เพลงซาโลมอน 2:1-17

เพลงซาโลมอน 2:1-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ฉัน​เป็นแค่​ดอกไม้​ดอกหนึ่ง​ใน​ที่ราบ​ชาโรน เป็นแค่​ดอกลิลลี่​ดอกหนึ่ง​ท่ามกลาง​หุบเขา​ทั้งหลาย เมื่อ​เปรียบ​ที่รัก​ของฉัน​กับ​หญิงสาว​อื่นๆ เธอ​เป็น​เหมือนกับ​ดอกลิลลี่​ท่ามกลาง​พงหนาม เมื่อ​เปรียบ​ที่รัก​ของฉัน​กับ​ชายหนุ่ม​อื่นๆ เขา​เป็น​เหมือน​ต้นแอปเปิ้ล​ท่ามกลาง​ต้นไม้ป่า ฉัน​มี​ความสุข​มาก​ที่ได้​นั่ง​อยู่​ใต้ร่มเงา​ของเขา และ​ผล​ของเขา​ก็​หวาน​ถูกปาก​เหลือเกิน เขา​พา​ฉัน​ไปยัง​ที่ที่​เรา​จะได้​ดื่มด่ำ​กับ​เหล้าองุ่น​กัน เขา​อยากจะ​ร่วมรัก​กับฉัน ขอ​ขนมองุ่นแห้ง​เพื่อ​เสริมกำลัง​ฉัน​ด้วย ขอ​ผลแอปเปิ้ล​หล่อเลี้ยง​ฉัน​ด้วย ฉัน​กระหาย​รัก​ของเธอ​แทบ​ขาดใจ แขนซ้าย​ของเขา​ช้อน​อยู่​ใต้​หัว​ฉัน และ​มือขวา​ของเขา​ก็​ลูบไล้​ฉัน พวกสาวๆ​แห่ง​เยรูซาเล็ม​เอ๋ย ฉัน​ขอให้​เธอ​ทั้งหลาย​สาบาน​ต่อหน้า​เลียงผา​หรือ​กวางตัวเมีย​ว่า พวกเธอ​จะ​ไม่​ปลุกเร้า​หรือ​กระตุ้น​ความรัก​ให้​ตื่น จนกว่า​ความรัก​นั้น​จะ​สุกงอม ฟังสิ นั่น​เสียง​ชาย​คนรัก​ของฉัน ดูสิ เขา​กำลัง​มา​แล้ว เขา​กำลัง​เต้นรำ​อยู่​บน​ภูเขา​เหล่านั้น และ​กระโดด​โลดเต้น​อยู่​บน​เนินเขา ที่รัก​ของ​ฉัน​เหมือนกับ​เลียงผา​หรือ​กวางหนุ่ม นั่นไง เขา​กำลัง​ยืน​อยู่​นอก​กำแพง​ของเรา กำลัง​จ้อง​ลอด​หน้าต่าง​เข้ามา กำลัง​แอบมอง​ลอด​ไม้ระแนง​เข้ามา ที่รัก​ของฉัน​พูด​กับ​ฉัน​ว่า “ที่รักจ๋า ลุกขึ้นเถิด คนสวย​ของฉัน ไปกันเถอะ เพราะ​ฤดูหนาว​ได้​ผ่านพ้น​ไปแล้ว และ​ฝน​ก็​หยุดตก​แล้ว ดอกไม้​ทั้งหลาย​บานสะพรั่ง​ไป​ทั่ว​ผืนดิน ถึงเวลา​ร้องเพลง​กันแล้ว นกเขา​กำลัง​ขันคู​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน ผลมะเดื่อ​กำลัง​สุก ต้นองุ่น​กำลัง​ออกดอก​บานสะพรั่ง​ส่ง​กลิ่น​หอมฟุ้ง​ไป​ทั่ว ที่รักจ๋า ลุกขึ้นเถิด คนสวย​ของฉัน ไปกันเถอะ” “แม่นกเขา​ของฉัน​ที่​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​รอยแตก​ของ​ภูผาสูง ออกมา​ให้​ฉัน​เห็นตัว​หน่อย ส่งเสียง​ให้​ฉัน​ได้ยิน​หน่อย เพราะ​เสียง​ของเธอ​ช่างไพเราะ และ​รูปร่าง​หน้าตา​เธอ​นั้น​ก็​ช่าง​งดงาม” “จับ​พวก​สุนัข​จิ้งจอก​ให้เรา สุนัข​จิ้งจอก​ตัวเล็กๆ​ที่​ทำลาย​สวนองุ่น เพราะ​สวนองุ่น​ของเรา​กำลัง​ผลิดอก” ที่รัก​ของฉัน เป็นของฉัน​และ​ฉัน​ก็เป็น​ของเขา เขา​กำลัง​เล็ม​พืช​อยู่​ท่ามกลาง​ดอกลิลลี่ กลับมาเถิด ที่รัก​ของฉัน ขอให้​ท่าน​เป็นเหมือน​เลียงผา​หรือ​กวางหนุ่ม​บน​เทือกเขา​บีเธอร์ จน​วันใหม่​ย่าง​เข้ามา​และ​เงา​แห่ง​ค่ำคืน​หนีไป

เพลงซาโลมอน 2:1-17 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ดิฉันเหมือนดอกฝรั่นในทุ่งชาโรน เหมือนดอกซ่อนกลิ่นในลุ่มแม่น้ำ ดอกพลับพลึงท่ามกลางต้นกระชับนั้นอย่างไร ที่รักของฉันก็อยู่เด่นในท่ามกลางสาวอื่นๆอย่างนั้น ต้นท้อขึ้นอยู่กลางต้นไม้ป่าอย่างไร ที่รักของดิฉันก็อยู่ท่ามกลางชายหนุ่มอื่นๆอย่างนั้น ดิฉันอยากนั่งอยู่ใต้ร่มของเขา และผลของเขา ดิฉันได้ลิ้มรสหวาน เขาได้พาดิฉันให้เข้าในอาคารเลี้ยง และธงสำคัญของเขาซึ่งห้อยอยู่เหนือดิฉันนั้นคือความรัก จงชูกำลังของดิฉันด้วยขนมองุ่นแห้ง ขอทำให้ดิฉันชื่นใจด้วยผลลูกท้อ เพราะดิฉันป่วยเป็นโรครัก ขอแขนซ้ายของเขาช้อนใต้ศีรษะของดิฉันไว้ และแขนขวาของเขาสอดกอดดิฉันไว้ โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อ ละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่นกระตือขึ้น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว แน่ะ เสียงที่รักของดิฉัน ดูเถิด เขามาแล้ว กำลังเต้นโลดอยู่บนภูเขา กำลังกระโดดอยู่บนเนินเขา ที่รักของดิฉันเป็นดุจดังละมั่ง หรือดุจดังกวางหนุ่ม ดูเถิด เขากำลังยืน อยู่ที่ข้างหลังกำแพงของเรา เขาชะโงกหน้าต่างเข้ามา เขาสอดมองดูทางตาข่าย ที่รักของดิฉันได้เอ่ยปากพูดกับดิฉันว่า <<ที่รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด ด้วยว่า นี่แน่ะ ฤดูหนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็วายแล้ว ดอกไม้ต่างๆนานากำลังปรากฏบนพื้นแผ่นดิน เวลาสำหรับวิหคร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขา ก็ได้ยินอยู่ในแผ่นดินของเรา ต้นมะเดื่อกำลังบ่มผลดิบให้สุก และเถาองุ่นมีดอกบานอยู่ มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด โอ แม่นกเขาของฉันเอ๋ย แม่นกตัวที่อยู่ซอกผา ในซุ้มลับแห่งเขาชัน ขอให้ฉันได้ชมรูปโฉมของเธอหน่อยเถอะ ขอให้ฉันได้ยินสำเนียงของเธอหน่อย ด้วยว่าน้ำเสียงของเธอก็หวาน และรูปโฉมของเธอก็งามวิไล จงจับสุนัขจิ้งจอกมาให้เรา คือสุนัขจิ้งจอกตัวเล็ก ที่ทำลายสวนองุ่น เพราะว่าสวนองุ่นของเรากำลังมีดอกแล้ว>> ที่รักของดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของดิฉัน และตัวดิฉันก็เป็นของเขา เขากำลังเลี้ยงฝูงสัตว์ของเขาท่ามกลางหมู่ต้นพลับพลึงแดง โอ ที่รักของดิฉัน จงเต้นโลดจนเวลาเย็น และเงาหมดไปแล้ว ขอเธอเป็นดั่งละมั่ง หรือกวางหนุ่มที่เทือกเขาเบเธอร์เถิด

เพลงซาโลมอน 2:1-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ดิฉันเป็นดั่งกุหลาบแห่งชาโรน เหมือนดอกลิลลี่แห่งหุบเขา ในหมู่หญิงสาว ที่รักของผม เป็นเหมือนดอกลิลลี่ท่ามกลางหมู่หนาม ในหมู่ชายหนุ่ม ที่รักของดิฉัน เป็นเหมือนต้นแอปเปิ้ลท่ามกลางแมกไม้ในป่า ดิฉันชอบนั่งอยู่ใต้ร่มเงาของเขา และผลของเขาหอมหวานเมื่อดิฉันได้ลิ้มรส เขาพาดิฉันไปในห้องโถงงานเลี้ยง และใครๆ ก็เห็นว่าเขารักดิฉันมากเพียงไร โปรดชูกำลังดิฉันด้วยลูกเกด เพิ่มความสดชื่นให้ดิฉันด้วยผลแอปเปิ้ล เพราะดิฉันอ่อนระโหยโรยแรงด้วยความรัก แขนซ้ายของเขาช้อนประคองศีรษะดิฉัน และแขนขวาของเขาโอบกอดดิฉันไว้ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย เรากำชับเจ้าด้วยพลังอย่างละมั่งและกวางในท้องทุ่งว่า อย่าปลุกเร้าความรัก แต่ปล่อยให้เป็นไปตามครรลองของมัน ได้ยินไหม! ดูนั่นซิ! ที่รักของดิฉันกำลังมา โลดแล่นข้ามเนินข้ามเขาลงมา ที่รักของดิฉันเป็นดั่งละมั่งหรือกวางหนุ่ม ดูซิ! เขาอยู่หลังกำแพงของเรา ชะเง้อผ่านหน้าต่าง แลลอดผ่านลูกกรง ที่รักของดิฉันเอ่ยว่า “ลุกขึ้นเถิด ที่รัก คนงามของผม มากับผมเถิด ดูสิ! ฤดูหนาวผ่านพ้นไป ฝนก็หยุดตกแล้ว ดอกไม้นานาพันธุ์เริ่มแย้มบานบนพื้นดิน ฤดูแห่งการขับขานบทเพลงมาถึงแล้ว เสียงนกเขาขันคู ก้องถิ่นเรา ต้นมะเดื่อกำลังผลิผลรุ่นแรก เถาองุ่นผลิดอกบานส่งกลิ่นหอม ลุกขึ้นเถิดที่รัก คนงามของผม มากับผมเถิด” แม่นกพิราบของผมอยู่ในซอกหิน ในที่ซ่อนบนลาดเขา โผล่หน้ามาให้ยลโฉมหน่อยเถิด ขอให้ได้ยินเสียงของเธอ เพราะเสียงของเธอหวานจับใจ และใบหน้าของเธอก็งามน่ารัก มาช่วยจับเหล่าสุนัขจิ้งจอกให้เรา เหล่าสุนัขจิ้งจอกตัวเล็ก ที่ทำลายสวนองุ่น สวนของเราซึ่งกำลังผลิดอกบาน ที่รักของดิฉันเป็นของดิฉัน และดิฉันก็เป็นของเขา เขาเลี้ยงสัตว์อยู่กลางหมู่ลิลลี่ ก่อนรุ่งสางมาถึง ก่อนเงามืดลับหายไป มาหาดิฉันเถิดยอดรัก ขอให้เป็นเหมือนละมั่ง หรือกวางหนุ่ม บนภูเขาเบเธอร์

เพลงซาโลมอน 2:1-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ดิฉันเหมือนดอกหญ้าฝรั่นในทุ่งชาโรน เหมือนดอกลิลลี่ในหุบเขา ดอกลิลลี่อยู่ท่ามกลางกอหนามกระชับอย่างไร ที่รักของฉันก็เด่นอยู่ท่ามกลางสาวอื่นๆ อย่างนั้น ต้นท้อขึ้นอยู่ท่ามกลางต้นไม้ป่าอย่างไร ที่รักของดิฉันก็อยู่ท่ามกลางชายหนุ่มอื่นๆ อย่างนั้น ดิฉันชอบนั่งอยู่ใต้ร่มของเขา และผลของเขามีรสหวานเมื่อดิฉันลิ้มลอง เขาให้ดิฉันดื่มเหล้าองุ่น และปกคลุมดิฉันด้วยความรัก จงชูกำลังของดิฉันด้วยขนมลูกเกด ขอทำให้ดิฉันชื่นใจด้วยผลลูกท้อ เพราะดิฉันป่วยด้วยความรัก แขนซ้ายของเขาช้อนใต้ศีรษะของดิฉันไว้ และแขนขวาของเขาสอดกอดดิฉันไว้ โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า พวกเธอจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่นขึ้น จนกว่าความรักจะจุใจแล้ว แน่ะ เสียงที่รักของดิฉัน ดูเถิด เขามาแล้ว กำลังเต้นโลดอยู่บนภูเขา กำลังกระโดดอยู่บนเนินเขา ที่รักของดิฉันเป็นดุจละมั่ง หรือดุจกวางหนุ่ม ดูเถิด เขากำลังยืน อยู่หลังกำแพงของเรา เขาจ้องมองมาทางหน้าต่าง แอบมองผ่านตาข่าย ที่รักของดิฉันได้เอ่ยปากพูดกับดิฉันว่า “ที่รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด เพราะว่า นี่แน่ะ ฤดูหนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็หมดแล้ว ดอกไม้เบ่งบานไปทั่วพื้นดิน เวลาสำหรับร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขา ก็ได้ยินอยู่ในถิ่นของเรา ผลมะเดื่อกำลังสุกบนต้น และเถาองุ่นมีดอกบานอยู่ มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด โอ แม่นกเขาของฉันเอ๋ย แม่นกตัวที่อยู่ซอกผา ในที่กำบังของเขาที่สูงชัน ขอให้ฉันได้ชมรูปโฉมของเธอหน่อยเถอะ ขอให้ฉันได้ยินเสียงของเธอหน่อย เพราะว่าน้ำเสียงของเธอช่างหวานหู และรูปโฉมของเธอช่างงามวิไล ช่วยจับสุนัขจิ้งจอกให้เราหน่อย คือสุนัขจิ้งจอกตัวเล็ก ที่ทำลายสวนองุ่น เพราะว่าสวนองุ่นของเรากำลังมีดอกแล้ว” ที่รักของดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของดิฉัน และตัวดิฉันก็เป็นของเขา เขากำลังเลี้ยงฝูงสัตว์ของเขาท่ามกลางหมู่ต้นลิลลี่ โอ ที่รักของดิฉัน ขอเธอเป็นดั่งละมั่ง หรือกวางหนุ่มที่เทือกเขาเบเธอร์ จนวันใหม่มาถึง และเงาหมดไปแล้ว

เพลงซาโลมอน 2:1-17 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ดิ​ฉันเหมือนดอกกุหลาบในทุ่งชาโรน เหมือนดอกบัวในหุบเขา ดอกบั​วท​่ามกลางต้นหนามนั้นอย่างไร ที่​รักของฉั​นก​็​อยู่​เด่​นในท่ามกลางสาวอื่นๆ ต้นแอบเปิ้ลขึ้นอยู่กลางต้นไม้ป่าอย่างไร ที่​รักของดิฉั​นก​็​อยู่​ท่ามกลางชายหนุ่​มอ​ื่นๆอย่างนั้น ดิ​ฉันได้นั่งอยู่​ใต้​ร่มของเขาด้วยความยินดี​เป็นอันมาก และผลของเขาดิฉันได้ลิ้มรสหวาน เขาได้​พาด​ิฉันให้​เข​้าในเรือนสำหรับงานเลี้ยง และธงสำคัญของเขาซึ่งห้อยอยู่เหนื​อด​ิฉันนั้นคือความรัก จงชูกำลังของดิฉันด้วยขนมองุ่นแห้ง ขอทำให้​ดิ​ฉันชื่นใจด้วยผลแอบเปิ้ล เพราะดิฉันป่วยเป็นโรครัก มือซ้ายของเขาช้อนใต้ศีรษะของดิฉันไว้ และมือขวาของเขาสอดกอดดิฉันไว้ โอ เหล่​าบุตรสาวแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิ​ฉันขอให้เธอทั้งหลายปฏิญาณต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่า เธอทั้งหลายจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกที่รักของดิฉันให้ตื่นกระตือขึ้นจนกว่าเขาจะจุใจแล้ว แน่ะ เสียงที่รักของดิ​ฉัน ดู​เถิด เขามาแล้ว กำลังเต้นโลดอยู่บนภู​เขา กำลังกระโดดอยู่บนเนินเขา ที่​รักของดิฉันเป็นดุ​จด​ังละมั่งหรื​อด​ุ​จด​ังกวางหนุ่ม ดู​เถิด เขากำลังยืนอยู่​ที่​ข้างหลังกำแพงของเรา เขาชะโงกหน้าต่างเข้ามา เขาสอดมองดูทางตาข่าย ที่​รักของดิฉันได้​เอ​่ยปากพู​ดก​ั​บด​ิฉั​นว​่า “​ที่​รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด ด้วยว่า ดู​เถิด ฤดู​หนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็วายแล้ว ดอกไม้​ต่างๆนานากำลังปรากฏบนพื้นแผ่นดิน เวลาสำหรับวิหคร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขาก็​ได้​ยินอยู่ในแผ่นดินของเรา ต้นมะเดื่อกำลั​งบ​่มผลดิบให้​สุก และเถาองุ่​นม​ีดอกบานอยู่มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่​รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด โอ แม่​นกเขาของฉันเอ๋ย แม่​นกเขาตั​วท​ี่​อยู่​ในซอกผาในช่องลับแห่งเขาชัน ขอให้​ฉันได้ชมรูปโฉมของเธอหน่อยเถอะ ขอให้​ฉันได้ยินสำเนียงของเธอหน่อย ด้วยว่าน้ำเสียงของเธอก็​หวาน และรูปโฉมของเธอก็งามวิไล จงจับสุนัขจิ้งจอกมาให้​เรา คือสุนัขจิ้งจอกตัวเล็กที่ทำลายสวนองุ่น เพราะว่าสวนองุ่นของเรากำลั​งม​ีดอกช่อแล้ว” ที่​รักของดิฉันเป็นกรรมสิทธิ์ของดิ​ฉัน และตัวดิฉั​นก​็เป็นของเขา เขากำลังเลี้ยงฝูงสัตว์ของเขาท่ามกลางหมู่​ดอกบัว ที่​รักของดิฉันจ๋า จนเวลาเย็น และเงาหมดไปแล้ว ขอเธอเป็นดั่งละมั่งหรือกวางหนุ่​มท​ี่​เท​ือกเขาเบเธอร์​เถิด

เพลงซาโลมอน 2:1-17 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ฉัน​เป็น​เพียง​ดอก​ไม้​ดอก​หนึ่ง​ที่​ชาโรน เป็น​เพียง​ดอก​ไม้​ป่า​ใน​หุบเขา เธอ​เป็น​ดั่ง​ดอก​ไม้​ป่า​ที่​อยู่​ใน​หมู่​ไม้​หนาม ที่​รัก​ของ​ฉัน​เป็น​เช่น​นั้น​ใน​หมู่​ผู้​หญิง ต้น​แอปเปิ้ล​ใน​หมู่​ต้นไม้​ใน​ป่า​เป็น​เช่น​ไร คน​รัก​ของ​ฉัน​ก็​เป็น​เช่น​นั้น​ใน​หมู่​ชาย​หนุ่ม ฉัน​นั่ง​อยู่​ใต้​ร่ม​เงา​ของ​เขา​ด้วย​ความ​ยินดี และ​ได้​ลิ้ม​รส​ความ​หวาน​จาก​ผล​ของ​เขา เขา​พา​ฉัน​ไป​ยัง​เรือน​เหล้า​องุ่น และ​ให้​ความ​รัก​ของ​เขา​ห่ม​ตัว​ฉัน​ไว้ เขา​ให้​พละ​กำลัง​แก่​ฉัน​ด้วย​ลูกเกด ให้​ความ​ชุ่มชื่น​แก่​ฉัน​ด้วย​ลูก​แอปเปิ้ล ฉัน​ปรารถนา​จะ​ได้​ความ​รัก​มาก​ยิ่ง​ขึ้น แขน​ซ้าย​ของ​เขา​รอง​ใต้​ศีรษะ​ของ​ฉัน และ​แขน​ขวา​ของ​เขา​โอบ​กอด​ฉัน​ไว้ โอ บรรดา​ผู้​หญิง​ของ​เยรูซาเล็ม ขอ​ให้​พวก​เธอ​สาบาน ต่อ​ละอง​ละมั่ง​หรือ​กวาง​ตัว​เมีย​ใน​ทุ่ง​ว่า พวก​เธอ​จะ​ไม่​รบกวน​ความ​รัก​ของ​เรา จน​กว่า​เรา​จะ​พอใจ เสียง​ของ​คน​รัก​ของ​ฉัน ดู​เถิด เขา​กำลัง​มา กำลัง​กระโจน​บน​ภูเขา​ลูก​ใหญ่ เขา​กระโดด​บน​เนิน​เขา คน​รัก​ของ​ฉัน​เป็น​ดั่ง​ละอง​ละมั่ง​หรือ​กวาง​หนุ่ม ดู​เถิด เขา​ยืน​อยู่​ที่​นอก​กำแพง​บ้าน มอง​ผ่าน​หน้าต่าง และ​จ้อง​ดู​ผ่าน​บาน​เกล็ด คน​รัก​ของ​ฉัน​พูด​กับ​ฉัน​ว่า “ที่​รัก​ของ​ฉัน สาว​งาม​ของ​ฉัน​ลุก​ขึ้น​เถิด มา​กับ​ฉัน​เถอะ ดูสิ ฤดู​หนาว​ผ่าน​พ้น​ไป​แล้ว ฝน​ก็​ไม่​ตก​อีก​แล้ว ดอก​ไม้​ก็​ผุด​ขึ้น​จาก​พื้น​ดิน ถึง​เวลา​ได้ยิน​เสียง​เพลง​แล้ว และ​เสียง​ของ​นก​พิราบ​หาง​ขาว กู่​ร้อง​ไป​ไกล​ทั่ว​แผ่นดิน​ของ​เรา ต้น​มะเดื่อ​เริ่ม​ผลิ​ดอก​ออก​ผล และ​เถา​องุ่น​ออก​ดอก ส่ง​กลิ่น​หอม ลุก​ขึ้น​เถิด ที่​รัก​ของ​ฉัน สาว​งาม​ของ​ฉัน และ​มา​กับ​ฉัน โอ แม่​นก​พิราบ​ของ​ฉัน​เอ๋ย เธอ​หลบ​อยู่​ใน​ซอก​หิน ซ่อน​ตัว​อยู่​ที่​ข้าง​ภูเขา ให้​ฉัน​ดู​หน้า​เธอ ให้​ฉัน​ได้ยิน​เสียง​ของ​เธอ เพราะ​เสียง​ของ​เธอ​ไพเราะ​นัก และ​ใบ​หน้า​ของ​เธอ​ก็​งดงาม มา​จับ​พวก​เจ้า​สุนัข​จิ้งจอก​ให้​เรา​กัน​เถอะ สุนัข​จิ้งจอก​ตัว​จิ๋ว​พวก​นั้น ที่​ทำให้​สวน​องุ่น​เสียหาย เพราะ​ว่า​สวน​องุ่น​ของ​เรา​กำลัง​ผลิ​ดอก” คน​ที่​ฉัน​รัก​เป็น​ของ​ฉัน และ​ฉัน​ก็​เป็น​ของ​เขา เขา​อิ่มเอิบ​อยู่​ใน​หมู่​ดอก​ไม้​ป่า กระทั่ง​เวลา​เย็น​ย่าง​เข้า​มา และ​เงา​จาก​ดวง​อาทิตย์​ก็​หาย​ไป ที่​รัก​ของ​ฉัน กลับ​มา​เถิด เธอ​วิ่ง​อย่าง​ละอง​ละมั่ง หรือ​กวาง​หนุ่ม​ที่​ภูเขา​เบเธอร์