สดุดี 137:1-4

แบ่งปัน

สดุดี 137:1-4 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ณ ริมฝั่งลำน้ำแห่งบาบิโลน ที่นั่นเรานั่งลง ร่ำไห้เมื่อระลึกถึงศิโยน เราแขวนพิณเขาคู่ของเรา ไว้ที่ต้นหลิว เพราะที่นั่นผู้ที่จับเราเป็นเชลย เรียกให้เราร้องเพลง และผู้ที่กดขี่เรา ต้องการให้สนุกสนาน กล่าวว่า “จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง” เราจะร้องเพลงของพระยาห์เวห์ได้อย่างไร? ที่ในแผ่นดินต่างด้าว

สดุดี 137:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พวกเรา​นั่งอยู่​ริมแม่น้ำ​ทั้งหลาย​ในบาบิโลน และ​ร้องไห้​เมื่อ​ระลึกถึง​ศิโยน พวกเรา​ได้​แขวนพิณไว้ บน​ต้นหลิว​ใน​เมืองนั้น และ​ที่นั่น พวกผู้จับกุม​พวกเรา​เรียกให้​พวกเรา​ร้องเพลง พวก​ที่​เยาะเย้ย​พวกเรา​สั่งให้​พวกเรา​สร้าง​ความบันเทิง​ให้กับ​พวกเขา พวกเขา​สั่งว่า “ร้องเพลง​เกี่ยวกับ​ศิโยน​ให้​พวกเรา​ฟัง​สักเพลงซิ” แต่​พวกเรา​จะ​ร้องเพลง​ของพระยาห์เวห์ ใน​แผ่นดิน​ของ​คน​ต่าง​ชาตินี้​ได้ยังไง

สดุดี 137:1-4 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ณ ริมฝั่งแม่น้ำแห่งบาบิโลนเรานั่งลง เมื่อได้ระลึกถึงศิโยนเราก็​ร่ำไห้ ในท่ามกลางที่นั่นเราแขวนพิณเขาคู่ของเราไว้​ที่​ต้นหลิว เพราะที่นั่นผู้​ที่​นำเราไปเป็นเชลยต้องการให้เราร้องเพลง และผู้​ที่​ปล้นเราต้องการให้​สนุกสนาน เขาว่า “จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง” เราจะร้องเพลงของพระเยโฮวาห์​ได้​อย่างไร ที่​ในแผ่นดินต่างด้าว

สดุดี 137:1-4 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ณ ริมฝั่งลำน้ำแห่งบาบิโลนเรานั่งลง เมื่อได้ระลึกถึงศิโยนเราก็ร่ำไห้ เราแขวนพิณเขาคู่ของเรา ไว้ที่ต้นไค้ เพราะที่นั่นผู้ที่นำไปเป็นเชลย ต้องการให้เราร้องเพลง และผู้ที่มัดพาเรา ต้องการให้สนุกสนาน เขาว่า <<จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง>> เราจะร้องเพลงของพระเจ้าได้อย่างไร ที่ในแผ่นดินต่างด้าว

สดุดี 137:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ที่ริมฝั่งแม่น้ำของบาบิโลน เรานั่งลงและร่ำไห้ เมื่อระลึกถึงศิโยน เราแขวนพิณของเราไว้ ที่ต้นปอปลาร์ เพราะที่นั่น ผู้คุมขอให้เราร้องเพลง ผู้ทรมานเราสั่งให้เราร้องเพลงแห่งความยินดี พวกเขาพูดว่า “ไหนร้องเพลงแห่งศิโยนให้ฟังสักบทซิ!” เราจะขับร้องบทเพลงขององค์พระผู้เป็นเจ้า ในดินแดนต่างด้าวได้อย่างไร?

สดุดี 137:1-4 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ณ ริม​ฝั่ง​แม่น้ำ​ของ​บาบิโลน พวก​เรา​นั่ง​ร้องไห้ ใน​ยาม​ที่​เรา​นึกถึง​ศิโยน พวก​เรา​แขวน​พิณ​เล็ก​ของ​เรา บน​ต้น​หลิว​ที่​ขึ้น​ใน​เขต​แดน​นั้น เพราะ​ที่​นั่น​คือ​ที่​ซึ่ง​ผู้​จับกุม​ตัว​เรา​สั่ง​ให้​เรา​ร้อง​เพลง เพื่อ​พวก​เขา​จะ​ได้​ล้อเลียน​เรา​อย่าง​สนุก​สนาน “ร้อง​เพลง​ให้​พวก​เรา​ฟัง​หน่อย เพลง​ของ​ศิโยน​น่ะ” เรา​จะ​ร้อง​เพลง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า บน​แผ่นดิน​ของ​คน​ต่าง​แดน​ได้​อย่าง​ไร