ไป ทำ พูด ให้: อิสรภาพแห่งการยอมจำนนต่อพระเยซูตัวอย่าง

ข้าพระองค์จะพูดในสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ให้ข้าพระองค์พูด

เจ้าหมีสโมคกี้ ได้เตือนเรามานานกว่าเจ็ดสิบปีแล้วว่า “มีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถป้องกันไฟป่าได้” ความเสียหายจากประกายไฟเพียงเล็กน้อยสามารถทำลายป่าที่สวยงามและทำลายชุมชนทั้งหมดได้ พระคัมภีร์ใช้คำศัพท์เดียวกันนี้เพื่ออธิบายพลังการทำลายล้างของคำพูดของเรา: “ลิ้นก็เช่นเดียวกัน เป็นอวัยวะเล็กๆแต่คุยอวดในเรื่องใหญ่โต คิดดูซิ ไฟเพียงนิดเดียวแต่สามารถทำให้ป่าใหญ่ลุกไหม้ได้!” (ยากอบ 3:5)

ด้วยศักยภาพในการทำลายล้าง และศักยภาพในการทำดีที่มาจากคำพูดของเรา เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพูดในสิ่งที่พระเยซูต้องการให้เราพูด และไม่ใช่แค่ลอกเลียนแบบค่านิยมในวัฒนธรรมของเรา โลกของเราเต็มไปด้วยคำพูดที่มีลักษณะของความเกลียดชัง ความอิจฉา การกล่าวโทษ และความโกรธ พระเยซูให้หลักการไว้ว่า “ปากย่อมพูดสิ่งที่เต็มล้นอยู่ในจิตใจ” เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงความจริงนี้ได้; คำพูดของเราจะเปิดเผยสิ่งที่อยู่ลึกลงไปข้างในเรา 

การติดตามพระเยซูส่งผลต่อสิ่งที่เราพูดในแต่ละวันอย่างไรและทำไมจึงเป็นเช่นนั้น? พระองค์ถูกเรียกว่าเป็น “พระวาทะที่ทรงเกิดเป็นมนุษย์และทรงอยู่ท่ามกลางเรา” (ยอห์น 1:14) พระองค์ทรงเป็นการสื่อสารขั้นสูงสุดของพระเจ้าต่อสิ่งทรงสร้างของพระองค์ และเราได้รู้มาว่า “พระคุณและความจริงมาทางพระเยซูคริสต์” เมื่อพระองค์ทรงมีชีวิตผ่านเรา เราสามารถคาดหวังได้ว่าเราจะพูดด้วยทั้งพระคุณและความจริง ชีวิตของพระเยซูไม่ได้มีเพียงแค่คำพูดที่เปี่ยมด้วยความรักและพระเมตตา แต่เป็นคำพูดที่สะท้อนความจริงเกี่ยวกับตัวพระองค์เองและโลกโดยรอบพระองค์ด้วย 

ในกิจการ 1:8 พระเยซูบอกเหล่าสาวกของพระองค์ว่า เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาหาพวกเขา พวกเขาจะได้รับฤทธิ์เดชในการเป็นพยานของพระองค์ เมื่อเรายินยอมอยู่ในการควบคุมของพระองค์ เราจะพบว่าเราต้องการจะบอกคนอื่นๆเกี่ยวกับพระองค์ นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็นที่น่ารังเกียจหรือเหยียดหยามผู้อื่นอย่างที่บางคนกลัว ความจริงนั้นเป็นตรงกันข้าม: เราจะมีจิตใจดีและมีความเห็นอกเห็นใจ ในการบอกต่อผู้คนว่าพระเยซูทรงเป็นผู้ใด และพระองค์ทรงสร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของเรา 

แต่การพูดในสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้เราพูดนั้นไม่ใช่แค่บอกคนอื่นเกี่ยวกับพระเยซู มันคือการใช้คำพูดของเราเพื่อพูดคุยกับคนอื่นๆในแบบที่พระเยซูทรงทำ: คือแสดงความเมตตาและการให้อภัย และยอมรับผู้อื่นในตัวตนที่พวกเขาเป็นและสิ่งที่พวกเขาทำได้ดี ในการทำเช่นนั้น เราจะอวยพรพวกเขาและหนุนใจพวกเขาในการเดินทางทางจิตวิญญาณของพวกเขา 

มีการเปลี่ยนแปลงในวิธีที่คุณควรพูดกับใครบางคนในชีวิตของคุณหรือไม่? คิดถึงคนอย่างน้อยหนึ่งคนและวิธีที่ต่างออกไปที่คุณจะพูดกับพวกเขาในครั้งต่อไปที่คุณพูดคุยกับพวกเขา

 คุณจะพูดในสิ่งที่พระเจ้าต้องการให้คุณพูดในวันนี้หรือไม่?