เยเรมียาห์ 20:14-18

ขอให้​ถือ​ว่า​วัน​ที่​ผม​เกิดมา​นั้น​เป็น​วัน​ที่​ถูก​สาปแช่ง ขอให้​ถือ​ว่า​วัน​ที่​แม่​ผม​คลอด​ผม​มานั้น​เป็น​วัน​ที่​ถูก​สาปแช่ง ขอ​อย่าได้​ถือ​ว่า​มัน​เป็น​วัน​แห่ง​ความสุข​เลย ชาย​คน​ที่​ไป​บอก​ข่าว​กับ​พ่อ​ของผม​ว่า “ลูกท่าน​เกิด​มา​เป็น​ผู้ชาย” แล้ว​ก็​ทำให้​พ่อ​ดีอกดีใจ​ยกใหญ่ ขอให้​ชาย​คนนั้น​ถูก​สาปแช่ง ขอให้​ชาย​คนนั้น​เป็น​เหมือน​เมือง​ต่างๆ​ที่​พระยาห์เวห์​ทำลาย วอดวาย​อย่าง​ไร้ปรานี ขอให้​เขา​ได้ยิน​เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ใน​ตอนเช้า และ​เสียง​แตร​เตือน​ว่า​มี​อันตราย​เข้า​มา​ใกล้​ใน​ตอนเที่ยง ขอให้​สิ่ง​เหล่านี้​เกิด​กับ​คน​ที่​ไม่ได้​ฆ่าผม​ตั้งแต่​อยู่​ในท้อง เพราะ​ถ้า​เขา​ได้​ทำ​อย่างนั้น แม่​ของผม​ก็​จะ​เป็น​สุสาน​ของผม และ​แม่​ก็​จะ​ท้อง​อยู่​อย่างนั้น​ตลอดไป ทำไม​ผม​จะ​ต้อง​เกิด​ออก​มา​จาก​ท้องแม่ เพื่อ​มา​เจอ​กับ​ปัญหา​ทุกข์ยาก​พวกนี้ และ​ใช้ชีวิต​ที่เหลือ​อยู่​ด้วย​ความอัปยศอดสู