สดุดี 142:1-7

สดุดี 142:1-7 THA-ERV

ข้าพเจ้า​ร้องตะโกน​ต่อพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้า​ร้อง​ต่อพระยาห์เวห์​เพื่อ​ขอความเมตตา ข้าพเจ้า​ระบาย​ความทุกข์ทั้งหลาย​ออกมา​ต่อหน้า​พระองค์ ข้าพเจ้า​เล่าให้​พระองค์ฟัง​ถึง​ความ​ทุกข์ยาก​ทั้งหมด​ของข้าพเจ้า เมื่อ​ข้าพเจ้า​รู้สึก​ท้อใจ พระองค์​เฝ้าดู​ทางเดิน​ของข้าพเจ้าอยู่ พวกศัตรู​วางกับดัก​ไว้​ตามทาง​ที่​ข้าพเจ้า​กำลัง​เดินไปนั้น ดูสิ ข้าพเจ้า​ไม่มี​เพื่อน​สักคน​ที่​อยู่เคียง​ข้าง ข้าพเจ้า​ไม่มี​ที่หลบภัย ไม่มีใคร​สนใจ​ว่า​ข้าพเจ้า​จะอยู่​หรือ​จะตาย ข้าแต่​พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้า​ร้องเรียก​พระองค์ และ​บอก​กับ​พระองค์​ว่า “พระองค์​คือ​ที่ลี้ภัย​ของข้าพเจ้า พระองค์​คือ​ทุกสิ่งทุกอย่าง​ที่​ข้าพเจ้า​ต้องการ​ในโลกนี้” โปรดฟัง​คำ​อธิษฐาน​ของข้าพเจ้า เพราะ​ข้าพเจ้า​หมดสิ้น​หนทาง ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้รอดพ้น​จาก​ผู้ไล่ตาม​ข้าพเจ้า​เพราะ​พวกเขา​แข็งแรง​กว่าข้าพเจ้า ช่วย​ปล่อย​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​คุก​แห่ง​ความ​ทุกข์ยากนี้ เพื่อ​ข้าพเจ้า​จะได้​ขอบคุณ​พระองค์ แล้ว​พวกคนดีๆ​จะได้​มาร่วม​เฉลิม​ฉลอง​กับข้าพเจ้า​เพราะ​พระองค์​ดูแล​ข้าพเจ้า