สุภาษิต 4:1-27

สุภาษิต 4:1-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ลูกๆ​เอ๋ย ฟัง​คำ​สั่งสอน​ของ​พ่อเจ้าเถิด และ​เอาใจใส่​ให้​ดี เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้รับ​ความรู้​ความเข้าใจ เพราะ​เรา​ได้​ให้​คำแนะนำ​ที่​ดี​กับ​เจ้า ดังนั้น​อย่า​ได้​ลืม​คำสอน​ของ​เรา สมัย​ที่​เรา​ยัง​เป็น​เด็ก​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​พ่อ เป็น​ลูก​เพียง​คน​เดียว​ของ​แม่ ที่​แม่​ทะนุถนอม พ่อ​เริ่ม​สอน​เรา​และ​พูด​กับ​เรา​ว่า “ขอ​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​ยึดมั่น​ใน​คำพูด​ต่างๆ​ของ​พ่อ ให้​รักษา​คำสั่ง​ต่างๆ​ของ​พ่อ​ไว้ แล้ว​ชีวิตเจ้า​จะ​ยั่งยืน ให้​เอา​สติปัญญา​และ​ความรู้​ความเข้าใจ​เถิด อย่า​ได้​ลืม​คำพูด​เหล่านี้​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​พ่อ​และ​อย่า​หัน​หนี​ไป​จาก​มันเลย อย่า​ได้​หันหลัง​ให้​กับ​สติปัญญา แล้ว​เธอ​จะ​เฝ้ารักษา​เจ้า รัก​เธอ แล้ว​เธอ​จะ​ปกป้อง​เจ้า ก้าวแรก​ที่​จะ​เป็น​คน​ฉลาด ก็​คือ การ​รับ​เอา​คำสอน​ที่​เฉลียว​ฉลาด แม้ว่า​จะ​ต้อง​เสีย​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ที่​มี​อยู่​ก็​ตาม ก็​ให้​รับ​เอา​ความเข้าใจ​เถิด ให้​เห็น​คุณค่า​ของ​สติปัญญา​เถิด แล้ว​เธอ​จะ​ยกย่อง​เจ้า เธอ​จะ​ให้​เกียรติ​กับ​เจ้า เมื่อ​เจ้า​สวมกอด​เธอ​ไว้ สติปัญญา​จะ​สวม​มงกุฎ​ดอกไม้​อัน​งดงาม​ไว้​บน​หัว​ของ​เจ้า เธอ​จะ​มอบ​มงกุฎ​อัน​แสน​วิเศษ​แก่​เจ้า” ฟัง​เถิด ลูกเอ๋ย ให้​ยอมรับ​คำพูด​ทั้งหลาย​ของ​เรา แล้ว​เดือน​ปี​แห่ง​ชีวิต​ของ​เจ้า​จะ​ยืนยาว เรา​สอน​เจ้า​ใน​ทาง​แห่ง​สติปัญญา เรา​นำ​เจ้า​สู่​หนทาง​ที่​ถูกต้อง​ทั้งปวง เมื่อ​เจ้า​เดิน ย่างก้าว​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ถูก​กีดขวาง ถ้า​เจ้า​วิ่ง เจ้า​ก็​จะ​ไม่​สะดุด​ล้ม ให้​ยึด​คำ​สั่งสอนไว้ อย่า​ปล่อย​ให้​หลุดไป เฝ้า​ดูแลรักษา​สติปัญญา​ไว้ เพราะ​เธอ​คือ​ชีวิต​ของ​เจ้า อย่า​เข้า​ไป​ใน​ทาง​ของ​คนชั่ว อย่า​เดิน​ตาม​ทาง​ของ​พวก​คน​ชั่วช้า หลีกเลี่ยง​มัน​เสีย อย่า​ตาม​มัน​ไปเลย หัน​ไป​จาก​มัน​และ​เดิน​ไป​ทาง​อื่น เพราะ​ถ้า​คนชั่ว​พวกนั้น​ไม่​ได้​ทำ​ชั่ว พวก​มัน​ก็​จะ​นอน​ไม่​หลับ ถ้า​พวกมัน​ยัง​ไม่​ได้​ทำ​ให้​คนหนึ่ง​คนใด​สะดุดล้มลง เวลา​นอน​ของ​พวกมัน​ก็​จะ​ถูก​ขโมยไป พวกมัน​กิน​ขนมปัง​แห่ง​ความ​ชั่วร้าย และ​ดื่ม​เหล้าองุ่น​แห่ง​ความ​รุนแรง แต่​ทางเดิน​ของ​คน​ที่​ทำ​ตามใจ​พระเจ้า​ก็​เปรียบ​เหมือน​แสงอรุณรุ่ง ที่​ส่อง​สว่าง​มากขึ้น​เรื่อยๆ​จน​สว่าง​เต็มที่​ของ​วันนั้น หนทาง​ของ​คนชั่ว​เปรียบ​เหมือน​ความ​มืดมิด พวกมัน​ไม่รู้​ว่า​ตัวเอง​สะดุด​อะไร​ล้ม ลูกเอ๋ย ตั้งใจ​ฟัง​คำพูด​ทั้งหลาย​ของ​เราเถิด เอียงหู​มา​ฟัง​สิ่ง​ที่​เรา​พูด​ให้​ดี อย่า​ปล่อย​ให้​คำพูด​เหล่านี้​เล็ดรอด​ไป​จาก​สายตาเจ้า เก็บรักษา​พวกมัน​ไว้​ใน​ใจ เพราะ​คำสอน​เหล่านี้ นำ​ชีวิต​มา​ให้​กับ​คน​ที่​ค้นพบ​พวกมัน มัน​จะ​เยียวยารักษา​ทั้งกาย​และ​ใจ​ของ​คน​ที่​พบ​พวกมัน ยิ่งกว่า​สิ่งใด ให้​เฝ้าระวัง​ใจ เพราะ​ใจ​เป็น​แหล่ง​ชีวิต ให้​เอา​คำ​พูด​ที่​คด​โกง​ห่าง​จาก​ปาก​ของ​เจ้า​เถอะ ให้​เอา​คำ​พูด​ที่​หลอกลวง​ห่าง​ไป​จาก​ริมฝีปาก​เจ้า ขอ​ให้​ตา​ของ​เจ้า​มอง​ตรง​ไป​ข้างหน้า ให้​ดู​หนทาง​ที่​กำลัง​ก้าวไป ให้​สนใจ​ทาง​ที่​เจ้า​จะ​ก้าวไป แล้ว​เจ้า​จะ​ปลอดภัย​ใน​ทุก​หนทาง​ที่​เจ้าไป อย่า​ได้​ออก​นอกลู่​นอกทาง​ไป​ทางขวา​หรือ​ทางซ้าย ให้​ยั้ง​เท้า​ของ​เจ้า​ไว้​จาก​ความชั่ว

สุภาษิต 4:1-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ลูกทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อ และจงใส่ใจเพื่อจะได้ความรอบรู้ เพราะข้าให้ภาษิตดีแก่พวกเจ้า อย่าทอดทิ้งคำสอนของข้า เมื่อข้าเป็นเด็กอยู่กับพ่อข้า อ่อนเยาว์และเป็นแก้วตาของแม่ข้า พ่อสอนข้าว่า “ให้ใจของเจ้ายึดถ้อยคำของพ่อไว้ให้มั่น จงรักษาบัญญัติของพ่อ และมีชีวิตอยู่ จงเอาปัญญาและจงเอาความรอบรู้ อย่าลืมและอย่าหันจากถ้อยคำแห่งปากของพ่อ อย่าทอดทิ้งปัญญา แล้วเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักเธอ แล้วเธอจะคุ้มครองเจ้า จุดเริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือ จงเอาปัญญา ไม่ว่าเจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้ จงตีราคาปัญญาให้สูง แล้วเธอจะยกย่องเจ้า เธอจะให้เกียรติเจ้า เมื่อเจ้ากอดเธอไว้ เธอจะเอามงคลงามสวมศีรษะเจ้า จะให้มงกุฎแห่งศักดิ์ศรีแก่เจ้า” ลูกเอ๋ย จงฟังและรับถ้อยคำของข้า แล้วปีเดือนแห่งชีวิตเจ้าจะมากมาย ข้าได้สอนเจ้าเรื่องทางแห่งปัญญาแล้ว ข้าได้นำเจ้าในหนทางแห่งความเที่ยงธรรม เมื่อเจ้าเดิน ย่างเท้าของเจ้าจะไม่ถูกขัดขวาง และถ้าเจ้าวิ่ง เจ้าจะไม่สะดุด จงยึดคำสั่งสอนไว้ และอย่าปล่อยไป จงเฝ้าเธอไว้ เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า อย่าเข้าไปในวิถีของคนอธรรม และอย่าเดินในทางของคนชั่ว จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้น เลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป เพราะพวกเขานอนไม่หลับ ถ้ามิได้ทำชั่ว พวกเขาจะหลับไม่ลง ถ้ามิได้ทำให้คนสะดุด เพราะพวกเขากินอาหารแห่งความโหดร้าย และดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุณ แต่วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณ ซึ่งฉายสุกใสยิ่งๆ ขึ้นจนสว่างเต็มที่ ทางของคนอธรรมก็เหมือนความมืดทึบ พวกเขาไม่ทราบว่าสะดุดอะไร ลูกเอ๋ย จงใส่ใจถ้อยคำของข้า จงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของข้า อย่าให้มันคลาดสายตาของเจ้า จงรักษามันไว้ภายในใจของเจ้า เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ค้นพบ และเป็นพลานามัยแก่กายทุกส่วนของผู้นั้น จงระแวดระวังใจของเจ้ายิ่งกว่าสิ่งอื่นใด เพราะทุกสิ่งที่เจ้าทำออกมาจากใจ จงทิ้งวาจาคดๆ เสีย และให้คำพูดลดเลี้ยวห่างจากเจ้า ให้ดวงตาของเจ้าเพ่งมองไปเบื้องหน้า และให้การจ้องของเจ้าตรงไปข้างหน้าเจ้า จงทำหนทางแห่งเท้าของเจ้าให้ราบ แล้วทางทั้งสิ้นของเจ้าจะมั่นคง อย่าเหไปข้างขวาหรือข้างซ้าย จงหันเท้าของเจ้าเสียจากความชั่วร้าย

สุภาษิต 4:1-27 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

บุ​ตรทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า ให้​ตั้งใจฟังเพื่อเจ้าจะได้รับความเข้าใจ เพราะเราให้หลักคำสอนที่​ดี​แก่​เจ้า อย่าละทิ้งกฎเกณฑ์ของเรา เพราะเราเป็นลูกชายของพ่อเรา ดู​อ่อนโยนและเป็​นที​่รักยิ่งในสายตาของแม่​เรา บิ​ดาสอนเรา และพู​ดก​ับเราว่า “​ให้​ใจของเจ้ายึดคำสอนของเราไว้​ให้​มั่น จงรักษาบัญญั​ติ​ของเรา และมี​ชี​วิตอยู่ อย่าลืมและอย่าหันกลับจากถ้อยคำแห่งปากของเรา จงเอาปัญญา และเอาความเข้าใจ อย่าทอดทิ้งเธอ และเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักเธอ และเธอจะระแวดระวังเจ้า ปัญญาเป็นสิ่งสำคัญที่​สุด ฉะนั้นจงเอาปัญญา แม้​เจ้​าจะได้​อะไรก็ตาม จงเอาความเข้าใจไว้ จงตีราคาเธอให้​สูง และเธอจะยกย่องเจ้า ถ้าเจ้ากอดเธอไว้ เธอจะให้​เกียรติ​เจ้า เธอจะเอามาลัยงามสวมศีรษะเจ้า เธอจะให้มงกุฎแห่งสง่าราศี​แก่​เจ้า​” โอ บุ​ตรชายของเราเอ๋ย จงฟังและรับถ้อยคำของเรา เพื่อปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะมากหลาย เราได้สอนเจ้าในเรื่องทางปัญญาแล้ว เราได้นำเจ้าในวิถีของความเที่ยงธรรม เมื่อเจ้าเดิน ย่างเท้าของเจ้าจะไม่​ถู​กขัดขวาง และเมื่อเจ้าวิ่ง เจ้​าจะไม่​สะดุด จงยึดคำสั่งสอนไว้ และอย่าปล่อยไป จงระแวดระวังเธอไว้ เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า อย่าเข้าไปในวิถีของคนชั่ว และอย่าเดินในทางของคนชั่วร้าย จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้น เลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป เพราะถ้าคนชั่วร้ายไม่​ได้​ทำความผิด เขานอนไม่​หลับ ถ้าเขาไม่​ได้​ทำให้​คนใดสะดุด เขาจะหลับไม่​ลง เพราะเขารับประทานอาหารของความชั่วร้าย และดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุ​ณ แต่​วิถี​ของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุ​ณ ซึ่งฉายสุกใสยิ่งขึ้นๆจนเต็มวัน ทางของคนชั่วร้ายก็เหมือนความมืดทึบ เขาไม่ทราบว่าเขาสะดุดอะไร บุ​ตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อถ้อยคำของเรา จงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของเรา อย่าให้มันหนีไปจากสายตาของเจ้า จงรักษามันไว้ภายในใจของเจ้า เพราะมันเป็นชีวิตแก่​ผู้​ที่​ค้นพบ และมันเป็นสุขภาพแก่เนื้อหนังของผู้นั้นทั้งสิ้น จงรักษาใจของเจ้าด้วยความระวังระไวรอบด้าน เพราะแหล่งแห่งชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ จงหันไปจากปากที่​พู​ดคดเคี้ยว และให้ริมฝีปากลดเลี้ยวอยู่ห่างจากเจ้า ให้​ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้า และให้​หน​ังตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้าเจ้า จงพิจารณาวิถี​แห่​งเท้าของเจ้า แล​้วทางทั้งสิ้นของเจ้าจะมั่นคง อย่าเหไปข้างขวาหรือหันมาข้างซ้าย จงกลับเท้าของเจ้าเสียจากความชั่วร้าย

สุภาษิต 4:1-27 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า อย่างตั้งใจเพื่อเจ้าจะได้รับความรอบรู้ เพราะเราให้ภาษิตดีแก่เจ้า อย่าทอดทิ้งคำสอนของเรา เมื่อเราเป็นลูกอยู่กับพ่อของเรา เป็นแก้วตาของแม่เรา ดูน่ารักอ่อนโยน บิดาสอนเรา และพูดกับเราว่า <<ให้ใจของเจ้ายึดคำสอนของเราไว้ให้มั่น จงรักษาบัญญัติของเรา และมีชีวิตอยู่ อย่าลืมและอย่าหันกลับจากถ้อยคำแห่งปากของเรา จงเอาปัญญา และเอาความรอบรู้ อย่าทอดทิ้งเธอ และเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักปัญญา และปัญญาจะระแวดระวังเจ้า ที่เริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือจงเอาปัญญา แม้เจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้ จงตีราคาปัญญาให้สูง และปัญญาจะยกย่องเจ้า ถ้าเจ้ากอดปัญญาไว้ ปัญญาจะให้เกียรติเจ้า เธอจะเอามงคลงามสวมศีรษะเจ้า จะให้มงกุฎงามแก่เจ้า>> บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังและรับถ้อยคำของเรา เพื่อปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะมากหลาย เราได้สอนเจ้าในเรื่องทางปัญญาแล้ว เราได้นำเจ้าในวิถีของความเที่ยงธรรม เมื่อเจ้าเดิน ย่างเท้าของเจ้าจะไม่ถูกขัดขวาง และถ้าเจ้าวิ่ง เจ้าจะไม่สะดุด จงยึดวินัยไว้ และอย่าปล่อยไป จงระแวดระวังเธอไว้ เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า อย่าเข้าไปในวิถีของคนชั่วร้าย และอย่าเดินในทางของคนอธรรม จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้น เลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป เพราะถ้าคนชั่วร้ายไม่ได้ทำความผิด เขานอนไม่หลับ ถ้าเขาไม่ได้ทำให้คนใดสะดุดเขาจะหลับไม่ลง เพราะเขารับประทานอาหารของความโหดร้าย และดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุณ แต่วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณ ซึ่งฉายสุกใสยิ่งขึ้นๆจนเต็มวัน ทางของคนชั่วร้ายก็เหมือนความมืดทึบ เขาไม่ทราบว่า เขาสะดุดอะไร บุตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อถ้อยคำของเรา จงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของเรา อย่าให้มันหนีไปจากสายตาของเจ้า จงรักษามันไว้ภายในใจของเจ้า เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบ และมันรักษาเนื้อของผู้นั้นทั้งสิ้น จงรักษาใจของเจ้าด้วยความระวังระไวรอบด้าน เพราะชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ จงทิ้งวาจาคดๆเสีย และให้คำพูดลดเลี้ยวห่างจากเจ้า ให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้า และให้การจ้องของเจ้าตรงไปข้างหน้าเจ้า จงสนใจในวิถีแห่งเท้าของเจ้า แล้วทางทั้งสิ้นของเจ้าจะแน่นอน อย่าเหไปข้างขวาหรือหันมาข้างซ้าย จงกลับเท้าของเจ้าเสียจากความชั่วร้าย

สุภาษิต 4:1-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ลูกทั้งหลายเอ๋ย จงตั้งใจฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า จงใส่ใจเพื่อจะได้ความเข้าใจ เพราะเราให้คำสอนที่ดีแก่เจ้า ดังนั้นอย่าละทิ้งคำสอนของเรา เมื่อเราเป็นเด็กอยู่ในบ้านของพ่อ ยังอ่อนเยาว์เป็นลูกรักของแม่ พ่อสอนเราว่า “จงยึดคำสอนของพ่อด้วยสุดใจของเจ้า ทำตามคำสั่งของพ่อ แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่ จงรับปัญญาและความเข้าใจ อย่าลืม อย่าหันเหจากคำสอนของพ่อ อย่าทอดทิ้งปัญญา แล้วนางจะช่วยปกปักรักษาเจ้า จงรักนางแล้วนางจะคอยปกป้องเจ้า จุดเริ่มต้นของปัญญาคือให้ยึดปัญญาไว้ แม้ต้องลงทุนหมดตัวก็จงยึดความเข้าใจไว้ จงเทิดทูนนาง และนางจะเชิดชูเจ้า จงโอบกอดปัญญาไว้ และนางจะให้เกียรติเจ้า นางจะสวมมงคลงามบนศีรษะของเจ้า มงกุฎงดงามจะเป็นของเจ้า” ลูกเอ๋ย จงฟังและรับถ้อยคำของเรา เพื่อเจ้าจะมีชีวิตยืนยาว เราชี้แนะเจ้าไปในทางแห่งสติปัญญา และนำเจ้าไปในทางตรง ยามเจ้าเดิน ย่างก้าวของเจ้าจะไม่ถูกขวางกั้น ยามเจ้าวิ่ง เจ้าจะไม่สะดุด จงยึดคำสอนไว้ให้มั่น อย่าให้หลุดมือไป จงรักษาไว้ให้ดี เพราะมันเป็นชีวิตของเจ้า อย่าย่างกรายเข้าไปในทางของคนชั่ว หรือเดินในทางของคนเลว จงหลีกห่าง อย่าเดินไปบนทางนั้น จงหันหนีและเลี่ยงไปทางอื่น เพราะสำหรับคนชั่วนั้น วันไหนไม่ได้ทำชั่วเขานอนไม่หลับ เขาจะหลับตาไม่ลงจนกว่าจะได้ทำให้ใครล้มลงเสียก่อน เขาบริโภคความชั่วเป็นอาหาร และดื่มเหล้าองุ่นแห่งความโหดเหี้ยมทารุณ ทางของคนชอบธรรมเป็นดั่งดวงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณ ซึ่งส่องแสงเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ จนเต็มวัน แต่ทางของคนชั่วดั่งความมืดมิด เขาไม่รู้ว่าตัวเองสะดุดอะไร ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังสิ่งที่เรากล่าว เงี่ยหูฟังถ้อยคำของเรา อย่าให้มันคลาดสายตาของเจ้า จงรักษามันไว้ในใจของเจ้า เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบ เป็นพลานามัยแก่ร่างกายทั้งหมดของเขา ที่สำคัญที่สุด จงระแวดระวังใจของเจ้า เพราะทุกสิ่งที่เจ้าทำล้วนไหลออกมาจากใจ ให้ปากของเจ้าปราศจากคำตลบตะแลง ให้ริมฝีปากของเจ้าห่างไกลจากคำหลอกลวง จงให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้า จดจ่อแน่วแน่ไม่หันเห จงเฝ้าระวังทุกย่างก้าวของเจ้า และเดินอยู่ในทางนั้นอย่างมั่นคง อย่าหันไปทางขวาหรือทางซ้าย จงยั้งเท้าของเจ้าไว้จากความชั่วร้าย

สุภาษิต 4:1-27 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ลูกๆ ของ​เรา​เอ๋ย จง​ฟัง​คำ​สั่งสอน​ของ​บิดา และ​จง​เอา​ใจใส่​เพื่อ​ให้​ได้​ความ​เข้าใจ ด้วย​ว่า เรา​สั่งสอน​เจ้า​เป็น​อย่าง​ดี ฉะนั้น​อย่า​ละ​ทิ้ง​กฎ​บัญญัติ​ของ​เรา เมื่อ​ครั้ง​ที่​เรา​เป็น​ลูก​อยู่​กับ​บิดา​ของ​เรา ทั้ง​ยัง​อ่อน​วัย และ​เป็น​เพียง​ลูก​คน​เดียว​ของ​มารดา​ของ​เรา บิดา​สอน​และ​บอก​เรา​ว่า “จง​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​รับ​คำ​ของ​เรา จง​รักษา​คำ​บัญญัติ​ของ​เรา และ​เจ้า​จะ​มี​ชีวิต จง​รับ​เอา​สติ​ปัญญา​ไว้ จง​รับ​เอา​ความ​เข้าใจ​ไว้ อย่า​ลืม​หรือ​หันเห​ไป​จาก​คำ​พูด​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​เรา อย่า​ทอดทิ้ง​สติ​ปัญญา และ​เธอ​จะ​ปกป้อง​เจ้า จง​รัก​สติ​ปัญญา และ​เธอ​จะ​คุ้มครอง​เจ้า การ​เริ่มต้น​ของ​สติ​ปัญญา​คือ เจ้า​ต้อง​รับ​เอา​สติ​ปัญญา​ไว้ และ​เหนือ​สิ่ง​อื่น​ใด เจ้า​จะ​ต้อง​รับ​เอา​ความ​เข้าใจ จง​เห็น​คุณค่า​ของ​สติ​ปัญญา และ​เธอ​จะ​เชิดชู​เจ้า สติ​ปัญญา​จะ​ให้​เกียรติ​เจ้า​หาก​ว่า​เจ้า​โอบ​รับ​เธอ​ไว้ สติ​ปัญญา​จะ​สวม​มาลัย​อัน​สง่า​งาม​บน​ศีรษะ​ของ​เจ้า และ​จะ​ให้​มงกุฎ​แห่ง​ความ​งาม​แก่​เจ้า” ลูก​เอ๋ย จง​ฟัง​และ​รับ​คำ​พูด​ของ​เรา​ไว้ และ​ชีวิต​ของ​เจ้า​จะ​ยืนยาว เรา​ได้​แนะ​ให้​เจ้า​ไป​ใน​ทาง​แห่ง​สติ​ปัญญา เรา​ได้​นำ​เจ้า​ไป​ใน​วิถี​ทาง​อัน​ชอบธรรม เวลา​เจ้า​เดิน ทุก​ก้าว​ที่​เจ้า​ไป​จะ​ไม่​ถูก​ขวาง​กั้น ถ้า​เจ้า​วิ่ง เจ้า​ก็​จะ​ไม่​สะดุด จง​ยึด​คำ​สั่งสอน​ไว้ อย่า​ปล่อย​ให้​สูญ​ไป จง​ปกป้อง​ไว้ เพราะ​คำ​สั่งสอน​เป็น​ดั่ง​ชีวิต​ของ​เจ้า อย่า​ไป​ตาม​หนทาง​ของ​คน​ชั่วร้าย และ​อย่า​ถลำ​เข้า​ไป​ใน​ทาง​ของ​คน​เลว จง​หลีก​เลี่ยง​เสีย อย่า​เหยียบ​ย่าง​ไป​ใน​ทาง​ของ​พวก​เขา จง​หัน​หลัง​ให้ และ​ไป​ตาม​ทาง​ของ​เจ้า ด้วย​ว่า พวก​เขา​นอน​ไม่​หลับ​จน​กว่า​จะ​ได้​กระทำ​ความ​ชั่วช้า และ​จะ​กิน​ไม่​ได้​นอน​ไม่​หลับ​หาก​ว่า​ไม่​ทำ​ให้​ใคร​สัก​คน​พลาด​พลั้ง ด้วย​ว่า พวก​เขา​กิน​ขนมปัง​แห่ง​ความ​ชั่วร้าย และ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​แห่ง​ความ​รุนแรง แต่​หนทาง​ของ​ผู้​มี​ความ​ชอบธรรม​เป็น​ดั่ง​แสง​แห่ง​รุ่ง​อรุณ ซึ่ง​ส่อง​สว่าง​ยิ่งๆ ขึ้น​กระทั่ง​ยาม​สาย ทาง​ของ​คน​ชั่วร้าย​มืด​มิด​นัก เขา​ไม่​รู้​ว่า​สะดุด​อะไร​บ้าง ลูก​เอ๋ย จง​ใส่ใจ​ใน​คำ​พูด​ของ​เรา เงี่ยหู​ของ​เจ้า​ฟัง​สิ่ง​ที่​เรา​พูด อย่า​ให้​พ้น​ไป​จาก​สายตา​ของ​เจ้า จง​เก็บ​รักษา​ให้​อยู่​กลาง​ใจ​ของ​เจ้า ด้วย​ว่า​คำ​พูด​ของ​เรา​เป็น​ดั่ง​ชีวิต​สำหรับ​บรรดา​ผู้​ที่​หา​พบ และ​เป็น​ดั่ง​ความ​สมบูรณ์​แก่​ร่างกาย​ของ​เขา​ทุก​คน จง​ปกป้อง​ใจ​ของ​เจ้า​เหนือ​สิ่ง​อื่น​ใด เพราะ​สิ่ง​ที่​ออก​มา​จาก​ใจ​คือ​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต จง​กำจัด​คำ​หลอก​ลวง​ไป​จาก​ปาก​ของ​เจ้า และ​ให้​คำ​พูด​เลวๆ อยู่​ห่าง​จาก​ริม​ฝีปาก​ของ​เจ้า จง​ให้​ตา​ของ​เจ้า​มอง​ตรง​ไป​ข้าง​หน้า และ​ให้​ดวงตา​ของ​เจ้า​จับ​อยู่​เบื้อง​หน้า ทำ​ทาง​เดิน​ให้​เรียบ​เพื่อ​เท้า​ของ​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ถูก​นำ​ไป​ยัง​ทาง​ที่​ถูกต้อง อย่า​หัน​ซ้าย​หรือ​ขวา แต่​จง​เบี่ยง​เท้า​ของ​เจ้า​ไป​เสีย​จาก​ความ​ชั่ว