มันไม่สมควรจะเป็นเช่นนี้เลย: ภารกิจ 5 วัน โดย ลิซ่า เทอร์เคอรสตัวอย่าง

เรื่องราวที่เราบอกกับตัวเอง

มีเรื่องโปรดเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบบอกกับตัวเอง มันเกี่ยวกับชีวิตของฉันควรจะออกมาเป็นเช่นไร

ถึงแม้ว่ามันจะขาดรายละเอียดในแต่ละวัน แต่มันก็มีความรู้สึกรวมๆ ว่าเป็นชีวิตที่ใช้ได้ ไม่สิ มันมากกว่าใช้ได้ มันเป็นเรื่องราวที่หัวแม่เท้าของฉันจุ่มอยู่บนผืนทรายแห่งความปกติสุขอันงดงาม ดินแดนที่ฉันไม่ได้ออกแบบเอง แต่เป็นสถานที่ที่ฉันพยักหน้าตกลงใจก่อนที่การเปลี่ยนแปลงใดเกิดขึ้น และฉันสามารถยับยั้งสถานการณ์ใดที่ฉันมองแล้วไม่เข้าท่า รู้สึกไม่คอยดีหรือมีกลิ่นไม่ค่อยสู้ดี 

ผู้คนอ่อนโยน เขาทำอย่างที่เขาพูดว่าจะทำ และมีคนขี้หงุดหงิดเพียงพอที่ทำให้ไม่น่าเบื่อจนเกินไป ความดีงามแตะแต้มทิวทัศน์เหมือนต้นไม้ที่กำลังผลิใบ สันติสุขลอยฟูฟ่องเหมือนปุยเมฆ และเพลงประกอบก็อ่อนหวานและค่อยๆ ดังขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะร่าเริง

ฉันคิดว่าคุณก็มีเรื่องราวทำนองนี้ที่คุณชอบใช้บอกกับตัวเองเหมือนกัน เราไม่ใช่แค่อยากจะอ่านจุดจบเรื่องของตัวเองและรู้สึกดีกับมัน เราต้องการที่จะจับปากกาและเขียนเองด้วย เรารู้สึกมั่นใจว่าเรื่องราวมันควรจะออกมาเป็นอย่างไร แต่เรากำลังใช้ชีวิตอยู่บนความไม่แน่นอนที่ไม่สามารถทั้งคาดเดาและควบคุมผลลัพธ์ได้

มนุษย์นั้นยึดติดกับผลลัพธ์อย่างมาก เราบอกว่าเราวางใจในพระเจ้าแต่ลับหลังเราทำงานอย่างหนักจนอารมณ์ของเราฟุ้งซ่านพยายามควบคุมผลลัพธ์ที่ออกมา เราสรรเสริญพระเจ้าตอนที่เวลาปกติของเราเป็นไปตามที่เรานึกคิด เราตั้งคำถามกับพระเจ้าเวลาที่มันไม่เป็นไปเช่นนั้น และเดินออกห่างพระองค์ยามที่เราสงสัยว่าพระองค์เป็นผู้จุดไฟเผาความหวังที่ยึดเหนี่ยวเราเอาไว้ แม้คนที่มั่นคงที่สุดยังรู้สึกหวั่นไหวกับกระแสลมแห่งการเปลี่ยนแปลงที่ไม่สามารถคาดเดาได้

ใช่เลย ฉันสร้างสมมุติฐานว่าพระเจ้าผู้ทรงแสนดีควรจะทำอะไรและฉันก็พบว่าตัวเองผิดหวังอย่างรุนแรงเมื่อลมเปลี่ยนทิศและไม่มีอะไรรู้สึกใช่เลยสักอย่าง สองสามปีที่ผ่านมา ฉันหัวใจสลายซ้ำแล้วซ้ำอีกในชีวิตสมรส สุขภาพและครอบครัว นี่ไม่ใช่ภาพชีวิตในตอนนี้ที่ฉันจินตนาการไว้เลย และแม้ว่ารายละเอียดของชีวิตคุณอาจจะแตกต่างออกไป แต่นี่ก็น่าจะไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดว่าชีวิตในตอนนี้ของคุณน่าจะเป็นเหมือนกัน

แต่ทว่า มันยังคงมีความหวัง แม้ว่าเราจะไม่สามารถคาดเดา ควบคุมหรือเรียกร้องผลลัพธ์จากสถานการณ์ของเรา แต่เราสามารถรู้ด้วยความมั่นใจอย่างแน่นอนว่าพวกเราจะเป็นปกติ ดียิ่งกว่าปกติ เราจะได้รับชัยชนะ เพราะพระเยซูทรงมีชัยชนะ (1 โครินธ์ 15:57) และผู้ชนะไม่ได้ถูกสร้างให้ยอมรับความธรรมดา

แต่สมมุติว่าชัยชนะเป็นแค่ส่วนหนึ่งของสิ่งต่างๆ ที่เป็นไปล่ะ? สมมุติว่าส่วนที่ยิ่งใหญ่กว่าของการได้รับชัยชนะคือการใช้ชีวิตของเราให้ดีวันนี้? ชั่วโมงนี้ นาทีนี้ 

สองสามวันข้างหน้า เราจะเริ่มหาวิธีที่จะผูกความหวังของเราไม่ใช่กับผลลัพธ์ที่เจาะจงที่เราคิดว่าเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้ชีวิตของเราเป็นปกติได้ แต่ผูกไว้กับหัวใจของพระเจ้าผู้เขียนเรื่องราวที่หัวใจคุณไม่มีวันจะจินตนาการออก และทรงร้องขอให้คุณใช้ชีวิตด้วยหัวใจที่มีชัยชนะทุกจังหวะของหัวใจคุณ มันมีมากกว่าที่คุณรู้ และฉันเองก็รอแทบไม่ไหวที่จะเฝ้าดูสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับชีวิตของคุณและฉัน

ตอบคำถาม: คุณจะบรรยายภาพชีวิตที่ปกติของคุณอย่างไร? เขียนสองสามคำที่เข้ามาในหัวคุณลงมา เมื่อความเป็นจริงของคุณไม่สอดคล้องกับสิ่งที่คุณอยากให้เป็น สิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อมุมมองที่คุณมีต่อพระเจ้าอย่างไร?