ชีวิตที่ถูกก่อร่างอย่างลงลึกตัวอย่าง

“การตรวจสอบส่วนลึกภายใน”

การตรวจสอบส่วนลึกภายในคือวิถีชีวิตที่ใคร่ครวญถึงความจริงของโลกภายในของเรา เพื่อประโยชน์ต่อการเติบโตของชีวิตและการทรงเรียกให้รักผู้อื่นอย่างแท้จริง 

แต่ชีวิตในยุคปัจจุบันมักเป็นอุปสรรคต่อวิถีชีวิตเช่นนี้ หลายวันของเราถูกสร้างขึ้นทั้งโดยตั้งใจหรือโดยไม่รู้ตัว เพื่อจะหลีกเลี่ยงการมองลึกลงไปใต้พื้นผิว เรามักอยู่ในชุมชนคริสตจักรที่ตอกย้ำการขาดการใคร่ครวญภายในตัวเอง เราใช้พระเจ้าเป็นข้ออ้างเพื่อหลีกหนีจากพระเจ้า และเรายังใช้พระเจ้าเพื่อหลีกหนีจากตัวเราเอง

ในสดุดีบทที่ 139 เราเห็นหัวใจของผู้ที่เป็นแบบอย่างของการตรวจสอบส่วนลึกภายในที่ก่อร่างขึ้นอย่างลงลึก นั่นคือ ดาวิด สิบสี่ข้อแรกของบทนี้กล่าวถึงความรู้ของพระเจ้าต่อมนุษย์และดาวิดโดยเฉพาะ แต่เมื่อถึงตอนท้ายของบทสดุดี เราจะสัมผัสได้ว่าดาวิดตระหนักอย่างลึกซึ้ง แม้ว่าพระเจ้าทรงรู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับเขา แต่ดาวิดกลับไม่รู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับตัวเอง ด้วยถ้อยคำจากส่วนลึกภายในและการสารภาพ เขาจึงเขียนว่า 

ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตรวจค้นข้าพระองค์และทรงรู้จักจิตใจของข้าพระองค์! 

ขอทรงทดสอบข้าพระองค์และทรงรู้จักความคิดของข้าพระองค์! 

และขอทอดพระเนตรว่ามีทางชั่วใดๆ ในข้าพระองค์หรือไม่ 

และขอทรงนำข้าพระองค์ไปในทางนิรันดร์! (ข้อ 23–24) 

พวกเราส่วนใหญ่อยากรู้จักพระเจ้า แต่สิ่งที่เราต้องการเพิ่มเติมคือการรู้จักตัวเราเอง ดาวิดยืนยันว่าพระเจ้าทรงรู้ทุกสิ่ง ดังนั้นเขาจึงขอการเปิดเผยไม่ใช่เกี่ยวกับพระเจ้า แต่เกี่ยวกับตัวเขาเอง จิตใจของดาวิดพร้อมที่จะมองลึกลงไปใต้พื้นผิว 

ในบทเฝ้าเดี่ยวที่ผ่านมานี้ ข้าพเจ้าได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของการฟัง วิถีการใคร่ครวญคือการฟังพระเจ้าอย่างลึกซึ้ง วิถีแห่งการคืนดีกันคือการฟังกันและกันอย่างลึกซึ้ง ส่วนวิถีแห่งการตรวจสอบส่วนลึกภายในคือการฟังตัวเราเองอย่างลึกซึ้ง 

เมื่อเราพิจารณาพระธรรมสดุดีและพระคัมภีร์ตอนอื่นๆ เป็นแบบอย่างในการตรวจสอบส่วนลึกภายใน เราจะเริ่มเห็นถึงความสำคัญของการเข้าถึงและผนวกโลกภายในเข้ากับชีวิตของเรา แต่สิ่งนี้ต้องการการลงมือทำด้วย ดาวิด ในสดุดีบทที่ 139 ได้ทำสิ่งที่เป็นแบบอย่างไว้สามประการที่เราถูกเชิญให้ปฏิบัติตาม เขาให้เวลาสำหรับการตรวจสอบส่วนลึกภายใน เขามีความเชื่อมั่นเพียงพอที่จะมอบโลกภายในของเขาแด่พระเจ้า และเขามีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับตัวเอง แล้วเราล่ะ?

จงถามตัวเอง: วันนี้ ฉันโกรธเรื่องอะไร? เศร้าเรื่องอะไร? กังวลเรื่องอะไร? ดีใจเรื่องอะไร? แล้วใช้ความเข้าใจนี้นำพาตัวเองเข้าสู่การอธิษฐาน