เริงรื่น & ชื่นบาน: เฉลิมฉลองคริสต์มาสทุก ๆ วันตัวอย่าง

ด้วยมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรา

“คริสต์มาสเป็นเทศกาลที่ไม่เพียงแต่มีความปีติยินดีเท่านั้น แต่เป็นการใคร่ครวญภาวนาด้วย” — วินสตัน เชอร์ชิลล์ 

คุณเคยสังเกตไหมว่าทารกน้อยทั้งหลายดึงเอาสิ่งที่ดีที่สุดในตัวคนออกมาได้อย่างไร? 

ลองคิดดู: ผู้คนพูดคุยกันอย่างนุ่มนวล อ่อนโยน และด้วยความรักข้าง ๆ ทารกน้อย ครอบครัวรวมตัวกันเพื่อดูทารกที่เกิดใหม่ เพื่อน ๆ ส่งของขวัญ และอาหารมาให้เหล่าพ่อแม่ที่อ่อนล้า ไม่ต้องพูดถึง ผู้คน มักจะ ดีต่อสตรีมีครรภ์มากหน่อย (ซึ่งก็ถูกต้องแล้ว) ที่น่าสนใจก็คือ เรื่องราววันคริสต์มาสก็เริ่มต้นอย่างนั้น: กับทารกน้อยคนหนึ่ง 

อิสยาห์ 9:6-7 บอกเราว่า “ด้วยมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรา มีบุตรชายคนหนึ่งประทานมาให้เรา” และเด็กคนนี้คือพระเยซู ที่ปรึกษามหัศจรรย์ และ องค์สันติราช ผู้นี้ คือพระผู้ช่วยให้รอดของโลกซึ่งผู้คนเฝ้ารอคอย เมื่อพระองค์เสด็จมายังโลก คำพยากรณ์ก็สำเร็จ ทารกคนนี้เกิดจากหญิงพรหมจารี เติบโตขึ้นมาเป็นบุรุษผู้หนึ่งซึ่งได้ดำเนินชีวิตอันปราศจากบาปโดยสิ้นเชิง พระองค์ได้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน และทรงฟื้นขึ้นจากความตาย ทั้งทรงประทานโอกาสให้เราได้รับการปลดปล่อยจากบาปของเรา 

นั่นคือ เรื่องราวคริสต์มาสทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เดือนธันวาคมมักจะเต็มไปด้วยสิ่งที่เรียกร้องความสนใจของเรา:

• หาของขวัญสุดพิเศษสำหรับผู้ที่อยู่ในรายการของเรา
• ใจดีเป็นพิเศษ ในคำพูด กับการกระทำของเรา
• เตรียมอาหารรสเลิศสำหรับงานเลี้ยง
• สรรหาบัตรอวยพรสุดอลังการ ส่งให้เพื่อน และครอบครัว
• เข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ตามประเพณี

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม! แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าเราไม่ระมัดระวัง เราอาจจะยอมให้ วิถีทาง ที่เราเฉลิมฉลองเข้ามาแทนที่บุคคลที่เรากำลังฉลองให้เขาอยู่ก็ได้ เราสามารถจดจ่ออยู่ที่พระเยซูในขณะที่มีความสุขในพระพรที่พระเจ้าประทานให้เรา เราเกิดมาเพื่อเพลิดเพลินกับสิ่งต่าง ๆ ไม่ใช่บูชาสิ่งเหล่านั้น

ช่วงคริสต์มาสนำบางสิ่งในตัวเราออกมา บางสิ่งบางอย่างในตัวเราที่ต้องการความเอื้ออาทร ใจเมตตา รื่นเริง เป็นกันเอง และเข้าสังคม แต่ถ้าเราไม่ต้องรอจนถึงคริสต์มาสตามที่ตั้งใจไว้ล่ะ? เราไม่ต้องรอถึงเดือนธันวาคมในการที่จะ... 

• ...ให้กับโครงการไม่แสวงผลกำไร
• ...มีน้ำใจ และพูดจาอย่างอ่อนโยนกับผู้อื่น
• ...เตรียมอาหารให้เพื่อนสนิท
• ...ส่งบัตรอวยพรให้สมาชิกคนหนึ่งในครอบครัว
• …สร้างประเพณีตลอดทั้งปี ในความเชื่อของเรา

ดูเหมือนเป็นคำสั่งที่สูงส่งที่จะทำให้สำเร็จได้ แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น มันต้องใช้ความตั้งใจเล็กน้อย เราต้องทำเครื่องหมายที่ปฏิทินของเรา สร้างการเตือนความจำ และทำตามนั้น ลองนึกถึงความรู้สึกเมื่อได้ยินประโยคที่ว่า “คริสต์มาสเป็นฤดูกาลแห่งการให้” หรือ “นี่คือเวลาสำหรับครอบครัวและเพื่อนฝูง” ในเดือนธันวาคม และเราได้ทำสิ่งนี้มาตลอด 11 เดือนที่ผ่านมา 

ขณะที่เราอ่านส่วนที่เหลือของวันที่เหลือในแผนนี้ เราจะมาพิจารณาประเพณีคริสต์มาสของเรา และค้นหาวิธีที่จะนำสิ่งเหล่านี้มาปรับใช้ตลอดทั้งปี

ใคร่ครวญ

• คุณมีความรู้สึกอย่างไรบ้างในช่วงเวลานี้ของปี? ดีหรือแย่ ประสบการณ์อะไรบ้างที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนี้?