สดุดี 142:1-7
สดุดี 142:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
ข้าพเจ้าร้องตะโกนต่อพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องต่อพระยาห์เวห์เพื่อขอความเมตตา ข้าพเจ้าระบายความทุกข์ทั้งหลายออกมาต่อหน้าพระองค์ ข้าพเจ้าเล่าให้พระองค์ฟังถึงความทุกข์ยากทั้งหมดของข้าพเจ้า เมื่อข้าพเจ้ารู้สึกท้อใจ พระองค์เฝ้าดูทางเดินของข้าพเจ้าอยู่ พวกศัตรูวางกับดักไว้ตามทางที่ข้าพเจ้ากำลังเดินไปนั้น ดูสิ ข้าพเจ้าไม่มีเพื่อนสักคนที่อยู่เคียงข้าง ข้าพเจ้าไม่มีที่หลบภัย ไม่มีใครสนใจว่าข้าพเจ้าจะอยู่หรือจะตาย ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องเรียกพระองค์ และบอกกับพระองค์ว่า “พระองค์คือที่ลี้ภัยของข้าพเจ้า พระองค์คือทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าพเจ้าต้องการในโลกนี้” โปรดฟังคำอธิษฐานของข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าหมดสิ้นหนทาง ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากผู้ไล่ตามข้าพเจ้าเพราะพวกเขาแข็งแรงกว่าข้าพเจ้า ช่วยปล่อยข้าพเจ้าออกจากคุกแห่งความทุกข์ยากนี้ เพื่อข้าพเจ้าจะได้ขอบคุณพระองค์ แล้วพวกคนดีๆจะได้มาร่วมเฉลิมฉลองกับข้าพเจ้าเพราะพระองค์ดูแลข้าพเจ้า
สดุดี 142:1-7 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ข้าพเจ้าร้องทูลพระยาห์เวห์ ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอพระกรุณาจากพระยาห์เวห์ ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าระบายความทุกข์ของข้าพเจ้าต่อพระองค์ ข้าพเจ้าทูลเรื่องความลำบากต่อพระองค์ เมื่อจิตวิญญาณของข้าพระองค์อ่อนระอา พระองค์ทรงรู้จักทางของข้าพระองค์ ในวิถีที่ข้าพระองค์เดินไป พวกเขาซ่อนกับไว้ดักข้าพระองค์ ขอทรงมองทางขวาข้าพระองค์และทอดพระเนตร เพราะไม่มีใครเหลียวแลข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไม่มีที่หลบภัย ไม่มีใครห่วงใยข้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ ข้าพระองค์ทูลว่า พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ เป็นมรดกส่วนของข้าพระองค์ในแผ่นดินของคนเป็น ขอทรงฟังเสียงร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ตกต่ำมากนัก ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากผู้ข่มเหง เพราะพวกเขาแข็งแรงเกินกำลังข้าพระองค์ ขอทรงพาข้าพระองค์ออกจากคุก เพื่อข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระนามของพระองค์ คนชอบธรรมจะล้อมข้าพระองค์ไว้ เพราะพระองค์จะทรงทำแก่ข้าพระองค์อย่างดี
สดุดี 142:1-7 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
ข้าพเจ้าร้องทูลพระเยโฮวาห์ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าวิงวอนต่อพระเยโฮวาห์ ข้าพเจ้าหลั่งคำคร่ำครวญของข้าพเจ้าออกมาต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ ข้าพเจ้าทูลเรื่องความลำบากยากเย็นของข้าพเจ้าต่อพระองค์ เมื่อจิตใจของข้าพระองค์อ่อนระอาภายใน พระองค์ทรงทราบทางของข้าพระองค์ ในวิถีที่ข้าพระองค์เดินไปเขาซ่อนกับไว้ดักข้าพระองค์ ข้าพระองค์มองทางขวามือและมองดู แต่ไม่มีใครยอมรู้จักข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไม่มีที่หลบภัย ไม่มีใครเอาใจใส่จิตใจข้าพระองค์ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ข้าพระองค์ว่า “พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ เป็นส่วนของข้าพระองค์ในแผ่นดินของคนเป็น ขอทรงฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ตกต่ำมากนัก ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์ เพราะเขาแข็งแรงเกินกำลังข้าพระองค์ ขอทรงพาจิตใจข้าพระองค์ออกจากคุก เพื่อข้าพระองค์จะสรรเสริญพระนามของพระองค์ คนชอบธรรมจะล้อมข้าพระองค์ไว้เพราะพระองค์จะทรงกระทำแก่ข้าพระองค์อย่างบริบูรณ์”
สดุดี 142:1-7 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
ข้าพเจ้าร้องทูลพระเจ้าด้วยเสียงของข้าพเจ้า ด้วยเสียงของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าวิงวอนต่อพระเจ้า ข้าพเจ้าหลั่งคำคร่ำครวญของข้าพเจ้าออกมาต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ ข้าพเจ้าทูลเรื่องความลำบากยากเย็นของข้าพเจ้า ต่อพระองค์ เมื่อใจของข้าพระองค์อ่อนระอา พระองค์ทรงทราบทางของข้าพระองค์ ในวิถีที่ข้าพระองค์เดินไป เขาซ่อนกับไว้ดักข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงมองทางขวาและทอดพระเนตร เพราะไม่มีใครสังเกตดูข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไม่มีที่หลบภัย ไม่มีใครเอาใจใส่ข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ข้าพระองค์ว่า พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ เป็นส่วนของข้าพระองค์ในแผ่นดินของคนเป็น ขอทรงฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ตกต่ำมากนัก ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์ เพราะเขาแข็งแรงเกินกำลังข้าพระองค์ ขอทรงพาข้าพระองค์ออกจากคุก เพื่อข้าพระองค์จะโมทนาพระคุณแด่พระนามของพระองค์ คนชอบธรรมจะล้อมข้าพระองค์ไว้ เพราะพระองค์จะทรงกระทำอย่างดีแก่ข้าพระองค์
สดุดี 142:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ข้าพเจ้าร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยเสียงดัง ข้าพเจ้าเปล่งเสียงทูลวิงวอนขอความเมตตาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าระบายความทุกข์ยากต่อหน้าพระองค์ ต่อหน้าพระองค์ ข้าพเจ้าทูลความเดือดร้อนของข้าพเจ้า เมื่อจิตวิญญาณของข้าพระองค์หดหู่อยู่ภายในข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นผู้ทราบทางของข้าพระองค์ บนเส้นทางที่ข้าพระองค์เดินไป คนได้ซ่อนบ่วงแร้วดักข้าพระองค์ มองไปทางขวา ไม่มีใครเหลียวแลข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไร้ที่พึ่ง ไม่มีใครห่วงใยชีวิตของข้าพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ว่า “พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ เป็นส่วนมรดกของข้าพระองค์ในดินแดนของคนเป็น” ขอทรงสดับฟังเสียงร่ำร้องของข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์อับจนยิ่งนัก ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์จากผู้ไล่ล่า เพราะเขาแข็งแกร่งเกินกำลังของข้าพระองค์ ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากการจองจำ เพื่อข้าพระองค์จะสรรเสริญพระนามของพระองค์ แล้วคนชอบธรรมจะห้อมล้อมข้าพระองค์ เพราะความดีของพระองค์ที่ทรงมีต่อข้าพระองค์
สดุดี 142:1-7 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
ข้าพเจ้าร้องด้วยเสียงอันดังต่อพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าใช้เสียงของข้าพเจ้าขอความเมตตาจากพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าหลั่งคำรำพันของข้าพเจ้าออกมาต่อหน้าพระองค์ และบอกถึงความทุกข์ของข้าพเจ้าต่อหน้าพระองค์ เวลาจิตวิญญาณข้าพเจ้าอ่อนล้า พระองค์เป็นผู้ที่ทราบทางของข้าพเจ้า พวกเขาซ่อนบ่วงแร้วดักข้าพเจ้า ในเส้นทางที่ข้าพเจ้าเดินไป ข้าพเจ้าเหลือบมองทางขวา แต่ไม่มีใครสังเกตดูข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่มีที่พึ่งพิงเหลืออยู่อีกแล้ว ไม่มีใครสนใจข้าพเจ้า โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องขอให้พระองค์ช่วย ข้าพเจ้าพูดว่า “พระองค์เป็นที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้าในดินแดนของคนเป็น” โปรดฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าหมดกำลังใจแล้ว ช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากพวกที่ตามล่าข้าพเจ้าเถิด เพราะพวกเขาแข็งแรงเกินกว่าข้าพเจ้า โปรดพาข้าพเจ้าออกจากคุกใต้ดิน เพื่อข้าพเจ้าจะได้ขอบคุณพระนามของพระองค์ บรรดาผู้ชอบธรรมจะอยู่โดยรอบข้าพเจ้า เพราะความกรุณาของพระองค์ที่มีต่อข้าพเจ้า