ฮาบากุก 2:2-20
ฮาบากุก 2:2-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
พระยาห์เวห์ก็ตอบผมว่า “ให้เขียนนิมิตนี้ให้ชัดเจนลงบนพวกแผ่นป้าย เพื่อคนที่อ่านจะอ่านได้อย่างง่ายดายรวดเร็ว ที่เราพูดอย่างนี้ก็เพราะว่า นิมิตนี้ยืนยันถึงเวลาที่กำหนดไว้นั้น มันเป็นพยานถึงจุดจบของพวกบาบิโลนที่กำลังจะมาถึงและมันก็ไม่โกหกด้วย แต่ถ้าดูเหมือนช้า ใจเย็นๆคอยไว้ เพราะวันนั้นจะมาถึงแน่ มันจะไม่สายหรอก คนที่คอยไม่ไหวก็จะยอมแพ้ไป ไม่ทำตามนิมิตนี้ แต่คนที่ทำตามใจพระเจ้า ก็มีกำลังใจสู้ชีวิตต่อไปเพราะว่านิมิตนี้เชื่อถือได้ แต่ความร่ำรวยจะหลอกลวงคนหยิ่งผยอง และคนโลภที่อ้าปากกว้างเหมือนแดนคนตาย จะไม่มีวันสำเร็จ คนโลภเหมือนความตายที่ไม่เคยหยุดกระหายเหยื่อ คนโลภนั้นรวบรวมชนชาติทั้งหมดมาเป็นของตัวเองและรวบคนทั้งหมดมาเป็นของเขา แต่คนที่เขารวบรวมมานั้นจะแต่งเพลงเยาะเย้ยเขา แต่งนิทานและตั้งคำถามกันล้อเลียนเขา จะมีคนพูดว่า ‘นี่ เจ้า ที่ได้สะสมสิ่งที่ไม่ใช่ของเจ้า และก่อหนี้ไว้มากมาย เจ้าจะทำอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหน’ ในไม่ช้า เจ้าหนี้จะตามทวงหนี้เจ้า คือคนพวกนั้นที่เจ้ากลัวจนตัวสั่นจะมาปล้นสะดมเจ้า และตอนนั้นก็เป็นตาของเจ้าบ้างที่จะตกเป็นเหยื่อ บาบิโลน เจ้าเคยไปปล้นสะดมชนชาติต่างๆมากมาย ดังนั้นตอนนี้ชนชาติที่เหลือก็จะกลับมาปล้นเจ้าคืน เพราะเจ้าเคยทำให้เลือดของมนุษย์ตก และเจ้าเคยทำทารุณกรรมกับแผ่นดินต่างๆ รวมทั้งเมืองต่างๆและคนที่อยู่ในเมืองเหล่านั้น นี่ เจ้าที่ร่ำรวยจากการฉ้อโกงคนอื่น เจ้าคิดว่าเจ้ากำลังทำรังอยู่สูงพ้นจากอันตราย แต่ความจริงแล้วการฉ้อโกงนั้น กลับนำความพินาศมาสู่ทั้งบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าวางแผนทำลายล้างชนชาติมากมายนั้น เจ้ากำลังวางแผนนำความอัปยศอดสูมาสู่ทั้งบ้านของเจ้าเองและกำลังทำบาปต่อชีวิตตัวเอง หินบนฝาบ้านของเจ้าก็ยังจะร้องต่อว่าเจ้า แม้แต่ขื่อบนหลังคาบ้านของเจ้าเอง ก็ยังจะสะท้อนรับเห็นด้วยกับหินฝาบ้านนั้น นี่ เจ้าที่สร้างเมืองขึ้นมาด้วยเลือดของผู้บริสุทธิ์ เจ้าที่ก่อตั้งเมืองขึ้นมาด้วยความชั่วร้าย ชนชาติเหล่านั้นที่เจ้าได้ชัยชนะมา ทำงานหนักให้กับเจ้าโดยที่พวกเขาไม่ได้อะไรเลย พวกเขาทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบตาย แต่สิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมานั้นก็จะถูกไฟเผาไปจนหมดเกลี้ยง ความหายนะที่จะเกิดขึ้นนี้ เกิดมาจากพระยาห์เวห์ ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ไม่ใช่หรือ แล้วโลกนี้จะเต็มไปด้วยคนที่รู้จักพระบารมีของพระยาห์เวห์ เหมือนกับน้ำที่เต็มทะเล นี่ เจ้าที่เทความโกรธออกมา แล้วบังคับให้คนอื่นดื่มจากจอกนั้นจนเมา เพื่อเจ้าจะได้ดูความเปลือยเปล่าของเขา เจ้าดื่มความอัปยศอดสูจนอิ่มหนำแทนที่จะดื่มเกียรติยศเข้าไป เจ้าเองก็จะต้องดื่มและเปลือยเปล่าด้วยเหมือนกัน จอกแห่งความโกรธที่พระยาห์เวห์ถืออยู่ในมือขวานั้น ก็จะเวียนมาถึงเจ้าและแทนที่เจ้าจะได้รับเกียรติ ก็จะได้รับความอัปยศอดสู ความโหดร้ายที่เจ้าเคยทำต่อเลบานอนนั้น ก็จะหวนกลับมาหาเจ้า เจ้าเคยทำลายฝูงสัตว์มากมาย เจ้าจะต้องหวาดกลัวที่จะถูกทำลาย เพราะเจ้าเคยทำให้เลือดของมนุษย์ตก และเจ้าทำทารุณกรรมกับแผ่นดินต่างๆรวมทั้งเมืองต่างๆและคนที่อยู่ในเมืองเหล่านั้น” รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรบ้าง คนถึงได้อยากแกะสลักมันนัก รูปหล่อหรือรูปปั้นของพระปลอมเหล่านั้น ให้ประโยชน์อะไรบ้าง คนสร้างถึงได้ศรัทธานัก เพราะรูปเคารพที่เขาสร้างนั้นแม้แต่จะพูดก็ไม่ได้ นี่ เจ้าที่พูดกับท่อนไม้ว่า “ตื่นได้แล้ว” หรือพูดกับหินที่พูดไม่ได้ว่า “ลุกขึ้นได้แล้ว” พระปลอมนั้นให้คำชี้แนะอะไรเจ้าได้บ้าง มันถูกหุ้มด้วยทองและเงินและไม่มีลมหายใจด้วย แต่พระยาห์เวห์นั้นสถิตอยู่ในวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ โลกทั้งใบเอ๋ย ให้เงียบสงบอยู่ต่อหน้าพระองค์เถิด
ฮาบากุก 2:2-20 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แล้วพระยาห์เวห์ตรัสตอบข้าพเจ้าว่า “จงเขียนนิมิตนั้นลงไป จงเขียนไว้บนแผ่นป้ายให้ชัดเจน เพื่อให้คนที่วิ่งอ่านได้คล่อง เพราะว่านิมิตนั้นยังรอเวลาของมันอยู่ มันกำลังรีบไปถึงความสำเร็จ มันจะไม่มุสา ถ้าดูช้าไป ก็จงคอยสักหน่อย มันจะมาถึงแน่นอน คงไม่ล่าช้านัก ดูเถิด คนหยิ่งจองหอง จิตใจภายในเขาไม่ซื่อตรง แต่ว่าคนชอบธรรมจะดำรงชีวิตอยู่ด้วยความซื่อสัตย์ ยิ่งกว่านั้น เหล้าองุ่นเป็นของอันตราย วางใจไม่ได้ คนจองหองจะไม่ได้พักสงบ คอของเขาเปิดกว้างดุจแดนคนตาย และเขาเหมือนมัจจุราชที่ไม่รู้จักอิ่ม เขากอบโกยประชาชาติทั้งสิ้นมาเพื่อตัวเอง และรวบรวมทุกชนชาติมาเป็นคนของตน” ประชาชาติทั้งหมดนี้จะยกคำเย้ยหยันกล่าวแก่เขา และยกคำปริศนาเยาะเขาไม่ใช่หรือ ว่า “วิบัติแก่ผู้สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ ยังอีกนานเท่าใดนะ ที่เจ้าจะบรรทุกของที่ยึดเป็นประกันไว้เต็มตัว? เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาอย่างฉับพลันหรือ? และผู้ที่ทำให้เจ้ากลัวจนตัวสั่นจะไม่ตื่นขึ้นหรือ? แล้วเจ้าก็จะเป็นเหยื่อของพวกเขา เพราะเจ้าปล้นมาหลายประชาชาติแล้ว ชนชาติทั้งสิ้นที่เหลืออยู่ก็จะมาปล้นเจ้า เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและทำการทารุณต่อแผ่นดิน ต่อนครและต่อชาวนครนั้นทั้งสิ้น “วิบัติแก่ผู้ที่ได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่ว เพื่อจะวางรังของตัวให้สูงเด่นขึ้น เพื่อให้พ้นจากอันตราย เจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้า โดยกำจัดชนชาติเป็นอันมากเสีย เจ้าทำบาปต่อตัวเอง เพราะศิลาจะตะโกนออกจากกำแพง และขื่อจะขานตอบจากส่วนที่เป็นไม้ “วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิต และก่อตั้งนครขึ้นด้วยความชั่ว ดูเถิด ที่บรรดาประชาชนตรากตรำทำงานก็เพื่อให้ไฟเผาผลาญ และชนชาติทั้งหลายทำงานจนเหนื่อยล้าก็เพื่อความว่างเปล่า ที่เป็นเช่นนี้เพราะพระยาห์เวห์จอมทัพไม่ใช่หรือ? เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วย ความรู้ในเรื่องพระสิริของพระยาห์เวห์ ดังน้ำที่เต็มทะเล “วิบัติแก่ผู้ทำให้เพื่อนบ้านดื่มเหล้า ผู้เคล้าความโกรธของตนเข้าด้วย และทำให้เขามึนเมา เพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเขา เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่ด้วยศักดิ์ศรี เจ้าจงดื่มเองซิ แล้วก็เปลือยกาย ถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระยาห์เวห์ จะเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอับอายจะปกคลุมศักดิ์ศรีของเจ้า ความทารุณที่เจ้าทำแก่เลบานอนจะท่วมเจ้า ความพินาศของสัตว์ป่าจะทำให้เจ้ากลัว เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและทำการทารุณต่อแผ่นดิน ต่อนครและต่อชาวนครนั้นทั้งสิ้น “รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรเล่า? คือรูปที่ช่างได้แกะสลักไว้ รูปหล่อโลหะอันเป็นครูสอนความเท็จให้ประโยชน์อะไรเล่า? เพราะช่างย่อมวางใจในสิ่งที่เขาสร้างขึ้น แม้เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้ วิบัติแก่ผู้กล่าวแก่สิ่งที่ทำด้วยไม้ว่า จงตื่นเถิด กล่าวแก่หินใบ้ว่า จงลุกขึ้นเถิด สิ่งนี้สั่งสอนอะไรได้หรือ? ดูเถิด สิ่งนั้นหุ้มด้วยทองและเงิน แต่ไม่มีลมหายใจในสิ่งนั้นเลย “แต่พระยาห์เวห์สถิตในพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์ จงให้ทั่วทั้งแผ่นดินโลกสงบนิ่งต่อพระพักตร์พระองค์เถิด”
ฮาบากุก 2:2-20 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
และพระเยโฮวาห์ตรัสตอบข้าพเจ้าว่า “จงเขียนนิมิตนั้นลงไป จงเขียนไว้บนแผ่นป้ายให้กระจ่าง เพื่อให้คนที่วิ่งอ่านได้คล่อง เพราะว่านิมิตนั้นยังรอเวลาที่กำหนดไว้ แต่ในที่สุด มันก็จะกล่าวออกมา มันไม่มุสา ถ้าดูช้าไป ก็จงคอยสักหน่อย มันจะบังเกิดขึ้นเป็นแน่ คงไม่ล่าช้านัก ดูเถิด ผู้ที่จิตใจผยองขึ้นก็ไม่เที่ยงธรรม แต่ว่าคนชอบธรรมจะมีชีวิตดำรงอยู่โดยความเชื่อ ยิ่งกว่านั้น เพราะเขาละเมิดโดยเหล้าองุ่น เขาจึงเป็นคนจองหอง เขาไม่ยอมอยู่บ้าน ความตะกละของเขากว้างเหมือนอย่างนรก อย่างมัจจุราชไม่เคยรู้จักอิ่ม เขากอบโกยประชาชาติทั้งหลายมาเพื่อตัวเขาเอง แล้วรวบรวมชนชาติทั้งหลายเข้ามาเป็นคนของตน” ประชาชาติทั้งสิ้นเหล่านี้จะไม่ยกคำอุปมากล่าวต่อเขาหรือ และยกสุภาษิตกล่าวเยาะเขาว่า “วิบัติแก่ผู้ที่สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ จะทำอย่างนี้ได้นานเท่าใดนะ และบรรทุกของที่ยึดเป็นประกันไว้เต็มตัว ลูกหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาในปัจจุบันทันด่วนหรือ และผู้ใดที่กระทำให้เจ้าตัวสั่นจะไม่ตื่นขึ้นหรือ แล้วเจ้าก็จะถูกเขาริบบ้างละ เพราะว่าเจ้าได้ปล้นมาแล้วหลายประชาชาติ ชนชาติทั้งหลายที่เหลืออยู่นั้นจึงจะมาปล้นเจ้า เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตก และเพราะการทารุณต่อแผ่นดิน ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อบรรดาผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น วิบัติแก่ผู้ที่อยากได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่ว เพื่อจะวางรังของตัวให้สูงเด่นขึ้น เพื่อให้พ้นจากฤทธิ์อำนาจของความชั่วร้าย ที่จริงเจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้าโดยกำจัดชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากเสีย เจ้าได้ทำบาปต่อจิตใจของเจ้าแล้ว เพราะว่าศิลาจะตะโกนออกมาจากผนัง และขื่อก็จะตอบสนองมาจากหมู่ตัวไม้ในเรือน วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิต และวางรากนครไว้ด้วยความชั่วช้า ดูเถิด ที่บรรดาชนชาติทำงานก็เพื่อแก่ไฟ และที่ชนชาติทั้งหลายทำจนเหน็ดเหนื่อยก็เพื่อแก่การไร้สาระ มิได้เป็นเช่นนี้เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธาดอกหรือ เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วยความรู้ในเรื่องสง่าราศีของพระเยโฮวาห์ดังน้ำที่เต็มทะเล วิบัติแก่ผู้นั้นที่ให้เพื่อนบ้านดื่ม ที่ยื่นขวดไปให้เขาและทำให้เขาเมาไป เพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเพื่อนบ้าน เจ้าจะอิ่มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่อิ่มด้วยสง่าราศี เจ้าดื่มเองซิ แล้วให้เหมือนผู้ชายที่มิได้เข้าสุหนัต ถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระเยโฮวาห์จะเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอับอายจะพ่นเหนือสง่าราศีของเจ้า เนื่องด้วยความทารุณที่เจ้ากระทำแก่เลบานอนจะท่วมเจ้า ความพินาศของสัตว์เดียรัจฉานซึ่งกระทำให้เขากลัว เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตก และด้วยเหตุความรุนแรงต่อแผ่นดิน ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อบรรดาผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรเล่า รูปที่ช่างได้แกะสลักไว้ รูปหล่ออันเป็นครูสอนความเท็จให้ประโยชน์อะไร ที่ช่างจะวางใจในสิ่งที่เขาสร้างขึ้น ที่ช่างจะสร้างพระใบ้ วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวแก่สิ่งที่ทำด้วยไม้ว่า ‘จงตื่นเถิด’ แก่หินใบ้ว่า ‘จงลุกขึ้นเถิด’ สิ่งนี้สั่งสอนอะไรได้หรือ ดูเถิด สิ่งนั้นกะไหล่ทองคำหรือเงิน แต่ไม่มีลมหายใจในสิ่งนั้นเลย แต่พระเยโฮวาห์ทรงสถิตในพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์ จงให้สิ้นทั้งพิภพอยู่สงบต่อพระพักตร์พระองค์เถิด”
ฮาบากุก 2:2-20 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
และพระเจ้าตรัสตอบข้าพเจ้าว่า <<จงเขียนนิมิตนั้นลงไป จงเขียนไว้บนแผ่นป้ายให้กระจ่าง เพื่อให้คนที่วิ่งอ่านได้คล่อง เพราะว่านิมิตนั้นยังรอเวลาของมันอยู่ มันกำลังรีบไปถึงความสำเร็จ มันไม่มุสา ถ้าดูช้าไป ก็จงคอยสักหน่อย มันจะบังเกิดขึ้นเป็นแน่ คงไม่ล่าช้านัก ดูเถิด ผู้ที่จิตใจไม่ชอบธรรมก็จะล้ม แต่ว่าคนชอบธรรมจะดำรงชีวิตอยู่ ด้วยความซื่อสัตย์ ยิ่งกว่านั้น ความมั่งคั่งล่อลวงคนประมาท เขาจะไม่รู้จักสงบ ความตะกละของเขากว้างเหมือนอย่างแดนคนตาย อย่างมัจจุราชไม่เคยรู้จักอิ่ม เขากอบโกยประชาชาติทั้งหลายมาเพื่อตัวเขาเอง แล้วรวบรวมชนชาติทั้งหลายเข้ามาเป็นคนของตน>> ประชาชาติทั้งสิ้นเหล่านี้จะไม่ยกคำเย้ยหยัน กล่าวต่อเขาหรือ และยกทุพภาษิตกล่าวเยาะเขาว่า <<วิบัติแก่ผู้ที่สะสมสิ่งที่มิใช่ของตนไว้ (จะทำอย่างนี้ได้นานเท่าใดนะ) และบรรทุกของที่ยึดเป็นประกันไว้เต็มตัว ลูกหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาในปัจจุบันทันด่วนหรือ และผู้ใดที่กระทำให้เจ้าตัวสั่นจะไม่ตื่นขึ้นหรือ แล้วเจ้าก็จะถูกเขาริบบ้างละ เพราะว่าเจ้าได้ปล้นมาแล้วหลายประชาชาติ ชนชาติทั้งหลายที่เหลืออยู่นั้น จึงจะมาปล้นเจ้า เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและเพราะการทารุณต่อโลก ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น วิบัติแก่ผู้ที่ได้กำไรมาสู่เรือนของตนด้วยความชั่ว เพื่อจะวางรังของตัวให้สูงเด่นขึ้น เพื่อมิให้อันตรายเอื้อมถึงได้ ที่จริงเจ้าได้ออกอุบายหาความอับอายมาสู่เรือนของเจ้า โดยกำจัดชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากเสีย เจ้าต้องเสียชีวิตของเจ้า เพราะว่าศิลาจะตะโกนออกมาจากผนัง และขื่อก็จะตอบสนองมาจากหมู่ตัวไม้ในเรือน วิบัติแก่ผู้สร้างเมืองด้วยโลหิต และวางรากนครไว้ด้วยความชั่ว ดูเถิด ที่บรรดาชนชาติทำงานก็เพื่อแก่ไฟ และที่ชนชาติทั้งหลายทำจนเหน็ดเหนื่อยก็เพื่อแก่ การไร้สาระ มิได้เป็นเช่นนี้เพราะพระเจ้าจอมโยธาดอกหรือ เพราะว่าพิภพจะเต็มไปด้วย ความรู้ในเรื่องพระสิริของพระเจ้า ดังน้ำที่เต็มทะเล วิบัติแก่ผู้นั้นที่กระทำให้เพื่อนบ้านดื่ม ปนความโกรธของตนเข้าด้วย และทำให้เขาเมาไป เพื่อจะเพ่งดูความเปลือยเปล่าของเพื่อนบ้าน เจ้าจะอิ่มไปด้วยความอับอาย ไม่ใช่อิ่มด้วยศักดิ์ศรี เจ้าดื่มเองซิ แล้วก็มลทินไป ถ้วยซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขวาของพระเจ้า จะเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอับอายจะมาอยู่เหนือศักดิ์ศรีของเจ้า ความทารุณที่เจ้ากระทำแก่เลบานอนจะท่วมเจ้า ความพินาศของสัตว์เดียรัจฉานจะกระทำให้เจ้ากลัว เพราะเจ้าทำให้โลหิตมนุษย์ตกและเพราะการทารุณต่อโลก ต่อบรรดาหัวเมืองและต่อผู้ที่อยู่ในเมืองนั้น รูปแกะสลักให้ประโยชน์อะไรเล่า รูปที่ช่างได้แกะสลักไว้ รูปหล่ออันเป็นครูสอนความเท็จให้ประโยชน์อะไร ที่ช่างจะวางใจในสิ่งที่เขาสร้างขึ้น ที่ช่างจะสร้างพระใบ้ วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวแก่สิ่งที่ทำด้วยไม้ว่า จงตื่นเถิด แก่หินใบ้ว่า จงลุกขึ้นเถิด สิ่งนี้สั่งสอนอะไรได้หรือ ดูเถิด สิ่งนั้นกะไหล่ทองคำหรือเงิน แต่ไม่มีลมหายใจในสิ่งนั้นเลย แต่พระเจ้าทรงสถิตในพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์ จงให้สิ้นทั้งพิภพอยู่สงบต่อพระพักตร์พระองค์เถิด
ฮาบากุก 2:2-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “จงเขียนสิ่งที่เราเปิดเผยแก่เจ้า ให้เห็นชัดเจนบนแผ่นจารึก เพื่อว่าทุกคนที่อ่านจะเข้าใจได้ทันที เพราะสิ่งที่เราจะเปิดเผยแก่เจ้านั้นยังรอกำหนดเวลาอยู่ เป็นเรื่องวาระสุดท้าย และจะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่เรื่องเท็จ แม้จะเนิ่นช้าอยู่ ก็จงอดใจรอ มันจะมาถึงอย่างแน่นอนและจะไม่ล่าช้า “ดูเถิด เขาผยองขึ้น ความปรารถนาของเขาไม่ถูกทำนองคลองธรรม แต่คนชอบธรรมจะดำรงชีวิตโดยความเชื่อของเขา อันที่จริงเหล้าองุ่นทรยศเขา เขาหยิ่งผยองและไม่เคยพักสงบ เพราะเขาตะกละเหมือนหลุมฝังศพ และเหมือนความตายซึ่งไม่เคยอิ่ม เขารวบรวมประชาชาติมาเป็นของตน และจับชนชาติทั้งปวงมาเป็นเชลย “คนเหล่านั้นทั้งหมดจะไม่ร้องยั่วเย้าเขาด้วยคำเยาะเย้ยและคำสบประมาทหรอกหรือว่า “ ‘วิบัติแก่เขาผู้เอาของที่ขโมยมากองสุมไว้ และทำให้ตนเองร่ำรวยโดยการขู่กรรโชก! สิ่งนี้จะต้องดำเนินไปอีกนานเพียงใด?’ เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกฮือขึ้นในทันทีทันใดหรือ? เขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าตัวสั่นงันงกหรือ? เมื่อนั้นเจ้าจะตกเป็นเหยื่อของเขา เพราะเจ้าได้ปล้นชิงมาหลายชาติ ชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นเจ้า เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น “วิบัติแก่เขาผู้สร้างอาณาจักรของตนด้วยสิ่งที่ได้มาอย่างอยุติธรรม เพื่อสร้างรังไว้บนที่สูง เพื่อหนีจากเงื้อมมือแห่งหายนะ! เจ้าวางแผนให้หลายชนชาติถูกทำลาย ก่อความอัปยศแก่เรือนของเจ้าเองและทำให้ชีวิตของตนเองต้องเสียไป ก้อนหินที่ผนังจะส่งเสียงร้อง และไม้ขื่อไม้คานก็จะส่งเสียงสะท้อน “วิบัติแก่ผู้สร้างนครด้วยการนองเลือด และตั้งเมืองด้วยอาชญากรรม! พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงตัดสินพระทัยไว้แล้วไม่ใช่หรือว่า การลงแรงทำงานของชนชาตินั้นก็เป็นเพียงเชื้อไฟ การตรากตรำจนสิ้นแรงของชนชาติต่างๆ ก็สูญเปล่า? เพราะโลกจะเต็มไปด้วยความรู้ถึงพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้า ดั่งห้วงนํ้าทั้งหลายที่ปกคลุมท้องทะเล “วิบัติแก่ผู้ที่ให้เหล้าองุ่นเพื่อนบ้านดื่ม เทเหล้าจากถุงหนังให้เขาจนเมามาย เพื่อจะได้จ้องดูร่างเปลือยเปล่าของเขา เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอายแทนที่จะได้เกียรติยศ บัดนี้ถึงคราวของเจ้า! จงดื่มสิ และเจ้าจะถูกเปิดเผยความเปลือยเปล่า! ถ้วยจากพระหัตถ์ขวาขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอัปยศอดสูจะบดบังเกียรติยศของเจ้า ความโหดร้ายที่เจ้าทำไว้แก่เลบานอนจะล้มล้างเจ้า และการที่เจ้าทำลายล้างสัตว์ต่างๆ จะทำให้เจ้าหวาดกลัว เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น “รูปเคารพมีคุณค่าอะไรในเมื่อมนุษย์เป็นผู้แกะสลักมันขึ้น? หรือรูปที่สอนความเท็จนั้นมีคุณค่าอะไร? เพราะผู้ที่สร้างรูปนั้นขึ้นก็วางใจในสิ่งที่ตนสร้าง เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้ วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวกับไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมาเถิด!’ หรือกล่าวแก่หินไร้ชีวิตว่า ‘จงตื่นขึ้นมาเถิด!’ มันจะให้คำแนะนำได้หรือ? เขาหุ้มมันด้วยทองและเงิน มันไม่มีลมหายใจ” แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับในพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ให้ทั้งโลกจงเงียบอยู่ต่อหน้าพระองค์
ฮาบากุก 2:2-20 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
พระผู้เป็นเจ้าจึงตอบดังนี้ “จงบันทึกภาพนิมิต เขียนให้ชัดเจนบนแผ่นศิลา เพื่อคนประกาศจะอ่านได้โดยง่าย เพราะภาพนิมิตยังรอให้ถึงกำหนดเวลา ภาพนิมิตพูดถึงบั้นปลาย จะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่ความเท็จ แม้จะดูเหมือนว่าเชื่องช้า แต่จงรอ สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และจะไม่ล่าช้า เห็นไหมล่ะ เขาหยิ่งผยอง จิตใจของเขาไม่เที่ยงธรรม แต่ผู้มีความชอบธรรมจะมีชีวิตได้โดย ความเชื่อของเขา จริงทีเดียว เหล้าองุ่นทรยศเขา เขาเย่อหยิ่งและไม่เคยสงบนิ่ง เพราะความโลภของเขาเปิดกว้างอย่างแดนคนตาย และเป็นเหมือนความตายที่ไม่มีวันพึงพอใจ เขารวบรวมประชาชาติทั้งปวงมาเป็นของเขาเอง และจับชนชาติทั้งปวงไปเป็นเชลย คนทั้งหลายจะไม่ถากถางเขาด้วยการหัวเราะเยาะและดูหมิ่นดังนี้หรือว่า ‘วิบัติจงเกิดแก่คนที่สะสมสิ่งที่ไม่ได้เป็นของเขา และกอบโกยความมั่งมีให้แก่ตนเองด้วยการบีบคั้น จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานเพียงไร’ บรรดาเจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกขึ้นมาอย่างฉับพลันหรอกหรือ พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าสั่นสะท้านหรือ แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นเหยื่อของพวกเขา เพราะเจ้าได้ปล้นสะดมประชาชาติจำนวนมาก บรรดาชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นสะดมเจ้า เพราะการนองเลือดและความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่แผ่นดิน แก่เมืองต่างๆ และแก่ชาวเมืองทั้งหลาย วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างคฤหาสน์ของเขาซึ่งได้มาจากผลประโยชน์ที่ไร้คุณธรรม เพื่อตั้งที่อยู่ของเขาไว้บนที่สูง เพื่อหนีให้พ้นจากความพินาศ อุบายของเจ้าได้นำความอับอายสู่คฤหาสน์ของเจ้า และทำให้ชนชาติจำนวนมากพินาศ จนถึงกับทำลายชีวิตของเจ้าเอง กำแพงหินจะส่งเสียงร้อง และคานไม้จะสะท้อนตอบเสียงนั้น วิบัติจงเกิดแก่คนที่สร้างเมืองด้วยการนองเลือด และก่อสร้างเมืองด้วยความชั่วร้าย ดูเถิด ไม่ใช่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาหรอกหรือที่ตัดสินว่า แรงงานของบรรดาชนชาติกลับกลายเป็นเชื้อเพลิง และบรรดาประชาชาติก็เหนื่อยล้าไปโดยเปล่าประโยชน์ เพราะแผ่นดินโลกจะบริบูรณ์ ด้วยความรู้แห่งพระบารมีของพระผู้เป็นเจ้า เหมือนน้ำที่เต็มทะเล วิบัติจงเกิดแก่คนที่ให้บรรดาเพื่อนบ้านดื่ม เทเหล้าจากถุงบรรจุเหล้าองุ่นจนทำให้พวกเขาเมามาย เพื่อจะได้มองดูร่างกายที่เปลือยเปล่าของพวกเขา เจ้าจะได้รับความอับอายแทนสง่าราศี คราวนี้เป็นเวลาของเจ้า จงดื่มและเปลือยเปล่า ถ้วยจากมือขวาของพระผู้เป็นเจ้า กำลังเวียนมาถึงตัวเจ้า และความอัปยศจะปกคลุมสง่าราศีของเจ้า ความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำแก่เลบานอนจะเกิดขึ้นกับเจ้าเช่นเดียวกันอย่างท่วมท้น และเจ้าทำให้สัตว์วอดวายเช่นไรเจ้าก็จะต้องหวาดหวั่นเช่นนั้น เพราะการนองเลือด และความรุนแรงที่เจ้าได้กระทำต่อแผ่นดิน ต่อเมืองต่างๆ และต่อชาวเมืองทั้งหลาย รูปเคารพมีค่าอะไรในเมื่อมีคนแกะสลักมันขึ้นมา หรือรูปบูชาที่สอนความเท็จ เพราะคนที่ทำมันขึ้นมาวางใจในสิ่งที่ตนสร้างขึ้น เขาทำรูปเคารพซึ่งไม่สามารถพูดได้ วิบัติแก่คนที่พูดกับสิ่งที่เป็นไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมา’ หรือพูดกับหินซึ่งไม่มีชีวิตว่า ‘จงลุกขึ้นเถิด’ มันให้คำแนะนำได้หรือ มันถูกแปะด้วยทองคำและเงิน มันไม่มีลมหายใจ แต่พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่ในพระวิหารอันบริสุทธิ์ของพระองค์ ให้ทั่วแผ่นดินโลกนิ่งเงียบ ณ เบื้องหน้าพระองค์”