ไม้กางเขนกับมงกุฎตัวอย่าง

การไถ่และการอภัยบาป

นอกจากโดยพระโลหิตของพระเยซูแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถมีความสัมพันธ์กับพระบิดาในสวรรค์ได้ เพราะว่าพระเจ้าทรงบริสุทธิ์ ความบาปของเราปิดกั้นโอกาสที่เราจะมีความสัมพันธ์กับพระองค์ แต่ด้วยความรัก พระองค์วางแผนและริเริ่มหนทางแห่งการรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับมนุษย์ที่ล้มในความบาป พระโลหิตของพระเยซูได้มอบทุกอย่างที่เราต้องการเพื่อจะเข้าใกล้พระเจ้า

การ “ไถ่” หมายถึง “การซื้ออะไรบางอย่างคืนกลับมา” พระเยซูมาที่ไม้กางเขนโดยมีวัตถุประสงค์หลัก คือ ซื้อเราจากชีวิตที่เป็นทาสแห่งความบาป บางทีคุณอาจคิดว่า คุณเป็นคนดีและไม่ได้รู้สึกว่าคุณเป็นทาสของบาป แต่ไม่ว่าคนดูเหมือนมีศีลธรรมดีงามเพียงใด มนุษย์ทุกคนมีธรรมชาติแห่งความบาป (โรม 3:23)

เพื่อปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระ ราคาแห่งบาปต้องถูกชดใช้ แต่จ่ายให้ใครล่ะ? พระเยซูไม่ได้จ่ายให้กับซาตาน พระองค์จ่ายราคาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้สำหรับความยุติธรรมอันบริสุทธิ์ พระธรรมเอเสเคียล 18:20 กล่าวว่า “ตัวคนที่ทำบาปจะต้องตาย” ราคาค่าไถ่บาปของพวกเราคือพระโลหิตของพระบุตรอันประเสริฐของพระเจ้า—และพระองค์สละชีวิตแทนพวกเรา เพราะว่าพระเจ้าทรงยอมรับการจ่ายราคาของพระเยซู พวกเราจึงได้รับอิสระจากพันธนาการแห่งความบาปและรับฤทธิ์เดชจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้ซึ่งทำให้เรามีชีวิตอย่างอิสระที่จะเชื่อฟังพระบิดา

เมื่อเอ่ยถึงการอภัยบาปของเรา คนส่วนใหญ่มีความคิดว่าพระเจ้าทรงให้อภัยเพียงเพราะว่าพวกเขาได้ทูลขอจากพระองค์ สิ่งที่พวกเขาอาจไม่เข้าใจคือ พื้นฐานของการอภัยบาปไม่ได้มาจากการร้องขอของเขาเองแต่มาจากการจ่ายราคาของพระเยซู พระเจ้าไม่สามารถให้อภัยการกระทำผิดเพียงเพราะใครได้ร้องขอ ความบริสุทธิ์ของพระองค์ทำให้พระองค์ไม่สามารถมองข้ามความผิดบาปได้ ความผิดต้องได้รับการลงโทษ ความยุติธรรมของพระเจ้าไม่อนุญาตพระองค์ให้อภัยการละเมิดโดยไม่มีการจ่ายราคาของความบาป

มีเพียงการตายแทนของพระบุตรอันประเสริฐของพระเจ้าเท่านั้น พระองค์จึงมีพื้นฐานอันชอบธรรมที่จะให้อภัยผู้ใดก็ตามที่เข้ามาหาพระองค์ผ่านทางความเชื่อและการกลับใจจากความบาป (เอเฟซัส 1:7) ไม่มีสิ่งใดที่เราจะสามารถนำเราไปสู่การยกโทษบาปได้ การให้อภัยโทษของเราได้รับมาเมื่อเรานำการหลั่งพระโลหิตของพระเยซูมาใช้ในชีวิตของเรา