2 ซามูเอล 19:1-8

2 ซามูเอล 19:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

มี​คน​บอก​โยอาบ​ว่า “กษัตริย์​กำลัง​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ถึง​อับซาโลม” ดังนั้น ใน​วันนั้น​แทน​ที่​กองทัพ​จะ​เฉลิม​ฉลอง​ชัยชนะ กลับ​กลาย​เป็น​วัน​เศร้าโศก เพราะ​ใน​วัน​นั้น​ทั้ง​กองทัพ​ได้ยิน​ว่า “กษัตริย์​เสียใจ​เรื่อง​ลูกชาย​ของ​เขา” คน​เหล่านั้น​เดิน​เข้า​เมือง​อย่าง​เงียบๆ​เหมือน​คน​ที่​แอบ​เข้า​เมือง​ด้วย​ความละอาย​เมื่อ​หลบหนี​จาก​สนามรบ กษัตริย์​ปิด​หน้า​ของ​เขา​และ​ร้องไห้​ออก​มา​ดังๆ​ว่า “อับซาโลม ลูกพ่อ อับซาโลม ลูกพ่อ ลูก​ของพ่อ” โยอาบ​จึง​เข้า​ไป​ใน​วัง​ของ​กษัตริย์​และ​พูด​ว่า “วันนี้ ท่าน​ได้​ทำ​ให้​คน​ของ​ท่าน​ทั้งหมด​อับอาย พวก​เขา​คือ​คน​ที่​ได้​ช่วย​ชีวิต​ท่าน และ​ลูกชาย​กับ​ลูกสาว​อีก​หลายๆ​คน​ของ​ท่าน​ไว้ รวม​ทั้ง​ชีวิต​ของ​พวก​เมีย​ท่าน​และ​เมียน้อย ทั้งหลาย​ของ​ท่าน​ด้วย ท่าน​รัก​คน​เหล่า​นั้น​ที่​เกลียด​ท่าน​และ​เกลียด​คน​ที่รัก​ท่าน ใน​วันนี้​ท่าน​ทำ​ให้​เห็น​ชัดเจน​ว่า ผู้นำ​ทัพ​ทั้งหลาย​ของ​ท่าน​และ​คน​ของ​เขา​ไม่​มี​ความหมาย​กับ​ท่าน​เลย ข้าพเจ้า​รู้​แล้ว​ว่า ท่าน​คงจะ​พอใจ​ถ้า​อับซาโลม​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​วันนี้​และ​พวก​ข้าพเจ้า​ตายหมด ตอนนี้ ขอ​ท่าน​ออก​ไป​และ​ไป​ให้​กำลัง​ใจ​กับ​คน​ของ​ท่าน ข้าพเจ้า​สาบาน​ต่อ​พระยาห์เวห์​ว่า ถ้า​ท่าน​ไม่​ออก​ไป จะ​ไม่​มี​ใคร​เหลือ​อยู่​กับ​ท่าน​อีก​ภาย​ใน​คืน​นี้ และ​มัน​จะ​เลว​ร้าย​ยิ่งกว่า​ความหายนะ​ใดๆ​ก็​ตาม​ที่​ท่าน​เคย​พบ​มา​ตั้งแต่​เด็ก​จน​ถึง​ขณะนี้” ดังนั้น​กษัตริย์​จึง​ลุก​ขึ้น​และ​ไป​นั่ง​ที่​ประตู​เมือง เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​ได้ยิน​ว่า “กษัตริย์​นั่ง​อยู่​บน​ประตู​เมือง​แล้ว” พวก​เขา​ก็​ออก​มา​อยู่​ต่อ​หน้า​เขา

2 ซามูเอล 19:1-8 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เขาเรียนโยอาบว่า “ดูสิ พระราชาทรงกันแสงและไว้ทุกข์เพื่ออับซาโลม” เพราะฉะนั้น ชัยชนะในวันนั้นก็กลายเป็นการไว้ทุกข์ของทหารทั้งปวง เพราะในวันนั้นพวกทหารได้ยินว่า “พระราชาทรงโทมนัสเพราะโอรสของพระองค์” ในวันนั้นพวกทหารแอบเข้ามาในเมืองอย่างกับพวกทหารที่แอบมา เมื่อละอายใจหนีศึกกลับมา พระราชาคลุมพระพักตร์ ทรงกันแสงเสียงดังว่า “โอ อับซาโลมบุตรของเราเอ๋ย โอ อับซาโลมบุตรของเรา บุตรของเรา” โยอาบก็เข้ามาในพระราชวังทูลว่า “วันนี้ฝ่าพระบาททรงทำให้ข้าราชการทหารทั้งสิ้นของฝ่าพระบาทรับความละอาย คือ พวกเขาซึ่งวันนี้ได้ช่วยชีวิตของฝ่าพระบาท ทั้งชีวิตของบรรดาราชโอรสและราชธิดาและชีวิตของบรรดามเหสีและชีวิตของบรรดาสนมของฝ่าพระบาท เพราะว่าฝ่าพระบาททรงรักผู้ที่เกลียดชังฝ่าพระบาท และทรงเกลียดชังผู้ที่รักฝ่าพระบาท เพราะในวันนี้ ฝ่าพระบาททรงทำให้ประจักษ์แล้วว่า บรรดานายทหารและข้าราชการไม่มีค่าสำหรับฝ่าพระบาท ในวันนี้ข้าพระบาททราบว่า ถ้าอับซาโลมยังมีชีวิตอยู่ และในวันนี้ข้าพระบาททั้งหลายตายสิ้น ฝ่าพระบาทก็จะพอพระทัย ขอฝ่าพระบาททรงลุกขึ้น ณ บัดนี้ ขอเสด็จออกไปตรัสให้กำลังใจบรรดาข้าราชการ เพราะข้าพระบาทปฏิญาณในพระนามพระยาห์เวห์ว่า ถ้าฝ่าพระบาทไม่เสด็จ จะไม่มีชายสักคนหนึ่งค้างอยู่กับฝ่าพระบาทในคืนนี้ เรื่องนี้จะร้ายแรงยิ่งกว่าเหตุร้ายอื่นๆ ทั้งสิ้น ซึ่งบังเกิดแก่ฝ่าพระบาทตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์จนบัดนี้” พระราชาก็ทรงลุกขึ้น ประทับที่ประตู พวกเขาไปบอกพวกทหารว่า “ดูสิ พระราชาประทับอยู่ที่ประตู” ประชาชนทั้งหลายก็มาเฝ้าพระราชา ฝ่ายอิสราเอลนั้นต่างคนต่างก็หนีไปยังที่อาศัยของตนหมดแล้ว

2 ซามูเอล 19:1-8 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

เขาไปเรียนโยอาบว่า “​ดู​เถิด กษัตริย์​กันแสงและไว้​ทุกข์​เพื่​ออ​ับซาโลม” เพราะฉะนั้นชัยชนะในวันนั้​นก​็กลายเป็นการไว้​ทุกข์​ของประชาชนทั้งหลาย เพราะในวันนั้นประชาชนได้ยิ​นว​่า กษัตริย์​ทรงโทมนัสเพราะพระราชบุตรของพระองค์ ในวันนั้นประชาชนได้แอบเข้ามาในเมืองอย่างกับคนหนี​ศึก แล​้วอายแอบเข้ามา กษัตริย์​ทรงคลุมพระพักตร์ของพระองค์ และกษั​ตริ​ย์กันแสงเสียงดังว่า “​โอ อับซาโลมบุตรของเราเอ๋ย โอ อับซาโลมบุตรของเรา บุ​ตรของเรา” โยอาบก็​เข​้ามาในพระราชวังทูลกษั​ตริ​ย์​ว่า “​วันนี้​พระองค์​ได้​ทรงกระทำให้ข้าราชการทั้งสิ้นของพระองค์ ผู้​ซึ่งวันนี้​ได้​อารักขาพระชนม์ของพระองค์ ทั้งชีวิตของราชบุตรและราชธิดา และชีวิตของบรรดามเหสี และชีวิตของสนมทั้งหลายของพระองค์​ให้​เขาได้รับความละอาย เพราะว่าพระองค์ทรงรักศั​ตรู​ของพระองค์ และทรงเกลียดชังสหายของพระองค์ เพราะในวันนี้​พระองค์​ได้​กระทำให้​ประจักษ์​แล​้​วว​่า พระองค์​ไม่ไยดี​ต่อนายทหารและบรรดาข้าราชการทั้งหลาย ในวันนี้ข้าพระองค์ทราบว่า ถ้าในวันนี้อับซาโลมยั​งม​ี​ชี​วิตอยู่ และข้าพระองค์ทั้งหลายก็ตายสิ้น พระองค์​ก็​จะพอพระทัย ฉะนั้น ขอพระองค์ทรงลุกขึ้น ณ บัดนี้​ขอเสด็จออกไปตรัสให้ถึงใจข้าราชการทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์​ได้​ปฏิญาณในพระนามพระเยโฮวาห์​ว่า ถ้าพระองค์​ไม่​เสด็จจะไม่​มี​ชายสักคนหนึ่งอยู่กับพระองค์ในคืนนี้ เรื่องนี้จะร้ายแรงยิ่งกว่าเหตุร้ายอื่นๆทั้งสิ้นซึ่​งบ​ังเกิดแก่​พระองค์​ตั้งแต่​ยังทรงพระเยาว์​จนบัดนี้​” กษัตริย์​ก็​ทรงลุกขึ้นประทั​บท​ี่​ประตูเมือง เขาไปบอกประชาชนทั้งหลายว่า “​ดู​เถิด กษัตริย์​ประทั​บอย​ู่​ที่​ประตูเมือง​” ประชาชนทั้งหลายก็มาเฝ้ากษั​ตริ​ย์ ฝ่ายอิสราเอลนั้นต่างคนต่างก็​หนี​ไปยังเต็นท์ของตนหมดแล้ว

2 ซามูเอล 19:1-8 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

เขาไปเรียนโยอาบว่า <<ดูเถิด พระราชากันแสงและไว้ทุกข์เพื่ออับซาโลม>> เพราะฉะนั้นชัยชนะในวันนั้นก็กลาย เป็นการไว้ทุกข์ของประชาชนทั้งหลาย เพราะในวันนั้นประชาชนได้ยินว่า <<พระราชาทรงโทมนัสเพราะพระราชบุตรของพระองค์>> ในวันนั้นประชาชนได้แอบเข้ามาในเมืองอย่าง กับคนหนีศึก แล้วอายแอบเข้ามา พระราชาทรงคลุมพระพักตร์กันแสงเสียงดังว่า <<โอ อับซาโลมบุตรของเราเอ๋ย โอ อับซาโลมบุตรของเรา บุตรของเรา>> โยอาบก็เข้ามาในพระราชวังทูลว่า <<วันนี้ฝ่าพระบาทได้ทรงกระทำให้ข้าราชการ ทั้งสิ้นของฝ่าพระบาท ผู้ซึ่งวันนี้ได้อารักขาพระชนม์ของฝ่าพระบาท ทั้งราชบุตรและราชธิดาและชีวิตของบรรดามเหสี และสนมทั้งหลายของฝ่าพระบาทให้เขาได้รับความละอาย เพราะว่าฝ่าพระบาททรงรักผู้ที่เกลียดชังฝ่าพระบาท และทรงเกลียดชังผู้ที่รักฝ่าพระบาท เพราะในวันนี้ ฝ่าพระบาทได้กระทำให้ประจักษ์แล้วว่า ฝ่าพระบาทไม่ไยดีต่อนายทหารและบรรดาข้าราชการทั้งหลาย ในวันนี้ข้าพระบาททราบว่า ถ้าในวันนี้อับซาโลมยังมีชีวิตอยู่ และข้าพระบาททั้งหลายก็ตายสิ้น ฝ่าพระบาทก็จะพอพระทัย ขอฝ่าพระบาททรงลุกขึ้น ณ บัดนี้ขอเสด็จออกไป ตรัสให้ถึงใจข้าราชการทั้งหลาย เพราะข้าพระบาทได้ปฏิญาณในพระนามพระเจ้าว่า ถ้าฝ่าพระบาทไม่เสด็จจะไม่มีชายสักคนหนึ่งอยู่ กับฝ่าพระบาทในคืนนี้ เรื่องนี้จะร้ายแรงยิ่งกว่าเหตุร้ายอื่นๆทั้งสิ้น ซึ่งบังเกิดแก่ฝ่าพระบาทตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์จนบัดนี้>> พระราชาก็ทรงลุกขึ้นประทับที่ประตูเมือง เขาไปบอกประชาชนว่า <<ดูเถิด พระราชาประทับอยู่ที่ประตูเมือง>> ประชาชนทั้งหลายก็มาเฝ้าพระราชา ฝ่ายอิสราเอลนั้นต่างคนต่างก็หนีไปยัง บ้านเรือนของตนหมดแล้ว

2 ซามูเอล 19:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เมื่อโยอาบทราบว่ากษัตริย์ทรงกันแสงและอาลัยถึงอับซาโลม และเมื่อทั้งกองทัพทราบว่ากษัตริย์ทรงเศร้าโศกเสียใจเรื่องราชโอรส ความปลื้มปีติในชัยชนะใหญ่หลวงในวันนั้นก็กลับกลายเป็นความโศกสลด ทั้งกองทัพค่อยๆ เคลื่อนเข้าสู่กรุงอย่างเงียบเหงาเหมือนคนที่เข้ามาอย่างอับอายเพราะหนีจากการรบ ดาวิดซบพระพักตร์ลงกับพระหัตถ์คร่ำครวญว่า “โอ อับซาโลมลูกของพ่อ! โอ อับซาโลมลูกของพ่อ ลูกของพ่อ!” โยอาบจึงเข้าไปยังที่ประทับ และกราบทูลว่า “วันนี้ฝ่าพระบาททรงทำให้คนของฝ่าพระบาท ผู้ได้ปกป้องพระชนม์ชีพของฝ่าพระบาทรวมทั้งชีวิตของราชโอรส ราชธิดา มเหสี และสนมไว้นั้นรู้สึกอัปยศอดสู ฝ่าพระบาททรงรักอาลัยผู้ที่ชิงชังฝ่าพระบาท และทรงชิงชังผู้ที่รักฝ่าพระบาท ในวันนี้ฝ่าพระบาททรงแสดงให้เห็นชัดว่าบรรดานายทัพ และทหารล้วนไม่มีความหมายอะไรเลยสำหรับฝ่าพระบาท หากอับซาโลมมีชีวิตอยู่และพวกข้าพระบาทตายไปหมด ฝ่าพระบาทคงจะพอพระทัย บัดนี้ขอทรงโปรดเสด็จออกไปประทานกำลังใจแก่พวกทหาร ข้าพระบาทขอสาบานโดยอ้างองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า หากไม่เสด็จไปจะไม่เหลือพวกเขาแม้แต่คนเดียวในคืนนี้ นี่จะเป็นสิ่งเลวร้ายสำหรับฝ่าพระบาท ยิ่งกว่าที่ฝ่าพระบาทเคยประสบภัยพิบัติใดมาตลอดพระชนม์ชีพ” กษัตริย์จึงเสด็จออกไปประทับอยู่ที่ประตูเมือง และเมื่อเขาทั้งปวงทราบว่ากษัตริย์ประทับอยู่ที่นั่น พวกเขาก็พากันมาเข้าเฝ้า ขณะเดียวกันคนอิสราเอลก็หนีกลับบ้านของตน

2 ซามูเอล 19:1-8 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

มี​คน​บอก​โยอาบ​ว่า “ดู​เถิด กษัตริย์​กำลัง​ร้องไห้​และ​ร้อง​คร่ำครวญ​ถึง​อับซาโลม” ดังนั้น​ชัย​ชนะ​ของ​วัน​นั้น​กลาย​เป็น​การ​ร้อง​คร่ำครวญ​ของ​ทหาร​ทั้ง​ปวง เพราะ​เขา​ได้ยิน​ใน​วัน​นั้น​ว่า “กษัตริย์​กำลัง​เศร้าโศก​ถึง​บุตร​ของ​ท่าน” พวก​ทหาร​จึง​แอบ​กลับ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​อย่าง​เงียบๆ ราว​กับ​คน​ที่​อับอาย​เมื่อ​หนี​ศึก​และ​แอบ​กลับ​มา กษัตริย์​ปิด​หน้า​และ​ร้อง​ส่ง​เสียง​ดัง​ว่า “โอ อับซาโลม​บุตร​ของ​เรา บุตร​ของ​เรา อับซาโลม​เอ๋ย บุตร​ของ​เรา” โยอาบ​เข้า​ไป​ใน​ที่​พัก​ของ​กษัตริย์ และ​พูด​ว่า “วัน​นี้​ท่าน​ทำ​ให้​ข้า​รับใช้​ของ​ท่าน​ทุก​คน​ได้​รับ​ความ​อับอาย วัน​นี้​พวก​เขา​ช่วย​ชีวิต​ท่าน ชีวิต​บุตร​ชาย​และ​บุตร​หญิง ชีวิต​ภรรยา​และ​ภรรยา​น้อย​ของ​ท่าน เพราะ​ว่า​ท่าน​รัก​ผู้​ที่​เกลียด​ชัง​ท่าน และ​เกลียด​ชัง​ผู้​ที่​รัก​ท่าน เพราะ​ว่า​วัน​นี้​ท่าน​ทำ​ให้​เห็น​ชัด​แล้ว​ว่า เหล่า​ผู้​บังคับ​บัญชา​และ​ทหาร​รับใช้​ไม่​มี​ความ​หมาย​สำหรับ​ท่าน เพราะ​ใน​วัน​นี้​ข้าพเจ้า​ทราบ​ว่า ถ้า​อับซาโลม​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ และ​พวก​เรา​ทุก​คน​ตาย​ไป​ใน​วัน​นี้ ท่าน​ก็​จะ​พอใจ ฉะนั้น​บัดนี้ โปรด​ลุก​ขึ้น ออก​ไป​กล่าว​ให้​กำลัง​ใจ​พวก​ทหาร​รับใช้​ของ​ท่าน เพราะ​ข้าพเจ้า​สาบาน​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า ถ้า​ท่าน​ไม่​ไป จะ​ไม่​มี​ชาย​สัก​คน​เดียว​ที่​จะ​อยู่​กับ​ท่าน​ใน​คืน​นี้ และ​เรื่อง​นี้​จะ​ทำ​ให้​ตก​อยู่​ใน​สถานการณ์​ลำบาก​ยิ่ง​กว่า​ความ​วิบัติ​ที่​ท่าน​เคย​พบ นับ​จาก​เวลา​ที่​ท่าน​เป็น​หนุ่ม​จน​ถึง​บัดนี้” แล้ว​กษัตริย์​ก็​ลุก​ขึ้น และ​ไป​นั่ง​ที่​ประตู​เมือง และ​บรรดา​ทหาร​ทั้ง​ปวง​ได้ยิน​ว่า “ดู​เถิด กษัตริย์​กำลัง​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​เมือง” พวก​เขา​จึง​มา​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ ใน​ขณะ​เดียว​กัน​ชาย​ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​ก็​หนี​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​ตน