ความเร่งรีบอันบริสุทธิ์: โอบรับชีวิตแห่งการทำงานหนักและพักสงบเต็มที่ตัวอย่าง

เรานั่งอยู่บนเก้าอี้พับในโรงพละของคริสตจักรในเช้าวันอาทิตย์หนึ่ง เลือกที่จะเข้าร่วมประชุมนมัสการที่ร่วมสมัยกว่าแทนที่จะเป็นการประชุมนมัสการตามปรกติของเราในสถานนมัสการ ด้วยมีการประชุมนมัสการในวันอาทิตย์ให้เลือกถึงห้าแบบ คริสตจักรของเราพบวิธีที่จะเป็นผู้อารักขาพื้นที่ ทรัพยากร และชุมชนของพวกเขาให้ดี โดยเสนอทางเลือกซึ่งเชื้อเชิญทุกคนในขณะที่ยังคงรักษาเนื้อหาบนฐานพระคัมภีร์อันแข็งแกร่งเหมือนกันตลอดพันธกิจของพวกเขา คุณอาจอยู่ในโรงพละกับนักเทศน์ที่นุ่งกางเกงยีนส์ แต่คุณจะได้ยินการเทศน์พระกิตติคุณชัดเจนเหมือนกับในสถานนมัสการที่ศิษยาภิบาลสวมกางเกงผ้าและผูกเน็คไท

วันอาทิตย์ที่แล้วสามีและฉันฟังข้อความอันทรงพลังเรื่องความใจกว้าง ในตอนท้ายของการประชุมนมัสการเราถูกขอให้แบ่งปันสิ่งที่เราทำหากพบเงิน 3,000 บาท—ให้เราใช้ได้ตามใจชอบ สิ่งที่ครอบครัวของเราต้องการที่สุดในเวลานั้นคืออะไร? เงินจำนวน 3,000 บาทเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของเราได้อย่างไรบ้าง? ผู้ฟังแบ่งปันแนวคิดบางอย่าง—โครงการปรับปรุงบ้านที่อาศัยอยู่ เสื้อผ้าใหม่สำหรับไปโรงเรียน อาหารเพื่อแบ่งปันกับครอบครัวใหญ่ ในห้องมีผู้หญิงคนหนึ่งพูดออกมาทั้งน้ำตา เธอจะใช้เงินนี้พาลูก ๆ ไปค้างคืนที่โรงแรมซึ่งมีสระว่ายน้ำเพื่อให้ลูก ๆ ได้หัวเราะ เล่นกัน และได้ออกไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงจากค่ำคืนก่อนซึ่งทารุณและน่ากลัว เป็นสิ่งสัตย์ซื่อ เปราะบางและปวดใจอย่างน่าทึ่ง

ศิษยาภิบาลเรียกเธอให้ออกมาด้านหน้า ดึงเงิน 3,000 บาทออกจากกระเป๋าเงินของเขา และมอบให้เธอ ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทั้งสิ้น “คุณไม่รู้หรอกค่ะ คุณไม่รู้เลย” เธอสะอื้น สมาชิกคริสตจักรที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ลุกขึ้นและล้อมรอบเธอเป็นกำแพงแห่งคำอธิษฐานและกำลังใจก่อขึ้นรอบตัวเธอในขณะที่เธอร่ำไห้ เป็นสิ่งที่ไม่ได้วางแผนและคาดคิดไว้ แต่เป็นเรื่องท้าทายอันทรงพลัง

คุณจะทำแบบนั้นไหม? คุณจะใช้เงิน 3,000 บาทโดยไม่มีจุดประสงค์อื่นนอกเหนือจากมอบให้กับบางคนอย่างให้เกียรติและรักเขาผ่านการอวยพรพวกเขา เมื่อพระเจ้าตรัสว่า “จงให้”? ไม่ว่าคุณจะบังเอิญมีเงินอยู่แล้วในกระเป๋า หรือต้องออมไว้ถึงหกเดือน เราจะตัดสินใจด้วยกันได้ไหมว่าจะรับการท้าทายนั้น? เมื่อเราทำการงานที่พระเจ้ามอบหมายให้เรา จงเป็นผู้อารักขาที่ดีแห่งทรัพยากรซึ่งพระองค์ทรงจัดเตรียมไว้ และสำแดงให้ผู้อื่นเห็นว่า คำวิงวอนอันบริสุทธิ์นั้นแตกต่าง เพราะเราใส่ใจผู้คนมากกว่าแท่นยกพื้น

ความเมตตานั้นสำคัญ