สันติสุขที่ขาดหายตัวอย่าง

สันติสุขในความโกลาหล

มันเป็นไปได้หรือที่เราจะมีสันติสุข แม้อยู่ท่ามกลางบางสิ่งที่แสนเจ็บปวด? คำตอบสั้นๆ คือ ได้ แต่นั้นไม่ได้ทำให้ความเจ็บปวดน้อยลง ในความจริงแล้ว คุณสามารถประสบสันติสุขและความปวดร้าวในเวลาเดียวกัน 

สาวกและผู้ติดตามช่วงแรกของพระเยซูรู้สิ่งนี้เป็นอย่างดี พวกเขาคุ้นเคยกับมรสุมชีวิตเป้นอย่างดี แม้ว่าเขารับใช้ด้วยความสัตย์ซื่อเสมอ แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่เคยต้องประสบกับความคับข้องใจ ความสับสน ความสงสัย หรือความกังวล มาลองดูว่าเปาโลเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาไว้อย่างไร 

เรา​อยาก​ให้​ท่าน​พี่​น้อง​ตระหนัก​ถึง​การ​ทน​ทุกข์​ทรมาน​ซึ่ง​เกิด​ขึ้น​กับ​เรา​ใน​แคว้น​เอเชีย เรา​ตก​อยู่​ภาย​ใต้​ความ​กดดัน​เกิน​ขีด​จำกัด​ของ​เรา ถึง​ขนาด​ว่า​เรา​หมด​หวัง​ที่​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อ​ไป เรา​รู้สึก​เหมือน​ว่า​เรา​ต้อง​โทษ​ประหาร​ชีวิต แต่​นั่น​ก็​เป็น​ไป​เพื่อ​ช่วย​ให้​เรา​ไม่​วางใจ​ใน​ตัว​เอง แต่​วางใจ​ใน​พระ​เจ้า​ผู้​ทำ​ให้​คนตาย​ฟื้น​คืน​ชีวิต 2 โครินธ์ 1:8-9 NTV

เปาโลไม่ต้องการที่เคลือบประสบการณ์ของเขาด้วยน้ำตาล เขาไม่ต้องการให้ผู้คนคิดว่าพวกเขาพบเป้าหมายโดยปราศจากความเจ็บปวด แต่เขาก็ไม่ได้ต้องการให้จดจ่อกับความยากลำบากจนเกินไป จนกระทั่งพลาดสิ่งที่พระเจ้ากำลังทรงทำอยู่ในเรื่องราวชีวิตของเรา 

พวกเรามักต้องการเป้าหมายและสันติสุขโดยปราศจากความเจ็บปวด เรามักจะคิดว่าหากบางอย่างออกมาไม่ดี มันก็ไม่คุ้มค่า พระเยซูไม่เคยสัญญากับเราเรื่องชีวิตง่ายสบายที่นี่บนโลก ในความจริงแล้ว พระองค์ทรงทำให้เรารู้อย่างชัดเจนว่าเราจะมีปัญหาในโลกนี้ แต่พระองค์ก็ให้เรามีความหวังและสันติสุขที่พระองค์ทรงมีชัยชนะเหนือทุกสิ่งแล้ว 

และถึงแม้ว่าพระองค์ได้มีชัยชนะต่อทุกสิ่งแล้ว พระองค์ยังช่วยปลอบโยนเราผ่านสิ่งต่างๆในโลกนี้ ในข้อความเดียวกันใน 2 โครินธ์ เปาโลเขียนเกี่ยวกับการที่พวกเขาได้รับการปลอบโยนที่เกินธรรมชาติของพระเจ้าผ่านเหตุการณ์มรสุมของพวกเขาอย่างไร และได้แสดงให้เห็นถึงโอกาสที่เราจะเผื่อแผ่การปลอบโยนเดียวกันนั้นต่อผู้อื่น 

เราทั้งหลายจะเผชิญมรสุมในชีวิตนี้ แต่มรสุมเหล่านั้นบ่อยครั้งเปิดเผยถึงสถานภาพความเชื่อของเรา เราตอบสนองด้วยการตระหนักถึงความสำคัญของความเจ็บปวดหรือเปล่า? หรือเราจดจ่อกับคำถามที่ผิดๆ? 

ในพระธรรมมาระโก 4 เราได้อ่านเกี่ยวกับมรสุมจริงๆ ที่สาวกกำลังเผชิญอยู่ ลมและคลื่นโหมกระหน่ำ และพวกเขาก็รู้สึกกังวลว่าพวกเขาจะจมลง แต่ขณะที่พระเยซูกำลังนอนหลับอยู่บนเรือ สาวกก็ทำสิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่ก็คงทำ เขาปลุกพระเยซูขึ้นและถามอย่างหวาดกลัว: 

..."พระอาจารย์ พระองค์ไม่ทรงเป็นห่วงว่าพวกเรากำลังจะพินาศหรือ?" มาระโก 4:38 NIV

นั่นเป็นคำถามที่เรามักเผลอถามเมื่อมรสุมเข้ามาในชีวิตของเราเองไม่ใช่หรือ? พระเจ้า พระองค์ไม่ห่วงใยหรือ?

พระเยซูตอบสนองโดยการทำให้มรสุมสงบลง แต่ขณะเดียวกับก็ท้าทายความสุขสบายของพวกเขา พระองค์ห่วงใยพอที่จะไม่เพียงแค่แก้ปัญหาของพวกเขา แต่ยังตั้งคำถามเกี่ยวกับสถานะความเชื่อของพวกเขาด้วย

เมื่อเรารู้ว่าพระเยซูคือใคร เราสามารถเชื่อมั่นได้ว่าพระองค์ทรงห่วงใยเกี่ยวกับมรสุมในชีวิตของเรา และพระองค์ก็ทรงอยู่ด้วยกับเรา ดังนั้น เราสามารถมีสันติสุขในช่วงเวลาที่เจ็บปวดได้ใช่ไหม? ได้ แต่เราต้องใช้ความเชื่อ-เชื่อมั่นว่าความเจ็บปวดของเรามีความหมายและตลอดกระบวนการทั้งหมดนี้พระเจ้าของเราไม่เคยเปลี่ยน