ทุกย่างก้าวแห่งการมาเยือนตัวอย่าง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว" เป็นวิธีที่เรื่องราวทั้งหลายมักใช้ เช่นกัน มันก็เป็นวิธีการที่คริสเตียนตอบคำถามว่า "ชีวิตของฉันมีค่าไหม?" ทุกตัวละครต่างมีความสำคัญในเรื่องราว ทุกคนมีความสำคัญ ดังนั้น เราอาจจะพูดว่า "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว" แล้วตามด้วยความเชื่อของเราและความสงสัยของเรา, การเชื่อฟังของเราและการไม่เชื่อฟังของเรา, การนมัสการของเราและการไม่แยแสของเรา ทั้งหมดนั้นหรือมากกว่านั้น ก็เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว-เรื่องราวที่มีความหมายบางอย่าง

ไม่ใช่ว่าเรื่องราวในพระคัมภีร์ทั้งหมดจะเกี่ยวกับการเป็นวีรบุรุษ ไม่ใช่ทั้งหมดเป็นเรื่องราวการผจญภัยอย่างกล้าหาญ บางเรื่องราวก็เป็นเช่นนั้น—เรื่องราวของโยเซฟ โมเสส ดาวิดและเปาโล และก็มีเรื่องราวอื่นๆ เช่น เรื่องของนาโอมิและรูธ กับโบอาส​ เป็นเรื่องราวชีวิตธรรมดา แต่สิ่งที่ได้ทำในชีวิตประจำวันของพวกเขา รวมถึง—การอพยพ ความซื่อสัตย์ของรูธต่อนาโอมิ, ความเมตตาของโบอาสต่อรูธ, การยึดมั่นต่อพระบัญญัติ—รายละเอียดทั้งหมดนี้เป็นส่วนปลีกย่อยของเรื่องราวการช่วยกู้อันใหญ่ยิ่งของพระเจ้า เรื่องราวมีความหมายบางอย่าง—และยังมีความหมายต่อทุกๆ สิ่งสรรพ

นาโอมิเข้ามาในเรื่องด้วยการร้องทุกข์ เธอเผชิญกับการสูญเสียและได้คร่ำครวญอย่างขมขื่น ความทุกข์ใจของเธอได้ถูกบรรยายอย่างเด่นชัดโดยผู้เล่าเรื่อง และกลายเป็นการร้องเรียนพระเจ้า ข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ถูกเรียบเรียงไปในเชิงว่า เธอเป็นเจ้าทุกข์ต่อพระเจ้า ลักษณะการคร่ำครวญจนนำมาสู้การร้องเรียนนี้ได้ถูกกล่าวไว้โดยผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ ผู้ซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างคดีของพระเจ้าและประชาชน เขารับคำร้องทุกข์จากประชาชน แล้วนำคำร้องทุกข์นั้นมาร้องเรียนต่อพระเจ้า: ข้อกล่าวหาคือ พระเจ้าไม่ทรงยุติธรรมและเป็นธรรม

แม้ว่านั้นจะดูเหมือนเป็นขาดความเคารพหรือลบหลู่ ที่พูดแบบนี้ต่อพระเจ้า แต่แท้จริงแล้ว มันเป็นเรื่องราวจากพระคัมภีร์ การฟังคำร้องทุกข์ของกันและกัน และรวบรวมคำร้องทุกข์เหล่านั้นร้องทูลต่อพระเจ้า เราช่วยเหลือกันและกัน เราไม่จำเป็นต้องเข้าข้างพระเจ้าและปกป้องพระองค์ตลอดเวลา มีหลายครั้งที่จุดยืนในพระคำภีร์อยู่ด้านของฝ่ายผู้ร้องทุกข์ เหตุเพราะว่าผู้เขียนใส่ใจเรื่องราวของเธออย่างจริงจัง-ไม่ปฏิเสธ, ไม่ลดน้ำหนักของเรื่องราวเธอ, ไม่ได้ถูกทำให้เป็นเรื่องจิตวิญญาณ-การร้องทุกข์ของนาโอมิจึงกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว ความว่างเปล่าในชีวิตของเธอถูกนำมาร้อยเรียงเป็นโครงเรื่อง และในระหว่างการเดินเรื่องก็กลับกลายเป็นโอกาสของการแสดงถึงความคุณของพระเจ้า

คุณลังเลใจที่จะบอกคำร้องทุกข์ของคุณต่อพระเจ้า หรือไม่? เรื่องราวของนาโอมิช่วยแนะทางให้คุณพูดคุยกับพระเจ้าอย่างตรงไปตรงมาอย่างไรบ้าง?