เยเรมีย์ 20:14-18

เยเรมีย์ 20:14-18 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ขอให้​วันที่​ข้าพเจ้าเกิดมานั้นถูกสาปแช่ง อย่าให้​วันที่​มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร ขอให้​ชายคนนั้นถูกสาปแช่ง คือคนที่เขานำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า “​บุ​ตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว” อันกระทำให้​บิ​ดาม​ี​ความยินดี​มาก ขอให้​ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงคว่ำเสียและมิ​ได้​ทรงกลับพระทัย ขอให้​เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้​ได้​ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง เพราะเขามิ​ได้​ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ ให้​มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า และครรภ์นั้นจะได้โตอยู่​เป็นนิตย์ ทำไมข้าพเจ้าจึงออกมาจากครรภ์มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็​สิ​้นเปลืองไปด้วยความอับอาย

เยเรมีย์ 20:14-18 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ขออย่าให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นรับพร อย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร ขอให้ชายคนนั้นถูกสาป คือ คนที่เขานำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า <<บุตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว>> อันกระทำให้บิดามีความยินดีมาก ขอให้ช่วยคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมือง ซึ่งพระเจ้าทรงคว่ำเสียและมิได้ทรงกลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องให้ช่วยในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง เพราะเขามิได้ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ ให้มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า และครรภ์นั้นจะได้โตอยู่เป็นนิตย์ ทำไมข้าพเจ้าจึงออกมาจากครรภ์ มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็สิ้นเปลืองไปด้วยความอับอาย

เยเรมีย์ 20:14-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ขอแช่งวันที่ข้าพเจ้าถือกำเนิดมา! ขออย่าให้วันที่แม่คลอดข้าพเจ้าออกมานั้นได้รับพร! ขอแช่งคนที่นำข่าวไปบอกพ่อของข้าพเจ้า คนที่ทำให้พ่อของข้าพเจ้าดีใจมาก โดยบอกว่า “ท่านได้ลูกชายแล้ว!” ขอให้คนนั้นเป็นเหมือนเมืองต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงคว่ำทลายโดยปราศจากความเมตตาสงสาร ขอให้เขาได้ยินเสียงร่ำไห้ในยามเช้า เสียงโห่ร้องทำศึกยามเที่ยงวัน เนื่องจากเขาไม่ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ให้ท้องของแม่เป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า ให้ท้องของแม่โตอยู่อย่างนั้นตลอดไป ทำไมหนอข้าพเจ้าจึงออกมาจากท้องแม่ ต้องเห็นความทุกข์โศกลำเค็ญ และชีวิตหมดไปกับความอัปยศอดสู?

เยเรมีย์ 20:14-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ขอให้​ถือ​ว่า​วัน​ที่​ผม​เกิดมา​นั้น​เป็น​วัน​ที่​ถูก​สาปแช่ง ขอให้​ถือ​ว่า​วัน​ที่​แม่​ผม​คลอด​ผม​มานั้น​เป็น​วัน​ที่​ถูก​สาปแช่ง ขอ​อย่าได้​ถือ​ว่า​มัน​เป็น​วัน​แห่ง​ความสุข​เลย ชาย​คน​ที่​ไป​บอก​ข่าว​กับ​พ่อ​ของผม​ว่า “ลูกท่าน​เกิด​มา​เป็น​ผู้ชาย” แล้ว​ก็​ทำให้​พ่อ​ดีอกดีใจ​ยกใหญ่ ขอให้​ชาย​คนนั้น​ถูก​สาปแช่ง ขอให้​ชาย​คนนั้น​เป็น​เหมือน​เมือง​ต่างๆ​ที่​พระยาห์เวห์​ทำลาย วอดวาย​อย่าง​ไร้ปรานี ขอให้​เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ใน​ตอนเช้า และ​เสียง​แตร​เตือน​ว่า​มี​อันตราย​เข้า​มา​ใกล้​ใน​ตอนเที่ยง ขอให้​สิ่ง​เหล่านี้​เกิด​กับ​คน​ที่​ไม่ได้​ฆ่าผม​ตั้งแต่​อยู่​ในท้อง เพราะ​ถ้า​เขา​ได้​ทำ​อย่างนั้น แม่​ของผม​ก็​จะ​เป็น​สุสาน​ของผม และ​แม่​ก็​จะ​ท้อง​อยู่​อย่างนั้น​ตลอดไป ทำไม​ผม​จะ​ต้อง​เกิด​ออก​มา​จาก​ท้องแม่ เพื่อ​มา​เจอ​กับ​ปัญหา​ทุกข์ยาก​พวกนี้ และ​ใช้ชีวิต​ที่เหลือ​อยู่​ด้วย​ความอัปยศอดสู

เยเรมีย์ 20:14-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ขอให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นถูกแช่งสาป อย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร ขอให้ชายคนนั้นถูกแช่งสาป คือ คนที่นำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า “บุตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว” ซึ่งทำให้บิดามีความยินดีมาก ขอให้ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมือง ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงคว่ำเสียและไม่ได้กลับพระทัย ขอให้เขาได้ยินเสียงร้องในเวลาเช้า และให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง เพราะพระองค์ไม่ได้ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ ให้มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้า และครรภ์นั้นจะได้โตอยู่เป็นนิตย์ ทำไมข้าพเจ้าจึงออกจากครรภ์ มาเห็นความลำบากและความทุกข์ และวันคืนของข้าพเจ้าก็หมดสิ้นไปในความอับอาย?

เยเรมีย์ 20:14-18 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ให้​วัน​ที่​ข้าพเจ้า​เกิด​มา​ถูก​สาปแช่ง วัน​ที่​มารดา​ของ​ข้าพเจ้า​ตั้ง​ครรภ์ ข้าพเจ้า​ก็​ขอ​อย่า​ให้​วัน​นั้น​ได้​รับ​พระ​พร ขอ​ให้​คน​ที่​ทำ​ให้​บิดา​ข้าพเจ้า​ดี​ใจ ด้วย​การ​นำ​ข่าว​มา​บอก​ท่าน​ว่า “เป็น​เด็ก​ผู้​ชาย ท่าน​ได้​บุตร​ชาย” ถูก​สาปแช่ง​เถิด ขอ​ให้​ชาย​คน​นั้น​เป็น​เหมือน​เมือง ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทำลาย​อย่าง​ไม่​ปรานี ขอ​ให้​เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ใน​ตอน​เช้า และ​สัญญาณ​เตือน​ตอน​เที่ยง​วัน เพราะ​เขา​ไม่​ได้​ฆ่า​ข้าพเจ้า​ขณะ​ที่​ยัง​อยู่​ใน​ครรภ์ เพื่อ​ครรภ์​มารดา​ของ​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​เป็น​หลุม​ศพ​ของ​ข้าพเจ้า และ​จะ​เป็น​ครรภ์​โต​ตลอด​ไป ทำไม​ข้าพเจ้า​จึง​ออก​มา​จาก​ครรภ์ เพื่อ​เห็น​การ​ตรากตรำ​และ​ความ​เศร้า และ​อยู่​กับ​ความ​อับอาย​อย่าง​นั้น​หรือ