ทำไมต้องรอคอย?ตัวอย่าง

ตัวอย่างแรกในพระคัมภีร์ที่ฉันยกมา คือ อิสยาห์ 40:31 กล่าวไว้ว่า

แต่เขาทั้งหลายผู้รอคอยพระยาห์เวห์

จะได้รับกำลังใหม่

เขาจะบินขึ้นด้วยปีกเหมือนนกอินทรีย์

เขาจะวิ่งและไม่อ่อนเปลี้ย

เขาจะเดินและไม่เหน็ดเหนื่อย

เหมือนกับตอนเป็นคริสเตียนใหม่ๆ ฉันจำได้ว่าคิดอะไรกับความอัศจรรย์ของพระสัญญานั้น แทนที่จะตื่นกลัวหรือไม่พอใจ ฉันสามารถบินขึ้นสูงและได้รับการเสริมกำลังในช่วงเวลาของการรอคอย

แต่เมื่อฉันเติบโตขึ้นในการดำเนินกับพระคริสต์ การรอคอยพระเจ้าไม่เหมือนกันการบินขึ้นและได้รับกำลังใหม่ตลอดเวลา ยกตัวอย่าง แม้ฉันจะแสวงหาพระเจ้าตลอดเวลา เมื่อสามีของฉันตกงานไม่กี่ปีก่อน ตอนนั้นฉันเองก็มีช่วงเวลาที่เหน็ดเหนื่อยและรู้สึกอ่อนกำลัง

ฉันแปลกใจว่าฉันได้ทำบางสิ่งผิดไป หรือว่าฉันอธิษฐานไม่เพียงพอ? ไม่มีความเชื่อมากพอ?

ฉันเพิ่งได้รับการสอนจากวิทยุและพอดแคสด์เรื่องของผู้หญิงในพระคัมภีร์ และฉันได้เรียนรู้บทเรียนที่น่าสนใจจากผู้หญิงที่รอคอยพระเจ้า

พิจารณาดู เอลีซาเบธ มารดาของยอห์นผู้ให้บัพติศมา ยกตัวอย่าง

เอลีซาเบธเป็นหมัน และเผชิญหน้ากับความอดสูท่ามกลางคนทั้งปวงที่เป็นอย่างนั้น แม้ว่าเธอและสามีของเธอ "ท่านทั้งสองเป็นคนชอบธรรมต่อพระเจ้าและดำเนินตามบัญญัติและกฎหมายทั้งปวงขององค์พระผู้เป็นเจ้าไม่มีที่ติเลย"(ลูกา 1:6) ไม่ว่าจะยากเพียงใด การรอคอยที่ผ่านมาของเธอ เอลีซาเบธยังคงมั่นคงในความเชื่อต่อพระเจ้าและพระวจนะของพระองค์ เธอยังคงทำสิ่งที่ชอบธรรม

นั่นทำให้ฉันได้คิด: ที่ไหนที่ฉันให้ความสนใจในช่วงเวลาแห่งการรอคอย? ฉันให้ความสนใจกับอะไรที่ฉันกำลังรอคอยอยู่หรือใครเป็นผู้ทำในกิจการงานนั้น?

ส่วนที่สำคัญที่สุด: อะไรที่ฉันทำขณะที่รอคอยจะเป็นตัวกำหนดว่าฉันจะรอคอยอย่างไร

ถ้าฉันมุ่งความสนใจไปที่งาน เราก็จะรู้สึกสิ้นหวังอย่างเลี่ยงไม่ได้ ผลที่ตามมาก็คือความกังวลจนเกินเหตุ ถ้าฉันมองดูที่จำนวนเงินในบัญชีของเราที่ลดลง ฉันย่อมที่จะรู้สึกหวาดกลัว

แต่เมื่อฉันเปลี่ยนความสนใจไปที่ความชอบธรรมของพระเจ้าและจดจ่อกับกิจการของพระองค์ที่ทรงทำ ความกลัวก็จางหายไป และความหวังได้เข้ามาแทนที่

และเป็นเรื่องที่อัศจรรย์ ตอนต้นที่สนับสนุนพระคัมภีร์วันนี้ ดูที่ อิสยาห์ 40:28-29

"ท่านรู้แล้วไม่ใช่หรือ?

ท่านเคยได้ยินไม่ใช่หรือ?

พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเนืองนิตย์

เป็นผู้สร้างที่สุดปลายแผ่นดินโลก

พระองค์ไม่ทรงอ่อนเปลี้ยหรือเหน็ดเหนื่อย

ความเข้าใจของพระองค์ก็เหลือที่จะหยั่งรู้ได้

พระองค์ประทานกำลังแก่คนอ่อนเปลี้ย

และผู้ไม่มีพลังนั้นพระองค์ทรงให้มีเรี่ยวแรงมาก"

เราจำเป็นต้องเติบโตอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเพราะพระเจ้าของเราไม่เคยอ่อนเปลี้ยหรือเหน็ดเหนื่อยเราสามารถวิ่งโดยไม่อ่อนล้าด้วยแหล่งที่มาของกำลังระหว่างที่เรารอคอย!

อย่างไรก็ดี ช่วงเวลาของการตกงานก็จบลง พระเจ้าทรงทำสิ่งมากมายเหนือทุกสิ่ง มากกว่าที่เราทูลขอหรือคิด

และมากกว่านั้น พระเจ้าทรงฟื้นกำลังเราขึ้นใหม่ พระองค์ทรงสอนเราว่าถ้าเราอธิษฐานอย่างสม่ำเสมอและสัตย์ซื่อ เหมือนเช่นเอลีซาเบธ เราจะได้รับการหนุนใจในขณะที่เรารอคอยอยู่เช่นเดียวกัน!