ให้อภัยผู้ที่ทำร้ายเราตัวอย่าง

วิถีชีวิตแห่งการให้อภัย

หลังจากสอนสาวกให้อธิษฐานแล้ว พระเยซูทรงประทานความเข้าใจที่สำคัญแก่พวกเขาเกี่ยวกับวิธีดำเนินชีวิตในโลกที่แตกสลายนี้ พระองค์ทรงแสดงให้พวกเขาเห็นว่าพระบิดาในสวรรค์ทรงมองความสัมพันธ์ที่พวกเขามีต่อกันอย่างไร และทรงชี้ทางที่จะดำเนินชีวิตในพระคุณของพระองค์

พระบิดาของเราไม่เพียงแต่ประทานอาหารประจำวันให้เราเท่านั้น พระองค์ยังทรงประทานระเบียบวินัยประจำวันด้วย การให้อภัยบาปในข้อนี้พูดถึงการสั่งสมความชั่ว ความเจ็บปวด และความผิดมาทุกวัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อในโลกที่ล้มลงในบาป พระบิดาของเราทรงพยายามสอนด้านนี้ของชีวิตให้เราด้วย หากเราแข็งกร้าวต่อผู้อื่นและไม่ให้อภัย (เพราะพวกเขาทำร้ายเราบ่อยเหลือเกิน) พระบิดาของเราทรงดีที่จะให้เราอยู่ภายใต้การตีสอนของพระองค์จนกว่าเราจะเรียนรู้วิธีให้อภัย พระองค์ทรงใจดีในการเผชิญหน้ากับความจองหองของเราและเตือนเราเรื่องความผิดพลาดของเราเอง

การดำเนินชีวิตในการให้อภัยหมายความว่าเราพร้อมที่จะยอมรับความผิดของเราต่อผู้อื่นอย่างรวดเร็วและแสวงหาการให้อภัยจากพวกเขาโดยเร็วที่สุด แต่ก็หมายความว่าเราพร้อมและเต็มใจที่จะให้อภัยผู้ที่ทำผิดต่อเรา การให้อภัยเช่นนี้เกิดขึ้นได้เมื่อเราพิจารณาถึงสิ่งที่พระบิดาได้ยกโทษให้เราแล้วในพระคริสต์ (เอเฟซัส 4:32) การดูหมิ่นและการบาดเจ็บที่เราได้รับจากผู้อื่นนั้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับสิ่งที่พระคริสต์ทรงทนทุกข์อันเป็นผลมาจากบาปของเราต่อพระองค์

การใช้ชีวิตแห่งการให้อภัยช่วยให้เรามองข้ามความผิดเล็กๆ น้อยๆ และสร้างความสัมพันธ์ที่สามารถคงไว้ซึ่งการเผชิญหน้าที่ดีต่อบาปร้ายแรงระหว่างบุคคล วิถีชีวิตเช่นนั้นสามารถช่วยให้เราเห็นโลกที่เต็มไปด้วยความอยุติธรรมดังที่พระบิดาทรงเห็น—โลกที่ต้องการพระผู้ช่วยให้รอด จากนั้นเราสามารถมีส่วนร่วมในแผนการใหญ่ของพระองค์เพื่อไถ่โลกโดยจำลองความจริงของพระกิตติคุณเข้ามาในชีวิตเราเอง