ประสบการณ์แห่งมิตรภาพกับพระเจ้าตัวอย่าง

การบ่นว่าในถิ่นทุรกันดาร

แม้พระเจ้าจะทรงปรากฏให้เห็นในเหตุการณ์การลงโทษที่สั่นคลอนอียิปต์และทำลายโซ่ตรวนของการเป็นทาสของพวกเขา ชาวอิสราเอลในสมัยอพยพก็ไม่ได้มีความใกล้ชิดกับพระเจ้าเช่นเดียวกับที่โมเสสเป็น ดังนั้นเมื่อสถานการณ์ยากลำบากขึ้น พวกเขาก็เริ่มบ่น “เราน่าจะอยู่ที่อียิปต์ดีกว่า!” พวกเขากล่าว (ดู อพยพ 14:11-12; 16:3; 17:3)

แม้ว่าพวกอิสราเอลจะดูอ่อนแอและไม่รู้คุณค่าของพระเจ้า แต่การบ่นว่าอย่างขมขื่นนี้กลับสามารถเข้าใจได้ เมื่อชีวิตยากลำบาก จิตวิญญาณของเราก็อาจจะพูดว่า “โอเค พระเจ้า ถ้าพระองค์จะไม่ช่วยฉันออกจากสถานการณ์นี้ ฉันก็จะออกจากมันด้วยตัวเอง” นี่คือเวลาที่เราจะเริ่มเพิกเฉยต่อพระวิญญาณบริสุทธิ์และหันไปพึ่งพาสัญชาตญาณของตัวเอง เมื่อการบ่นกลายเป็นการกระทำ เราจะพัฒนาความเป็นอิสระทางจิตวิญญาณจากการทรงสถิตของพระเจ้า ซึ่งจะนำไปสู่การพึ่งพาคนอื่นและสิ่งอื่นๆ แทน

มันง่ายกว่าที่จะกบฏและไม่ยอมรับพระเจ้า ง่ายกว่าที่จะจมอยู่ในความไม่พอใจและการขาดความเชื่อ มากกว่าที่จะหันไปหาการทรงสถิตของพระองค์ แต่ สหายของพระเจ้า วันนี้คุณสามารถทำการแลกเปลี่ยนอันบริสุทธิ์ได้ คุณสามารถแลกเปลี่ยนการบ่นว่าเป็นมิตรภาพ

จงใคร่ครวญในความจริงต่อไปนี้เมื่อคุณต่อสู้กับการบ่นว่าของคุณ:

1.พระองค์ทรงอยู่กับคุณ “ข้าพระองค์จะไปไหนให้พ้นพระวิญญาณของพระองค์ได้? หรือข้าพระองค์จะหนีไปไหนให้พ้นจากพระพักตร์ของพระองค์? ถ้าข้าพระองค์ขึ้นไปยังสวรรค์ พระองค์ก็สถิตที่นั่น ถ้าข้าพระองค์จะทำที่นอนไว้ในแดนคนตาย พระองค์ทรงอยู่ที่นั่น” (สดุดี 139:7-8)

2.พระองค์ทรงรู้ว่าพระองค์กำลังทำอะไร “เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกอย่างไร ทางของเราก็สูงกว่าทางของพวกเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าอย่างนั้น” (อิสยาห์ 55:9)

ก่อนที่คุณจะใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงไปกับการครุ่นคิดในความขมขื่น, กังวลเกี่ยวกับผลลัพธ์, หรือไถหน้าจอโซเชียลมีเดียไปเรื่อยๆ เพื่อหนีจากปัญหาของคุณ ลองอ่านข้อพระคัมภีร์สองข้อนี้และอยู่กับความจริงเหล่านี้สักครู่ การใคร่ครวญในความจริงของพระเจ้าจะช่วยรวบรวมความคิด ร่างกาย และจิตวิญญาณของคุณให้เป็นหนึ่งเดียว และทำให้คุณสามารถอยู่กับพระเยซูได้อย่างสมบูรณ์

คุณได้บ่นเกี่ยวกับอะไรบ้างในช่วงนี้? การจดจ่อไปที่การทรงสถิตของพระเจ้าจะเปลี่ยนมุมมองของคุณในปัญหานั้นๆ อย่างไร?