อะไรควรค่าแก่ความกังวลของคุณ?

“อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า อย่าขยาด เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า เราจะเสริมกำลังเจ้า เราจะช่วยเจ้า เราจะชูเจ้าด้วยมือขวาอันชอบธรรมของเรา” (อิสยาห์‬ ‭41‬:‭10‬)

ความกังวลเป็นธรรมชาติของมนุษย์ วันหนึ่งพระเยซูตรัสกับมาธาว่า “มารธา มารธาเอ๋ย เธอกระวนกระวายและร้อนใจหลายอย่างเหลือเกิน” (‭‭ลูกา‬ ‭10‬:‭41)

หลายครั้งเราก็เป็นเหมือนมาธา เรากระวนกระวายและร้อนใจเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่าง เรากดดันตัวเองให้ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ในขณะที่พระเยซูทรงอยู่ที่นั่น ในบ้านของเรา

ในพระธรรมตอนนี้ เรื่องเดียวที่อยู่ในความคิดของมารธาคือ การเป็นเจ้าบ้านที่สมบูรณ์แบบให้กับแขกของเธอ แต่สิ่งที่มาธาหลงลืมไปคือ จอมเจ้านายและเจ้าของบ้านตัวจริงซึ่งเป็นผู้เดียวที่สามารถตอบสนองความต้องการของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบก็คือ พระองค์ผู้ซึ่งเป็นแขกของเธอนั่นเอง

เรื่องนี้สอดคล้องกับชีวิตของคุณและของฉันในทุกวันนี้ยังไงบ้างคะ? อย่ามัวแต่จดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำให้เราเคร่งเครียดเกินไป แต่ให้จดจ่อที่พระเยซูผู้ซึ่งกระทำการอัศจรรย์มากมาย ทั้งการรักษาโรค ปลดปล่อยผู้ถูกคุมขัง และฟื้นใจที่แตกสลาย

หากคุณกำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้ สองสิ่งที่สำคัญสำหรับคุณคือ

• อย่ากระวนกระวาย
• อย่าพยายามแก้ไขมันด้วยตัวเอง

จงมอบปัญหาของคุณแด่พระเยซู เพราะพระองค์สามารถกระทำทุกสิ่งได้ ทำไมคุณไม่ให้องค์จอมเจ้านายในชีวิตของคุณเป็นเจ้านายและเจ้าของบ้านในบ้านของคุณด้วยล่ะคะ? มีสิ่งมากมายที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้สำหรับคุณ ทั้งชีวิตที่เต็มไปด้วยความมั่นใจในพระเจ้า ชีวิตที่เปิดออกต่อสิ่งต่างๆมากมายที่พระเจ้าจะกระทำผ่านคุณ ชีวิตที่คุณไม่จำเป็นต้องเป็นเดือดเป็นร้อนกับสิ่งที่คุณควบคุมไม่ได้

พระเยซูทรงสอนเราว่า “มีใครในพวกท่านที่โดยความกระวนกระวาย สามารถต่ออายุของตนให้ยืนนานขึ้นอีกนิดหนึ่งได้… “เพราะฉะนั้น อย่ากระวนกระวายถึงวันพรุ่งนี้ เพราะว่าพรุ่งนี้ก็มีเรื่องกระวนกระวายของมันเอง แต่ละวันก็มีทุกข์พออยู่แล้ว" (‭‭มัทธิว‬ ‭6‬:‭27‬, ‭34‬)

ความกระวนกระวายไม่สามารถต่อชีวิตของคุณให้ยาวขึ้นได้…ในทางตรงกันข้าม และอะไรคือสิ่งที่เราควรคิดถึงล่ะ? คือการทำส่วนของคุณเองให้เต็มที่ (สิ่งที่เป็นไปได้) และให้พระเจ้าทำส่วนของพระองค์ (สิ่งที่เป็นไปไม่ได้) นั่นเอง

คุณคือการอัศจรรย์