos, tinakpan ng kanyang mga kamay ang mukha, at umalis na umiiyak nang malakas.</div><div class="p"> 20Nakita siya ni Absalom at tinanong, &#8220;May masama bang ginawa sa iyo si Amnon? Kung mayroon ma'y huwag mo nang alalahanin. Siya'y kapatid mo rin kaya't manahimik ka na lang.&#8221; Taglay ang matinding kalungkutan, si Tamar ay nanirahan na lang sa bahay ni Absalom.</div><div class="p"> 21Galit na galit si Haring David nang mabalitaan ito.#21 mabalitaan ito: Sa ibang manuskrito'y may dagdag na Subalit hindi niya pinarusahan si Amnon sapagkat mahal niya ito at ito ang kanyang panganay. 22Si Absalom nama'y suklam na suklam kay Amnon dahil sa paglapastangan nito sa kapatid niyang si Tamar. Hindi na niya ito kinibo mula noon.</div><div class="s">Gumanti si Absalom</div><div class="p"> 23Pagkaraan ng dalawang taon, inanyayahan ni Absalom ang lahat ng anak ng hari upang saksihan ang paggugupit sa kanyang mga tupa sa Baal-hazor, malapit sa Efraim. 24Lumapit siya sa hari upang ipaalam ang bagay na ito, at tuloy anyayahan naman siya at ang kanyang mga pinuno. 25&#8220;Huwag na, anak,&#8221; wika ng hari. &#8220;Maaabala kang masyado kung dadalo kaming lahat.&#8221; Pinilit siya ni Absalom ngunit hindi rin pumayag. Binasbasan na lang siya ng hari.</div><div class="p"> 26Bago umalis si Absalom, sinabi niya sa hari, &#8220;Kung hindi kayo makakadalo, si Amnon na lang po ang pasamahin ninyo sa amin.&#8221;</div><div class="p">&#8220;Bakit mo siya isasama?&#8221; tanong ng hari. 27Ngunit nagpumilit si Absalom, at pinasama na rin ng hari si Amnon at ang iba pang mga kapatid nito.#27 kapatid nito: Sa ibang manuskrito'y may dagdag na Si Absalom ay naghanda ng isang piging para sa isang hari.</div><div class="p"> 28Iniutos ni Absalom sa kanyang mga alipin, &#8220;Bantayan ninyo si Amnon at kapag lasing na, sesenyas ako at patayin ninyo siya. Hindi kayo dapat matakot. Ako ang mananagot nito. Lakasan ninyo ang inyong loob at huwag kayong mag-atubili!&#8221; 29Ganoon nga ang ginawa ng mga alipin; pinatay nila si Amnon. Kaya't nagmamadaling tumakas ang mga anak na lalaki ng hari, sakay ng kani-kanilang mola.</div><div class="p"> 30Nasa daan pa sila'y may nagbalita na kay David na pinatay ni Absalom ang lahat ng anak niyang lalaki. 31Kaya't tumayo siya, pinunit ang kanyang kasuotan at naglupasay sa lupa. Pinunit din ng mga alipin niya ang kanilang damit. 32Ngunit si Jonadab, ang pamangkin ni David kay Simea, ay lumapit sa hari. Sinabi niya, &#8220;Huwag po kayong maniwala na pinatay ang lahat ninyong anak na lalaki. Si Amnon po lang ang pinatay! Siya po lamang ang pinag-initan ni Absalom mula nang pagsamantalahan niya si Tamar. 33Kaya, huwag po kayong maniwala sa balitang iyon; talaga pong si Amnon lamang ang pinatay.&#8221;</div><div class="p"> 34Samantala, si Absalom ay tumakas matapos ipapatay si Amnon.</div><div class="p">Ang bantay sa palasyo'y may natanaw na pulutong ng mga taong bumababa sa burol, sa gawi ng Horonaim.#34 HORONAIM: Sa ibang manuskrito'y may dagdag na Kaya ang bantay ay nagpunta sa hari at ipinaalam ang kanyang nakita. 35Kaya't sinabi ni Jonadab sa hari, &#8220;Dumarating na po ang mga anak ninyo, tulad ng sinabi ko sa inyo.&#8221; 36Nag-uusap pa sila'y dumating nga ang mga prinsipe na nag-iiyakan. Umiyak na rin ang hari at ang kanyang mga lingkod. 37Mahabang#2 Sam. 3:3. panahong nagluksa ang hari dahil sa pagkamatay ni Amnon. Si Absalom nama'y nagtago kina Talmai, anak ng haring Amihud ng Gesur. 38Tatlong taon siyang nagtago roon. 39Pagkalipas ng pagdadalamhati ng hari sa pagkamatay ni Amnon, nanabik siyang makita si Absalom.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="2SA.14">
 <div class="label">14</div><div class="s">Binalak ni Joab na Maibalik si Absalom</div><div class="p"> 1Napansin ni Joab, anak ni Zeruias, na ang hari ay nananabik na makita si Absalom. 2Kaya't nagpahanap siya sa Tekoa ng isang matalinong babae. Nang dumating ito ay sinabi niya, &#8220;Magsuot ka ng panluksa at magkunwari kang biyuda. Huwag kang mag-aayos para magmukha kang matagal nang nagluluksa. 3Pagkatapos, pumunta ka sa hari at sabihin mo sa kanya ang ipagbibilin ko sa iyo.&#8221; Matapos silang mag-usap ni Joab, lumakad na ang babae.</div><div class="p"> 4Pagdating sa hari, siya'y nagpatirapa bilang pagbibigay-galang. Sinabi niya, &#8220;Tulungan po ninyo ako, mahal na hari!&#8221;</div><div class="p"> 5&#8220;Bakit? Ano bang nangyari sa iyo?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">&#8220;Ako po'y isang biyuda, 6may dalawa akong anak na lalaki. Minsan po'y nag-away sila sa bukid. Walang umawat sa kanila, kaya't napatay ang isa. 7Dahil doon, pinuntahan ako ng mga kamag-anak ng aking asawa. Galit na galit po sila at pilit na kinukuha ang anak kong buh&#225;y upang patayin din dahil sa pagkapatay nito sa kanyang kapatid. Kung magkagayon, mawawala na ang natitirang pag-asa ko sa buhay, at mapuputol ang lahi ng aking asawa.&#8221;</div><div class="p"> 8Sinabi ng hari, &#8220;Umuwi ka na't ako na ang bahala.&#8221;</div><div class="p"> 9Ngunit sinabi ng babae, &#8220;Mahal na hari, anuman po ang inyong maging pasya, kami rin ang dapat sisihin. Wala po kayong dapat panagutan.&#8221;</div><div class="p"> 10Sinabi ng hari, &#8220;Kapag may bumanggit pa nito sa iyo, iharap mo sa akin para wala nang gumambala sa iyo.&#8221;</div><div class="p"> 11&#8220;Kung ganoon po,&#8221; wika ng babae, &#8220;ipanalangin po ninyo kay Yahweh na inyong Diyos na huwag na nilang paghigantihan ang aking anak.&#8221;</div><div class="p">Sumumpa ang hari, &#8220;Saksi si Yahweh, ang Diyos na buh&#225;y,#11 Saksi si Yahweh, ang Diyos na buh&#225;y: o kaya'y Hangga't si Yahweh ay nabubuhay. walang masamang mangyayari sa anak mo.&#8221;</div><div class="p"> 12&#8220;Isa pa pong kahilingan kung maaari, Kamahalan,&#8221; patuloy ng babae.</div><div class="p">&#8220;Sabihin mo,&#8221; sagot ng hari. 13At nagsalaysay ang babae. &#8220;Bakit po naman naisipan ninyong gawin ang ganoong kasamaan sa bayan ng Diyos? Sa inyo na rin pong bibig nanggaling ang hatol sa inyong Kamahalan sa hindi ninyo pagpapabalik sa inyong anak na inyong ipinatapon! 14Mamamatay tayong lahat at matutulad sa tubig na matapos matapon ay hindi na mapupulot. Kung hindi man ibinabalik ng Diyos ang buhay ng isang patay, ginagawan naman niya ng paraang mabalik ang isang ipinatapon. 15Sinabi ko po ito sa inyo dahil sa pagbabanta sa akin ng mga tao. Inisip ko pong kung ito'y ipagtapat ko sa inyo, maaaring dinggin ninyo ako at tulungan. 16Kaya't maliligtas ako at ang aking anak sa mga nagtatangka sa aming buhay at naghahangad na angkinin ang lupaing ipinamana ng Diyos sa kanyang bayan. 17Iniisip#2 Sam. 19:27. ko rin po na ang salita ninyo ay makapagdudulot sa akin ng kapanatagan sapagkat tulad kayo ng anghel ng Diyos na nalalaman ang lahat ng bagay. Sumainyo nawa si Yahweh na inyong Diyos!&#8221;</div><div class="p"> 18Sinabi ng hari, &#8220;Tatanungin kita. Magsabi ka ng totoo.&#8221;</div><div class="p">&#8220;Opo, Kamahalan,&#8221; wika niya.</div><div class="p"> 19&#8220;May kinalaman ba si Joab sa ginagawa mong ito?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">&#8220;Mayroon nga po,&#8221; tugon niya. &#8220;Totoo pong ang lingkod ninyong si Joab ang nag-utos nito sa akin. Siya pong kumatha ng lahat ng sinasabi ko. 20Ginawa po niya ito upang ipaalala sa inyo ang katayuan ng inyong anak. Ngunit kayo, Kamahalan, ay kasing talino ng anghel ng Diyos, at alam ninyo ang lahat ng nangyayari sa lupain.&#8221;</div><div class="p"> 21Dahil sa ginawang ito, tinawag ng hari si Joab at sinabi, &#8220;Pumapayag na akong pauwiin mo na rito si Absalom.&#8221;</div><div class="p"> 22Buong pagpapakumbabang nagpatirapa si Joab, at nang mabasbasan, sinabi niya, &#8220;Ngayon ko po natiyak ang kagandahang-loob ng inyong Kamahalan, sapagkat pinagbigyan ninyo ako sa aking kahilingan.&#8221; At siya'y nagpaalam. 23Nagpunta agad si Joab sa Gesur at isinama sa Jerusalem si Absalom. 24Ngunit hindi pinahintulutan ng hari na iharap sa kanya ito, kaya't doon na siya nagtuloy sa sariling tahanan.</div><div class="s">Ang Kakisigan ni Absalom</div><div class="p"> 25Walang lalaki sa Israel na hinahangaan sa kakisigan tulad ni Absalom; walang maipipintas sa kanya mula ulo hanggang paa. 26Buhok pa lamang nito na minsan lamang gupitin sa loob ng isang taon ay mahigit nang tatlong kilo. 27Siya'y may anak na tatlong lalaki at isang napakagandang dalaga na Tamar ang pangalan.</div><div class="s">Pinatawag ng Hari si Absalom</div><div class="p"> 28Dalawang buong taon na nanatili si Absalom sa Jerusalem, na hindi man lang siya nakita ng hari. 29Minsa'y ipinatawag niya si Joab upang suguin sa hari, ngunit hindi ito pumayag. Ipinatawag niyang muli ito, ngunit hindi rin siya sinunod. 30Kaya't sinabi ni Absalom sa kanyang mga alipin, &#8220;Alam ninyong may karatig akong bukid ni Joab na may tanim na sebada. Puntahan ninyo ito at sunugin.&#8221; Sinunog nga ng mga alipin ang bukid na iyon.</div><div class="p"> 31Nagpunta agad si Joab kay Absalom at sinabi, &#8220;Bakit sinunog ng mga alipin mo ang aking bukid?&#8221;</div><div class="p"> 32Sumagot si Absalom, &#8220;Dalawang beses kitang pinakiusapang dalhin sa hari ang aking kahilingan sa kanya, ngunit hindi mo ako pinansin. Bakit mo pa ako kinuha sa Gesur? Mabuti pang hindi na ako umalis doon! Dalhin mo ako sa hari ngayon din at kung ako'y may kasalanan, handa akong mamatay.&#8221; 33Nang marinig niya ito, nagpunta si Joab sa hari at matapos nilang mag-usap, si Absalom ay ipinatawag. Humarap naman ito sa hari at buong pagpapakumbabang nagbigay-galang. At hinagkan siya ng hari.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="2SA.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Naghimagsik si Absalom kay David</div><div class="p"> 1Nang makabalik na si Absalom, naghanda siya ng sariling karwahe, mga kabayo at limampung tauhan. 2Maaga siyang bumabangon tuwing umaga at tumatayo sa tabi ng daang papasok sa lunsod. Ang bawat pumupunta roon na may dalang usapin para isangguni sa hari ay tinatanong niya kung tagasaan. Kapag sinabi ng tinanong ang kanyang liping pinagmulan, 3sinasabi agad ni Absalom, &#8220;May katuwiran ka sa usapin mo, kaya lang, walang inilagay ang hari na mag-aasikaso sa iyo.&#8221; 4Idinaragdag pa niya ang ganito: &#8220;Kung ako sana'y isang hukom ng bansa, tatanggapin ko ang bawat kasong dadalhin sa akin ng sinuman, at bibigyan ko siya ng katarungan.&#8221; 5Ang bawat lumapit upang magbigay-galang sa kanya ay agad niyang hinahawakan at hinahagkan. 6Ganito ang laging ginagawa ni Absalom sa mga Israelitang humihingi ng katarungan sa hari, kaya't nakuha niya ang loob ng mga ito.</div><div class="p"> 7Lumipas ang apat#7 apat: Sa ibang manuskrito'y apatnapu. na taon at sinabi ni Absalom sa hari, &#8220;Pahintulutan ninyong magpunta ako sa Hebron upang tuparin ko ang aking panata kay Yahweh. 8Nang nakatira pa ako sa Gesur ng Aram ay nangako ako nang ganito: &#8216;Kung loloobin ni Yahweh na ako'y makabalik sa Jerusalem, pupunta ako#8 pupunta ako: Sa ibang manuskrito'y may dagdag nasa Hebron. at sasamba sa kanya.&#8217;&#8221; 9Pinayagan naman siya ng hari. Kaya't naghanda agad si Absalom at nagpunta sa Hebron. 10Ngunit bago lumakad, siya'y lihim na nagpasugo sa lahat ng angkan ng Israel, at ito ang ipinasabi: &#8220;Kung marinig ninyo ang tunog ng trumpeta, isigaw ninyo: &#8216;Mabuhay si Absalom ang hari ng Hebron!&#8217;&#8221; 11Buhat sa Jerusalem, nagsama siya ng dalawandaang lalaki ngunit ang mga ito'y walang nalalaman tungkol sa balak niya. 12Habang nag-aalay si Absalom ng kanyang mga handog, ipinasundo niya si Ahitofel na taga-Gilo at isang tagapayo ni David. Dumami ang mga kasabwat at naging tagasunod ni Absalom.</div><div class="s">Iniwasan ni David si Absalom</div><div class="p"> 13Dumating kay David ang balitang si Absalom na ang kinikilalang hari ng Israel. 14Sinabi niya sa mga kasama, &#8220;Mabuti pa'y umalis tayo sa Jerusalem. Kung hindi, nanganganib tayo kay Absalom. Magmadali tayo't baka tayo'y abutan niya! Kapahamakan ang sasapitin natin, sapagkat wala siyang igagalang isa man sa lunsod!&#8221;</div><div class="p"> 15Sumang-ayon naman ang mga lingkod ng hari. &#8220;Handa po kaming sumunod sa inyo,&#8221; sabi nila. 16Kaya't umalis agad si David, kasama ang lahat sa palasyo maliban sa sampung asawang-lingkod. Iniwan niya ang mga ito upang mangalaga sa palasyo.</div><div class="p"> 17Pagsapit nila sa kahuli-hulihang bahay sa lunsod, sila'y huminto. 18Tumayo sa tabi ng hari ang kanyang mga alipin habang minamasdan niya ang dumaraang mga pangkat. Ang mga ito'y binubuo ng personal na mga bantay ng hari at animnaraang taga-Gat na sumusunod sa kanya. 19Nang makita ng hari si Itai, tinawag ito at sinabi, &#8220;Kasama ka rin pala! Mabuti pa'y bumalik ka na sa Jerusalem at hintayin mo roon ang bagong hari. Ikaw ay dayuhan lamang na ipinatapon dito ng inyong bansa. 20Hindi ka pa nagtatagal dito, at hindi ka dapat sumama sa aming paglalagalag. Hindi ko alam kung saan ito hahantong. Isama mo ang iyong mga kababayan at bumalik na kayo. Nawa'y si Yahweh ang maging matatag at tapat mong kaibigan.&#8221;</div><div class="p"> 21Ngunit sinabi ni Itai, &#8220;Kamahalan, hangga't si Yahweh at ang hari ay nabubuhay,#21 hangga't si Yahweh&#8230;nabubuhay: o kaya'y saksi si Yahweh, ang Diyos na buh&#225;y, at hanggang buh&#225;y ang hari. sasama kami sa inyo saan man kayo pumaroon kahit ito'y aming ikamatay.&#8221;</div><div class="p"> 22Sinabi ni David, &#8220;Mabuti! Kung gayon, magpatuloy ka.&#8221;</div><div class="p">Nagpatuloy nga siya, kasama ang mga tauhan at ang kanilang mga pamilya. 23Umiyak ang mga taong-bayan habang umaalis ang hari at ang kanyang mga tauhan. Tumawid sila ng Batis ng Kidron at nagtuloy sa ilang.</div><div class="p"> 24Kasama rin nila ang paring si Zadok at lahat ng Levitang nagdadala ng Kaban ng Tipan. Ibinab&#226; muna nila ito hanggang makalabas ng lunsod ang mga tao. Kasama rin nila ang paring si Abiatar. 25Tinawag ng hari si Zadok at sinabi, &#8220;Ibalik mo na sa lunsod ang Kaban ng Tipan. Kung nasisiyahan sa akin ang Diyos, ibabalik niya ako at makikita kong muli ang Kaban sa pinaglagyan nito. 26Kung ako nama'y hindi na kinalulugdan, mangyari nawa sa akin ang kanyang kalooban.&#8221; 27Sinabi ng hari kay Zadok, &#8220;Hindi ba't ikaw ay isang propeta? Bumalik kayo ni Abiatar at isama ninyo ang anak niyang si Jonatan at ang anak mong si Ahimaaz. Mag-iingat kayo! 28Dito muna ako sa ilang, sa tabi ng batis at maghihintay ako ng iyong balita.&#8221; 29Ang Kaban ng Tipan ay ibinalik nga nina Zadok at Abiatar sa Jerusalem, at doon na muna sila nanatili.</div><div class="p"> 30Si David ay umiiyak na umakyat sa Bundok ng mga Olibo. Wala siyang sandalyas at nakatalukbong, tanda ng kalungkutan. Lahat ng kasama niya'y nakatalukbong at umiiyak ding umakyat. 31May nagbalita sa hari na si Ahitofel ay kabilang sa mga kasabwat ni Absalom, kaya't nanalangin siya, &#8220;Yahweh, sana'y gawin ninyong kahangalan ang mga payo ni Ahitofel.&#8221;</div><div class="p"> 32Nang sumapit siya sa taluktok ng bundok kung saan sinasamba si Yahweh, sinalubong siya ni Cusai na Arkita. Sira-sira ang damit nito at puno ng alikabok ang ulo. 33Sinabi ni David, &#8220;Kung sasama ka, isa ka pang magiging pasanin ko. 34Ngunit malaki ang maitutulong mo sa akin kung babalik ka sa lunsod, at pagdating ni Absalom sabihin mo sa kanyang maglilingkod ka sa kanya tulad ng ginawa mo sa akin. Ngunit lagi mong sasalungatin ang payo sa kanya ni Ahitofel. 35Dalawang pari ang kasama mo roon, sina Zadok at Abiatar. Lahat ng iyong marinig sa palasyo'y sabihin mo agad sa kanila. 36Si Ahimaaz na anak ni Zadok at si Jonatan na anak naman ni Abiatar ay kasama nila roon. Ang dalawang ito ang gawin mong tagapaghatid sa akin ng anumang balita.&#8221; 37At si Cusai na kaibigan ni David ay bumalik nga sa lunsod habang papasok naman noon si Absalom sa Jerusalem.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="2SA.16">
 <div class="label">16</div><div class="s">Tinulungan ni Ziba si David</div><div class="p"> 1Si#2 Sam. 9:9-10. David ay pababa na noon sa bundok nang sa di kalayua'y nakasalubong niya si Ziba, ang alipin ni Mefiboset. Ito'y may akay na dalawang asno na may kargang dalawandaang pirasong tinapay, sandaang kumpol ng pasas, sandaang buwig ng sariwang prutas, at isang sisidlang balat na puno ng alak. 2&#8220;Anong gagawin mo sa mga 'yan, Ziba?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">Sumagot si Ziba, &#8220;Ang dalawang asno ay para sakyan ng inyong pamilya, ang tinapay at ubas ay pagkain ng inyong mga alipin, at ang alak po nama'y para sa sinumang manghihina sa ilang.&#8221;</div><div class="p"> 3&#8220;Saan#2 Sam. 19:25-27. naroon ang anak ng iyong panginoong si Saul?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">&#8220;Nasa Jerusalem po,&#8221; tugon ni Ziba, &#8220;sapagkat ang paniwala po niya'y ibibigay na sa kanya ang kaharian ng kanyang ama.&#8221;</div><div class="p"> 4Sinabi ng hari, &#8220;Ziba, ang lahat ng ari-arian ni Mefiboset ay magiging iyo.&#8221;</div><div class="p">Sumagot si Ziba, &#8220;Pag-utusan po ninyo ang inyong lingkod; maging karapat-dapat sana ako sa inyong pagtitiwala.&#8221;</div><div class="s">Nilait ni Simei si David</div><div class="p"> 5Nang papalapit na sa Bahurim si Haring David, isang kamag-anak ni Saul ang lumabas sa lansangan na nagmumura. Ito'y si Simei na anak ni Gera. 6Pinagbabato niya si David at ang mga tauhan nito, kahit napapaligiran ang hari ng kanyang mga bantay at kawal. 7Ganito ang kanyang isinisigaw: &#8220;Lumayas ka! Lumayas ka! Mamamatay-tao! Kriminal! 8Naghiganti na sa iyo si Yahweh dahil sa pagpatay sa sambahayan ni Saul at pag-agaw sa kanyang trono. Ibinigay na kay Absalom ang kanyang kaharian. Tapos na ang mga maliligayang araw mo; isa kang mamamatay tao!&#8221;</div><div class="p"> 9Sinabi ni Abisai, &#8220;Mahal na hari, bakit pumapayag kayong lapastanganin ng hampas-lupang ito? Ipahintulot po ninyong tagpasin ko ang kanyang ulo.&#8221;</div><div class="p"> 10Ngunit sinabi ng hari kay Abisai at sa kapatid nitong si Joab, &#8220;Huwag kayong makialam. Kung iniutos ni Yahweh kay Simei na sumpain ako, sinong may karapatang sumaway sa kanya?&#8221; 11Sinabi ni David kay Abisai at sa lahat niyang lingkod, &#8220;Kung ang anak ko mismo ay nagtatangka sa aking buhay, hindi nga kataka-taka ang ginagawa ng Benjaminitang ito. Hayaan ninyo siyang magmura at sumpain ako. Inutusan siya ni Yahweh na gawin ito. 12Baka naman kahabagan ako ni Yahweh sa kalagayang ito,#12 kalagayang ito: o kaya'y aking kasalanan. at pagpalain ako sa halip na sumpain.&#8221; 13Patuloy sa paglakad sina David at ang kanyang mga tauhan, samantalang sa gilid ng burol, sa tapat nila'y sumasabay si Simei. Hindi ito tumitigil ng panlalait, pambabato, at pagsasaboy ng alikabok sa dakong kinaroroonan nila sa kapatagan. 14Pagkatapos, dumating ang hari at ang kanyang mga kasamahan na pagod na pagod sa may Ilog Jordan.#14 sa may Ilog Jordan: Sa ibang manuskrito'y hindi nakasulat ang mga salitang ito. At nagpahinga muna sila roon.</div><div class="s">Pumasok si Absalom sa Jerusalem</div><div class="p"> 15Hindi nagtagal, pumasok nga sa Jerusalem si Absalom kasama ang lahat ng Israelita pati si Ahitofel. 16Nang magkita si Absalom at ang kaibigan ni David na si Cusai, sumigaw ito, &#8220;Mabuhay ang hari! Mabuhay ang hari!&#8221;</div><div class="p"> 17&#8220;Ito ba ang pagpapakita mo ng katapatan sa kaibigan mong si David?&#8221; tanong ni Absalom. &#8220;Bakit hindi ka sumama sa iyong kaibigan?&#8221;</div><div class="p"> 18Sumagot si Cusai, &#8220;Hindi po ako sumama sa kanya, sapagkat ang nais kong paglingkuran ay ang haring pinili ni Yahweh, ng mga tao, at ng bansang Israel. 19Hindi ba marapat na paglingkuran ko ang anak ng aking panginoon? Paglilingkuran ko po kayo tulad nang paglilingkod ko sa inyong ama.&#8221;</div><div class="p"> 20Tinawag ni Absalom si Ahitofel at humingi ng payo rito, &#8220;Ano ba ang mabuting gawin natin?&#8221;</div><div class="p"> 21&#8220;Ganito ang gawin mo,&#8221; wika ni Ahitofel, &#8220;Sipingan mo ang mga asawang-lingkod ng iyong ama na iniwan niya sa palasyo. Sa ganoon, mababalita sa Israel na talagang kinakalaban mo ang iyong ama, at lalong lalakas ang loob ng mga kumakampi sa iyo.&#8221; 22Kaya't#2 Sam. 12:11-12. kanilang ipinagtayo si Absalom ng tolda sa itaas ng palasyo upang makita ng buong Israel ang pagsiping niya sa mga asawang-lingkod ng kanyang ama.</div><div class="p"> 23Noong panahong iyon, ang mga payo ni Ahitofel ay itinuturing na salita ng Diyos. Maging sina David at Absalom ay sumusunod sa kanyang mga payo.</div><div class="s">Nalinlang ni Cusai si Absalom</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="2SA.17">
 <div class="label">17</div><div class="p"> 1Sinabi ni Ahitofel kay Absalom, &#8220;Papiliin mo ako ng labindalawang libong tauhan at ngayon ding gabi'y hahabulin namin si David. 2Sasalakayin ko siya habang pagod pa siya at nanghihina. Malilito siya at tiyak na magtatakbuhan ang kanyang mga tauhan. Ang hari lamang ang aking papatayin. 3Ibabalik ko sa iyo ang lahat ng kanyang mga tauhan, gaya ng isang babaing ikakasal sa naghihintay niyang mapapangasawa. Iisang tao lamang ang nais mong mamatay, kaya't ang iba ay hindi masasaktan.&#8221; 4Nagustuhan ni Absalom at ng pinuno ng Israel ang payo ni Ahitofel.</div><div class="p"> 5Ngunit sinabi ni Absalom, &#8220;Tanungin din natin si Cusai na Arkita kung ano ang kanyang maipapayo tungkol sa bagay na ito.&#8221; 6Pagdating ni Cusai, sinabi ni Absalom ang payo ni Ahitofel. Tinanong niya si Cusai, &#8220;Susundin ba natin si Ahitofel? At kung hindi, ano ang masasabi mo?&#8221;</div><div class="p"> 7Sinabi naman ni Cusai kay Absalom, &#8220;Sa ngayon, ang balak ni Ahitofel ay hindi mabuting sundin. 8Hindi mo ba alam na ang mga tauhan ng iyong ama'y mga sanay na mandirigma? Mababangis silang tulad ng inahing osong inagawan ng anak. Sa talino ng iyong ama'y hindi iyon matutulog na kasama ng kanyang mga tauhan. 9Malamang siya ngayo'y nagtatago sa isang hukay o sa ibang lugar. At kung sa unang pagsalakay ay malagasan ka ng mga tauhan, tiyak na ang sinumang makabalita ay ganito ang sasabihin: &#8216;Natalo ang mga tauhan ni Absalom.&#8217; 10Matapang ma't may pusong-leon ay matatakot din, sapagkat alam ng buong Israel na magiting na mandirigma ang iyong ama, at hindi aatras sa labanan ang mga tauhan niya. 11Ganito ang payo ko: &#8216;Hintayin mo munang ang mga Israelita mula sa Dan hanggang Beer-seba ay matipong lahat na sindami ng buhangin sa tabing-dagat. Pagkatapos, ikaw mismo ang manguna sa pakikipaglaban. 12Hahabulin natin ang kaaway saanman siya magsuot. Sasalakayin natin siya na parang hamog na pumapatak sa lupa, at wala isa man sa kanilang sambahayan at mga tauhan ang matitirang buh&#225;y. 13Kung siya'y umatras sa isang lunsod, ating iguguho ang lunsod na iyon at itatambak sa bangin upang wala ni kapirasong bato na matira roon.&#8221;</div><div class="p"> 14Pagkarinig niyon, sinabi ni Absalom at ng buong Israel, &#8220;Mas maganda ang payo ni Cusai na Arkita kaysa payo ni Ahitofel.&#8221; Nagpasya si Yahweh na huwag masunod ang mabuting payo ni Ahitofel upang mapahamak si Absalom.</div><div class="s">Nakatakas si David</div><div class="p"> 15Pagkatapos, sinabi ni Cusai sa dalawang paring sina Zadok at Abiatar ang payo ni Ahitofel kay Absalom at sa matatandang pinuno. Matapos ipagtapat ang lahat, 16sinabi niya, &#8220;Babalaan ninyo agad si David na huwag matutulog ngayong gabi sa may batis sa ilang. Patawirin siya sa ibayo ng Jordan bago mahuli ang lahat, baka mapahamak siya at ang mga kasama niya!&#8221;</div><div class="p"> 17Para walang makakita sa kanila, sina Jonatan at Ahimaaz ay hindi na pumasok ng lunsod; doon na lamang sila naghintay sa En-rogel. Ang anumang balita para kay David ay dinadala sa kanila ng isang aliping babae. 18Ngunit may binatilyo palang nakakita sa kanila at ito ang nagsumbong kay Absalom. Nang malaman nila ito, umalis agad ang dalawa at nagtago sa Bahurim. Lumusong sila sa balon sa loob ng bakuran ng isang tagaroon. 19Tinakpan agad ng asawa nito ang balon at kinalatan ng trigo ang ibabaw niyon upang hindi paghinalaang may nagtatago roon. 20Dumating ang mga alipin ni Absalom at nagtanong sa babae, &#8220;Saan naroon sina Ahimaaz at Jonatan?&#8221;</div><div class="p">&#8220;Tumawid na sila sa ilog,&#8221; tugon ng babae.</div><div class="p">Ginalugad nila ang lugar na iyon, ngunit walang nakita, kaya't nagbalik na sila sa Jerusalem. 21Pagkaalis ng mga tauhan, umahon sa balon ang dalawa. Nagpunta agad sila kay David at ipinagtapat ang masamang binabalak ni Ahitofel. Pagkatapos, sinabi nila, &#8220;Tumawid kayo agad ng ilog.&#8221; 22Tumawid nga si David at ang buo niyang pangkat, at nang magmamadaling-araw, wala isa mang naiwan sa kabila ng Jordan.</div><div class="p"> 23Nang malaman ni Ahitofel na hindi sinunod ang kanyang payo, umuwi agad siyang sakay ng asno. Matapos mag-iwan ng huling habilin sa mga kasambahay, siya'y nagbigti. Inilibing siya sa puntod ng kanyang ama.</div><div class="s">Dumating si David sa Mahanaim</div><div class="p"> 24Nasa Mahanaim na si David nang tumawid sa Jordan sina Absalom at mga kasamang Israelita. 25Sa halip na si Joab, si Amasa ang ginawa ni Absalom na pinuno ng buong hukbo. Si Amasa ay anak kay Abigail ni Itra, isang lalaking Ismaelita.#25 ISMAELITA: Sa ibang manuskrito'y Israelita. Si Abigail naman ay anak ni Nahas, kapatid ni Zeruias na ina ni Joab. 26Ang mga Israelita at si Absalom ay nagkampo sa Gilead.</div><div class="p"> 27Pagdating sa Mahanaim, si David ay sinalubong ni Sobi, anak ni Nahas na Ammonitang taga-Rabba. Kasama ni Sobi si Maquir, anak ni Amiel na taga-Lo-debar at si Barzilai, isang Gileaditang taga-Rogelim. 28May dala silang mga banig, kumot, mangkok at banga. May dala rin silang trigo, sebada, harina, mga butil na sinangag, gulayin, 29pulot-pukyutan, keso at mga tupa. Ipinagkaloob nila ito kina David at mga kasama nito upang may makain sila, sapagkat alam nilang ang mga ito'y pagod na pagod at nagdanas ng matinding gutom at uhaw sa ilang.</div><div class="s">Napatay si Absalom</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="2SA.18">
 <div class="label">18</div><div class="p"> 1Tinipon ni David ang lahat ng mga tauhan niya at pinagpangkat-pangkat ang mga ito. Naglagay siya ng mga pinuno sa mga pangkat na tig-iisanlibo at tig-iisandaan. 2Pinagtatlo niya ang buong hukbo; ang unang pangkat ay pinamunuan ni Joab, ang pangalawa ay pinamunuan ni Abisai at ang ikatlo'y ibinigay naman kay Itai na Geteo. Sinabi ng hari sa kanila, &#8220;Sasama ako sa inyo sa labanan.&#8221;</div><div class="p"> 3Ngunit tumutol ang mga tauhan at sinabi nila, &#8220;Hindi po kayo dapat sumama sa amin. Kung kami po'y matalo at mapaatras, iyon po'y walang halaga sa mga kaaway&#8212;kahit pa mapatay ang kalahati sa bilang namin. Ngunit ang katumbas ninyo'y sampung libong kawal. Kaya't mas mabuti pong doon na kayo sa lunsod, at padalhan na lamang ninyo kami ng tulong.&#8221;</div><div class="p"> 4&#8220;Gagawin ko kung ano ang inaakala ninyong pinakamabuti,&#8221; sagot ng hari. Tumayo na lang siya sa may pintuan ng lunsod habang papalabas ang kanyang mga kawal na nasa pangkat na libu-libo at daan-daan. 5Pinagbilinan niya sina Joab, Abisai at Itai, &#8220;Alang-alang sa aki'y huwag ninyong sasaktan ang anak kong si Absalom.&#8221; Narinig ng buong hukbo ang bilin ng hari sa lahat ng pinuno tungkol kay Absalom.</div><div class="p"> 6Hinarap ng hukbo ni David ang mga Israelita at naglaban sila sa kagubatan ng Efraim. 7Natalo ng mga tauhan ni David ang mga Israelita, at dalawampung libong kawal ang napatay nang araw na iyon. 8Umabot ang labanan hanggang sa mga kabukiran. Nang araw na iyon, mas marami pa ang namatay sa kagubatan kaysa namatay sa tabak.</div><div class="p"> 9Nakasalubong naman ni Absalom ang ilang kawal ni David. Nakasakay noon sa mola si Absalom, at pagdaan niya sa ilalim ng isang malaking puno ng ensina, napasabit ang ulo niya sa mga sanga. Nagpatuloy sa pagtakbo ang mola at naiwan si Absalom na nakabitin sa puno. 10Isa sa mga nakakita nito ang nagsabi kay Joab, &#8220;Nakita ko si Absalom na nakabitin sa isang puno ng ensina.&#8221;</div><div class="p"> 11Pagkarinig nito'y sinabi ni Joab sa lalaki, &#8220;Nakita mo na palang nakabitin, bakit hindi mo pa siya pinatay doon? Nakatanggap ka sana sa akin ng sampung pirasong pilak at isang sinturon.&#8221;</div><div class="p"> 12Sumagot ang lalaki, &#8220;Kahit na po gawin ninyong sanlibong pirasong pilak, hindi ko maaaring pagbuhatan ng kamay ang anak ng hari. Narinig po naming lahat ang utos ng hari sa inyo at kina Abisai at Itai na huwag sasaktan ang anak niyang si Absalom alang-alang sa kanya. 13Kung siya'y pinagbuhatan ko ng kamay at namatay, malalaman din po iyon ng hari at hindi naman kayo ang mananagot sa nangyari.&#8221;</div><div class="p"> 14&#8220;Hindi na kita pag-aaksayahan ng panahon,&#8221; sabi ni Joab. Kumuha siya ng tatlong sibat at isa-isang itinusok sa dibdib ni Absalom na noo'y buh&#225;y pang nakabitin sa puno. 15Pagkatapos nito'y pumaligid ang sampung tauhan ni Joab kay Absalom at pinatay ito.</div><div class="p"> 16Hinipan ni Joab ang trumpeta at ang kanyang buong hukbo ay huminto na sa pagtugis sa mga Israelita. 17Kinuha nila ang bangkay ni Absalom, inihulog sa isang malaking hukay sa kagubatan at tinabunan ng mga bato. Nagsitakas naman at umuwi na ang lahat ng mga Israelita.</div><div class="p"> 18Noong nabubuhay pa si Absalom, nagpatayo siya ng isang bantayog sa Libis ng Hari. Ginawa niya ito bilang alaala, sapagkat wala siyang anak na lalaking magpapatuloy ng kanyang pangalan. Isinunod niya sa kanyang pangalan ang bantayog na iyon, at hanggang ngayo'y tinatawag iyong Bantayog ni Absalom.</div><div class="s">Ibinalita kay David ang Pagkamatay ni Absalom</div><div class="p"> 19Sinabi ni Ahimaaz na anak ni Zadok, &#8220;Hayaan ninyo akong tumakbo upang maibalita ko agad sa hari na siya'y nailigtas na ni Yahweh sa kanyang mga kaaway.&#8221;</div><div class="p"> 20Ngunit sinabi ni Joab, &#8220;Huwag mong gagawin iyan sa araw na ito. Ipagpaliban mo na sa ibang araw sapagkat namatay ang anak ng hari.&#8221; 21At inutusan niya ang isang aliping Cusita para ibalita kay David ang nangyari. Nagbigay-galang muna ito kay Joab, bago patakbong umalis.</div><div class="p"> 22Nagsumamo kay Joab si Ahimaaz: &#8220;Anuman po ang mangyari'y pahintulutan ninyong sundan ko ang Cusita.&#8221;</div><div class="p">&#8220;Bakit, anak ko?&#8221; tanong ni Joab. &#8220;Wala kang mapapala sa pagbabalita mo.&#8221;</div><div class="p"> 23&#8220;Kahit po anong mangyari, basta't pahintulutan ninyo ako,&#8221; wika niya.</div><div class="p">&#8220;Sige, tumakbo ka,&#8221; wika ni Joab. Tumakbo nga si Ahimaaz at dumaan sa Libis ng Jordan at naunahan pa niya ang aliping Cusita.</div><div class="p"> 24Nakaupo noon si David sa pagitan ng pintuang panlabas at pintuang panloob ng lunsod. Umakyat naman sa tore ng pader ang isang bantay. Pagtanaw niya'y may nakita siyang isang lalaking tumatakbong palapit. 25Sumigaw siya sa hari at sinabi ang kanyang nakita. Sabi ng hari, &#8220;Kung nag-iisa siya, tiyak na magandang balita ang dala niya.&#8221;</div><div class="p"> 26Samantala, ang bantay sa tore ay may nakita pang isang lalaking tumatakbong papalapit din. Kaya't tinawag niya ang bantay-pinto at sinabi, &#8220;Tingnan mo, may isa pang tumatakbo sa hulihan!&#8221;</div><div class="p">Sinabi ng hari, &#8220;Magandang balita rin ang dala niyan.&#8221;</div><div class="p"> 27&#8220;Sa tingin ko'y si Ahimaaz na anak ni Zadok ang nauunang dumarating,&#8221; sabi ng bantay.</div><div class="p">&#8220;Mabuting tao 'yan, at magandang balita ang dala niya,&#8221; sabi ng hari.</div><div class="p"> 28Nauna ngang dumating si Ahimaaz. Yumukod siya sa harapan ng hari at sinabi, &#8220;Purihin si Yahweh na inyong Diyos, na siyang dumaig sa mga taong naghimagsik laban sa mahal na hari!&#8221;</div><div class="p"> 29&#8220;Kumusta ang anak kong si Absalom? Ligtas ba siya?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">&#8220;Kamahalan, isinugo po ako ng inyong lingkod na si Joab,&#8221; sagot ni Ahimaaz, &#8220;at noon pong paalis na ako, nagkakagulo sila at hindi ko po alam ang dahilan.&#8221;</div><div class="p"> 30Sinabi sa kanya ng hari, &#8220;Tumayo ka muna diyan sa isang tabi,&#8221; at ganoon nga ang ginawa ni Ahimaaz.</div><div class="p"> 31Dumating naman ang Cusita at ganito ang sabi: &#8220;Magandang balita, Kamahalan! Ngayong araw na ito'y iniligtas kayo ni Yahweh sa lahat ng naghimagsik laban sa inyo.&#8221;</div><div class="p"> 32&#8220;Kumusta ang anak kong si Absalom? Ligtas ba siya?&#8221; tanong ng hari.</div><div class="p">&#8220;Mangyari nawa sa lahat ng inyong mga kaaway at sa lahat ng naghihimagsik laban sa inyo ang nangyari kay Absalom!&#8221;</div><div class="p"> 33Nang marinig ito'y naghinagpis ang hari. Umakyat siya sa isang silid sa itaas ng pintuan ng lunsod at buong pait na tumangis. Habang lumalakad siya'y sinasabi niya, &#8220;Anak kong Absalom! Anak ko, anak ko, Absalom! Ako na lang sana ang namatay at hindi ikaw, Absalom, anak ko, anak ko!&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="2SA.19">
 <div class="label">19</div><div class="s">Pinagsabihan ni Joab si Haring David</div><div class="p"> 1May nagbalita kay Joab na umiiyak at nagluluksa ang hari sa pagkamatay ni Absalom. 2Kaya't napalitan ng pagluluksa ang dapat sana'y pagdiriwang dahil sa pagtatagumpay ng hukbo. Nabalitaan ng mga kawal na labis na dinamdam ng hari ang nangyari sa kanyang anak. 3Dahil dito'y tahimik silang pumasok sa lunsod, na parang mga kawal na nahihiyang magpakita sa madla dahil sa pagkatalo sa labanan. 4Tinakpan ng hari ang kanyang mukha at umiyak nang malakas, &#8220;Absalom, anak ko! Absalom, anak ko!&#8221;</div><div class="p"> 5Pumasok si Joab sa silid at sinabi sa hari, &#8220;Sa araw na ito, inilagay ninyo sa kahihiyan ang inyong mga lingkod na nagligtas sa inyo, sa inyong mga anak, mga asawa at asawang-lingkod. 6Minamahal ninyo ang namumuhi sa inyo at kinamumuhian ang nagmamahal sa inyo. Maliwanag ngayon na walang halaga sa inyo ang inyong mga opisyal at mga tauhan. Matamis pa yata sa inyo ang kami ay masawing lahat, basta't buh&#225;y lamang si Absalom. 7Kaya, lumakad kayo ngayon din at harapin ninyo ang inyong mga tauhan at kilalanin ninyo ang kanilang katapatan. Kung hindi, isinusumpa ko sa pangalan ni Yahweh, sa gabi ring ito'y wala isa mang kawal na mananatili sa inyo. Kapag nangyari ito, ito na ang pinakamalaking kapahamakan sa buong buhay ninyo.&#8221; 8Dahil dito, tumayo ang hari at naupo sa may pintuan ng lunsod. Nang malaman ito ng kanyang mga kawal, sila'y nagsilapit sa kanya.</div><div class="s">Nagbalik si David sa Jerusalem</div><div class="p">Samantala nagsitakas ang mga Israelita at nag-uwian sa kani-kanilang bayan. 9At ganito ang naging usapan sa buong lupain: &#8220;Iniligtas tayo ni Haring David sa lahat nating kaaway, at pinalaya sa mga Filisteo. Ngunit dahil kay Absalom, napilitan siyang umalis. 10Kinilala nating hari si Absalom, ngunit siya'y napatay sa labanan. Bakit hindi pa natin pababalikin ang dati nating hari?&#8221;</div><div class="p"> 11Ang usapang ito'y kumalat sa buong Israel, at umabot sa pandinig ni David. Kaya't isinugo niya ang mga paring sina Zadok at Abiatar upang sabihin sa pinuno ng Juda, &#8220;Bakit wala pa kayong ginagawang hakbang upang magbalik ang hari sa palasyo? 12Kayo'y mga tunay na laman at dugo ko. Bakit nahuhuli pa kayo sa paghahangad na ako'y mapabalik doon?&#8221; 13At ipinasabi naman niya kay Amasa, &#8220;Ikaw ay tunay kong laman at dugo. Ikaw ngayon ang hinihirang kong pinuno ng hukbo, kapalit ni Joab. Patayin nawa ako ng Diyos kung hindi ito ang gagawin ko!&#8221; 14Buong galak na tinanggap ng mga taga-Juda ang balitang ito, kaya't ipinasundo nila si Haring David at ang lahat ng mga kasama niya.</div><div class="p"> 15Pumunta na nga sina Haring David at ang mga kasama niya sa Ilog Jordan. Nagtipon naman ang mga taga-Juda sa Gilgal upang salubungin siya at samahan sa pagtawid sa Ilog. 16Isa#2 Sam. 16:5-13. sa sumalubong kay David ay si Simei, anak ni Gera na taga-Bahurim. Ang taong ito ay Benjaminita, at nagmamadali ring sumama sa mga taga-Juda. 17Kasama niya ang may sanlibong katao buhat din sa Benjamin. Nagmamadali ring bumab&#226; sa Jordan si Ziba, ang alipin ng sambahayan ni Saul, kasama ang kanyang labinlimang anak na lalaki at dalawampung alipin. 18Tumawid sila sa ilog upang tulungang makatawid ang sambahayan ng hari at upang gawin ang anumang ipag-utos niya.</div><div class="s">Pinatawad ni David si Simei</div><div class="p">Nang tatawid na lamang sila sa Jordan, nagpatirapa sa harapan ng hari si Simei. 19Sinabi niya sa hari, &#8220;Kalimutan na po sana ninyo ang kasamaang ginawa ko nang kayo'y papaalis noon sa Jerusalem. Patawarin na po ninyo ako sa lahat ng ito. 20Inaamin ko pong nagkasala ako sa inyo. Kaya po naman ako ang nauna sa mga liping taga-hilaga upang sumalubong sa inyo, Mahal na Hari.&#8221;</div><div class="p"> 21Tumutol si Abisai at ang sabi, &#8220;Hindi ba dapat patayin ang taong ito sapagkat nilait niya ang haring pinili ni Yahweh?&#8221;</div><div class="p"> 22Nagsalita ang hari, &#8220;Sino bang humihingi ng payo ninyo, mga anak ni Zeruias? Bakit ninyo ako pinangungunahan? Ako ngayon ang hari ng buong Israel, at isinusumpa ko: Walang sinumang papatayin sa Israel ngayon!&#8221; 23Pagkatapos, sinabi ng hari kay Simei, &#8220;Nangangako akong hindi ka papatayin.&#8221;</div><div class="s">Ang Kagandahang-loob ni David kay Mefiboset</div><div class="p"> 24Si#2 Sam. 9:1-13; 16:1-4. Mefiboset na apo ni Saul ay sumalubong din sa hari. Mula nang umalis si David hanggang sa matagumpay niyang pagbabalik, hindi naghugas ng paa si Mefiboset ni nagputol ng balbas o naglaba ng kanyang damit. 25Nang dumating siya mula sa Jerusalem, sinabi ng hari, &#8220;Bakit hindi ka sumama sa akin, Mefiboset?&#8221;</div><div class="p"> 26&#8220;Mahal na hari,&#8221; wika niya, &#8220;alam po ninyong ako'y pilay. Kaya ipinahanda ko po sa aking katulong ang sasakyan kong asno upang sumama sa inyo. Ngunit hindi niya ako sinunod. 27Sa halip ay nagpunta siya sa inyo at siniraan ako. Alam kong kayo'y tulad ng anghel ng Diyos, kaya gawin po ninyo sa akin ang sa palagay ninyo'y nararapat. 28Ang buong sambahayan ng aking ama, ako at ang lahat sa amin ay maaari ninyong ipapatay, ngunit sa halip, binigyan pa ninyo ang inyong alipin ng lugar sa inyong hapag. Wala na po akong mairereklamo sa inyo, Mahal na Hari.&#8221;</div><div class="p"> 29Sumagot ang hari, &#8220;Wala ka nang dapat sabihin pa, Mefiboset! Nakapagpasya na ako na maghahati kayo ni Ziba sa ari-arian ni Saul.&#8221;</div><div class="p"> 30Ngunit sinabi ni Mefiboset, &#8220;Hayaan na po ninyo sa kanyang lahat. Sapat na sa aking kayo'y mapayapang nakauwi.&#8221;</div><div class="s">Ang Kagandahang-loob ni David kay Barzilai</div><div class="p"> 31May#2 Sam. 17:27-29. isang taga-Gilead na bumab&#226; mula sa Rogelim at naghatid din sa hari hanggang Jordan; ito'y si Barzilai. 32Siya'y walumpung taon na at napakalaki ng naitulong sa hari noong ito'y nasa Mahanaim pa. Siya'y isa sa kinikilalang mayaman doon, at siya ang nagbibigay ng pagkain sa hari. 33Bago tumawid ang hari ay sinabi nito, &#8220;Mabuti pa'y sumama ka sa amin sa Jerusalem. Doon ka na tumira sa palasyo at ako ang bahala sa iyo.&#8221;</div><div class="p"> 34Sumagot si Barzilai, &#8220;Ilang taon na lang ang itatagal ko, bakit pa po ako sasama sa inyo sa Jerusalem? 35Walumpung taon na ako at wala nang kasiyahan sa mga kalayawan. Hindi ko na malasahan ang sarap ng pagkain at inumin. Wala nang pang-akit sa akin pati magagandang awitin. Magiging pabigat lamang ako sa inyo, Mahal na Hari. 36Ihahatid ko na lang kayo hanggang sa makatawid ng Jordan. Hindi na ninyo ako kailangang gantimpalaan nang ganito. 37Hayaan na ninyo akong magbalik sa aking bayang sinilangan, at doon ko na hihintayin ang aking mga huling araw sa tabi ng puntod ng aking ama at ina. Narito ang lingkod ninyong si Camaam; siya ang isama ninyo, ang katulong kong ito, at kayo na ang bahala sa kanya.&#8221;</div><div class="p"> 38Sumagot ang hari, &#8220;Sige, isasama ko siya. Gagawin ko rin ang lahat ng gusto mo para sa ikabubuti niya. Tungkol naman sa iyo, gagawin ko rin ang lahat ng gusto mo.&#8221; 39Tumawid sa Jordan ang lahat. Bago tumawid ang hari, hinagkan muna niya at binasbasan si Barzilai. Pagkatapos, umuwi na si Barzilai sa kanyang tahanan.</div><div class="s">Nagtalo ang mga Taga-Juda at Taga-Israel Tungkol sa Hari</div><div class="p"> 40Nagtuloy sa Gilgal ang hari, kasama si Camaam. Kasama rin nila ang lahat ng taga-Juda at kalahati ng mga taga-Israel. 41Pagdating doon, sama-samang lumapit kay David ang mga Israelita. Sabi nila, &#8220;Bakit po kami inunahan ng mga kapatid naming taga-Juda sa pagsundo sa inyo, at sa inyong mga tauhan at sambahayan mula sa kabila ng Jordan?&#8221;</div><div class="p"> 42Sumagot ang mga taga-Juda, &#8220;Ginawa namin iyon sapagkat ang hari ay malapit naming kamag-anak. Anong ikinasasama ng loob ninyo? Hindi naman kami palamunin ng hari! Hindi rin niya kami binayaran!&#8221;</div><div class="p"> 43Sumagot ang mga taga-Israel, &#8220;Sampung beses ang karapatan namin kay Haring David, kahit pa kamag-anak ninyo siya. Bakit naman minamaliit ninyo kami? Nakakalimutan yata ninyo na kami ang unang nakaisip na ibalik ang hari.&#8221;</div><div class="p">Ngunit mas magagaspang ang pananalita ng mga taga-Juda kaysa mga taga-Israel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

The Story of God: 30 Day Reading PlanHalimbawa

The Fall of King David

Banal na Kasulatan

Tungkol sa Gabay na ito

Mga Kaugnay na Gabay