ขยายความเป็นผู้นำด้วยปัญญาตามแบบพระคัมภีร์ตัวอย่าง

ให้เศษเวลาของคุณกับชีวิต

คุณเคยพบว่าตัวเองอธิษฐานหรือหวังว่าจะมีเวลามากกว่านี้ในหนึ่งวันไหม คุณมีหลายอย่างที่ต้องทำให้เสร็จแต่มีเวลาไม่พอ คุณพยายามแล้วพยายามอีก และเมื่อคุณหมดแรง คุณจึงตระหนักว่าไม่ว่าคุณจะทำอย่างไร มันก็ไม่พออยู่ดี ผมสามารถให้ตัวอย่างกับคุณอย่างมากมาย แต่ผมเดาว่าคุณเข้าใจดี มันไม่ใช่ แค่ คุณ มันเป็นปรากฏการณ์ปกติของชีวิตและการเป็นผู้นำ ทำอย่างไรก็ไม่พอ

ผมมีผู้นำคนหนึ่งในทีมงานที่มักพูดถึงเรื่องนี้เป็นประจำ ผมขอเรียกเขาว่าคุณเทรนต์ เขามักจะพูดอยู่เสมอ ๆ ว่าเขาทุ่มเทให้กับงาน 120-150 เปอร์เซนต์ “ทุ่มเททุกอย่างที่เขามี” ในฐานะผู้นำ ผมชอบมากเวลาที่สมาชิกมีส่วนร่วมและทำอย่างเต็มที่ แต่ในทางกลับกัน เราต้องรู้ว่าคำพูดของเราสำคัญเพียงใด คำพูดของเราจะสร้างเรื่องราวและกรอบความคิด การทุ่มเทเกิน ร้อยเปอร์เซนต์ไม่มีจริง เพราะในทางปฏิบัติเป็นไปไม่ได้ ดังนั้น อย่าให้เราใช้คำพูดแบบนั้นเลย 

แล้ววันหนึ่งแนวคิดนี้ได้นำไปสู่บทสนทนาที่ “ตรงไปตรงมา” ผมต้องการที่จะทำให้เลนส์ที่เราใช้มองวิถีการใช้ชีวิตและการทำงาน รวมถึงแรงและพลังงานของเราชัดเจนมากยิ่งขึ้น นั่นคือทีมงานของผมควรเห็นว่าการทำงานอย่างที่ผ่านมานั้นบิดเบี้ยวและควรปรับเสียใหม่ ท้ายที่สุด ผมขอให้เทรนต์ มอบเศษเวลาที่เหลือให้กับชีวิต 

ใช่แล้ว คุณไม่ได้อ่านผิด ผมแนะนำและเชื่อว่าสิ่งที่เราต้องทำเพื่อขยายความเป็นผู้นำคือการมอบเวลาเหลือ ๆ ให้กับชีวิต ผมรู้ว่ามันช่างตรงกันข้ามกับวัฒนธรรม สิ่งที่เราเคยเรียนรู้มารวมถึงทุกอย่างที่เป็นไปในโลกใบนี้ แต่ลองฟังผมก่อน ที่ชิวิตควรได้รับเศษเวลาเหลือของเรา เพราะพระเจ้าควรมาเป็นอันดับแรกและรับสิ่งที่ดีที่สุดจากเรา ลองใช้เวลาครุ่นคิดและใคร่ครวญสิ่งนี้ในใจสักหน่อย สิ่งแรกและสิ่งที่ดีที่สุดของเราไม่ควรจะมอบให้กับความสัมพันธ์ต่างๆ ในโลกใบนี้ การออกกำลังกาย อาชีพ หรือการเงิน สิ่งแรกและสิ่งที่ดีที่สุดของเราควรมอบให้กับความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระเจ้า จบนะ

ตลอดพระคัมภีร์ เราได้อ่านถึงคำอวยพรจากพระเจ้าและความโปรดปรานที่พระองค์มอบให้เรา แต่เรามักหลงลืมไปว่าพระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงหวงแหน พระองค์ประสงค์ที่จะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเรา แนวคิดนี้แว่บเข้ามาในสมองเมื่อผมอ่าน โรม บทที่ 12 อัครราชทูตเปาโลวิงวอนให้ชาวโรมัน “ให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิต และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า” พร้อมกับบอกกับชาวโรมันว่า การกระทำเช่นนั้นเป็น “การนมัสการโดยวิญญาณจิตของท่าน” ทุกภาคส่วนของเราควรมอบถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการพระองค์ พระเจ้าควรมาเป็นอันดับหนึ่งของชีวิตเราและได้รับสิ่งที่ดีที่สุดจากเรา 

ลองสำรวจวันของคุณดูสิ คุณตื่นเช้ามาเพื่อจะออกกำลังกายแต่มีเวลาน้อยมากสำหรับพระเจ้า การจัดอันดับความสำคัญของคุณในที่ทำงานลดความสำคัญของพระเจ้าหรือไม่ หรือปัญหาความสัมพันธ์ของคุณทำให้คุณห่างเหินไปจากการใช้เวลากับพระเจ้า ไม่ว่าคุณกำลังเผชิญสิ่งใดอยู่ก็ตาม ผมขอวิงวอนให้คุณกลับไปหาพระเจ้า และมอบความสำคัญอันดับหนึ่งและให้สิ่งที่ดีที่สุดแด่พระองค์ แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มพูนส่วนที่เหลือของคุณเอง 

สิ่งที่ผมรู้อย่างแน่นอน ถ้าคุณให้พระองค์มาเป็นอันดับหนึ่งและนำสิ่งที่ที่ดีที่สุดมามอบให้แก่พระองค์ พระเจ้าจะทรงอวยพรสิ่งที่เหลือของคุณอย่างที่คุณไม่สามารถจะจินตนาการได้ ภาวะแข่งขันที่เราเผชิญอยู่นี้สามารถคลี่คลายได้โดยให้ส่วนของพระเจ้าใหญ่ขึ้น ไม่ใช่ตัวเราเอง วันนี้ ให้จัดอันดับความสำคัญของคุณเสียใหม่

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขณะที่ข้าพระองค์กำลังศึกษาพระวจนะของพระองค์วันนี้ ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์มองเห็นความต้องการ อันดับความสำคัญและความปรารถนาที่ไม่อยู่ในน้ำพระทัยของพระองค์ ขอทรงโปรดประทานพระคุณให้ข้าพระองค์ได้เห็นในสิ่งที่พระองค์ทรงเห็น และขอให้หัวใจและวิญญาณของข้าพระองค์เข้าใจพระวจนะของพระองค์อย่างลึกซึ้ง