ออสวอลด์ แชมเบอร์ส: ความชื่นชมยินดี - กำลังในองค์พระผู้เป็นเจ้าตัวอย่าง

เมื่อใดก็ตามที่เหล่าทูตสวรรค์มายังโลกนี้ พวกเขาจะโพล่งเข้ามาด้วยความรื่นเริงยินดีซึ่งจะต้องถูกยั้งไว้ในทันที (เปรียบเทียบกับ ลูกา 2:13) โลกนี้เป็นเหมือนห้องผู้ป่วย และเมื่อพระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์ของพระองค์มาที่นี่ พระองค์ก็ต้องพูดว่า—“จงเงียบเถิด; พวกเขาป่วยด้วยบาปจนไม่อาจเข้าใจความสนุกสนานร่าเริงของพวกเจ้าได้” เมื่อใดก็ตามที่ผ้าม่านถูกยกขึ้นจะมีเสียงหัวเราะและความรื่นเริงยินดี สิ่งเหล่านี้เป็นคุณลักษณะที่เป็นของพระเจ้าและเป็นระบบการจัดระเบียบสิ่งต่างๆของพระเจ้า; ความเศร้าหมอง การกดขี่ข่มเหง และความหดหู่ซึมเศร้า เป็นลักษณะของทุกสิ่งที่ไม่ได้เป็นของพระเจ้า

ทุกครั้งที่เราดำเนินการแลกเปลี่ยนกับพระเจ้าในพันธสัญญาของพระองค์และปล่อยให้พระเจ้าทรงครอบครองอย่างสมบูรณ์ คุณความดีนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ มนุษย์ก็ไม่มีส่วนร่วมใดๆเลย แต่เป็นความรู้สึกที่ท่วมท้นของการเป็นสิ่งทรงสร้างของพระเจ้า ที่เราถูกเปลี่ยนแปลงใหม่โดยสันติภาพและความสุข

คำถามเพื่อใคร่ครวญ: ผ้าม่านแห่งการสอนผิดใด ที่ขัดขวางไม่ให้ฉันประสบความรื่นเริงยินดีขององค์พระผู้เป็นเจ้า? ครั้งสุดท้ายที่ฉันเต็มไปด้วยความสุขจนระเบิดออกมาคือเมื่อไหร่? ความคิดสร้างสรรค์และความสุขมีความสัมพันธ์กันอย่างไร?

บทความจาก Not Knowing Where © สำนักพิมพ์ Discovery House