2 ซามูเอล 19

19
โยอาบ​ต่อว่า​ดาวิด
1มี​คน​บอก​โยอาบ​ว่า “กษัตริย์​กำลัง​ร้องไห้​และ​คร่ำครวญ​ถึง​อับซาโลม”
2ดังนั้น ใน​วันนั้น​แทน​ที่​กองทัพ​จะ​เฉลิม​ฉลอง​ชัยชนะ กลับ​กลาย​เป็น​วัน​เศร้าโศก เพราะ​ใน​วัน​นั้น​ทั้ง​กองทัพ​ได้ยิน​ว่า “กษัตริย์​เสียใจ​เรื่อง​ลูกชาย​ของ​เขา”
3คน​เหล่านั้น​เดิน​เข้า​เมือง​อย่าง​เงียบๆ​เหมือน​คน​ที่​แอบ​เข้า​เมือง​ด้วย​ความละอาย​เมื่อ​หลบหนี​จาก​สนามรบ 4กษัตริย์​ปิด​หน้า​ของ​เขา​และ​ร้องไห้​ออก​มา​ดังๆ​ว่า “อับซาโลม ลูกพ่อ อับซาโลม ลูกพ่อ ลูก​ของพ่อ”
5โยอาบ​จึง​เข้า​ไป​ใน​วัง​ของ​กษัตริย์​และ​พูด​ว่า “วันนี้ ท่าน​ได้​ทำ​ให้​คน​ของ​ท่าน​ทั้งหมด​อับอาย พวก​เขา​คือ​คน​ที่​ได้​ช่วย​ชีวิต​ท่าน และ​ลูกชาย​กับ​ลูกสาว​อีก​หลายๆ​คน​ของ​ท่าน​ไว้ รวม​ทั้ง​ชีวิต​ของ​พวก​เมีย​ท่าน​และ​เมียน้อย#19:5 เมียน้อย คือ​ทาส​หญิง​ที่​เป็น​เมีย ทั้งหลาย​ของ​ท่าน​ด้วย 6ท่าน​รัก​คน​เหล่า​นั้น​ที่​เกลียด​ท่าน​และ​เกลียด​คน​ที่รัก​ท่าน ใน​วันนี้​ท่าน​ทำ​ให้​เห็น​ชัดเจน​ว่า ผู้นำ​ทัพ​ทั้งหลาย​ของ​ท่าน​และ​คน​ของ​เขา​ไม่​มี​ความหมาย​กับ​ท่าน​เลย ข้าพเจ้า​รู้​แล้ว​ว่า ท่าน​คงจะ​พอใจ​ถ้า​อับซาโลม​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​วันนี้​และ​พวก​ข้าพเจ้า​ตายหมด 7ตอนนี้ ขอ​ท่าน​ออก​ไป​และ​ไป​ให้​กำลัง​ใจ​กับ​คน​ของ​ท่าน ข้าพเจ้า​สาบาน​ต่อ​พระยาห์เวห์​ว่า ถ้า​ท่าน​ไม่​ออก​ไป จะ​ไม่​มี​ใคร​เหลือ​อยู่​กับ​ท่าน​อีก​ภาย​ใน​คืน​นี้ และ​มัน​จะ​เลว​ร้าย​ยิ่งกว่า​ความหายนะ​ใดๆ​ก็​ตาม​ที่​ท่าน​เคย​พบ​มา​ตั้งแต่​เด็ก​จน​ถึง​ขณะนี้”
8ดังนั้น​กษัตริย์​จึง​ลุก​ขึ้น​และ​ไป​นั่ง​ที่​ประตู​เมือง เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​ได้ยิน​ว่า “กษัตริย์​นั่ง​อยู่​บน​ประตู​เมือง#19:8 ประตู​เมือง เป็น​สถานที่​ผู้คน​มา​ใช้​ประชุม​กัน​แล้ว” พวก​เขา​ก็​ออก​มา​อยู่​ต่อ​หน้า​เขา
ดาวิด​กลับ​เข้า​เมือง​เยรูซาเล็ม​อีกครั้ง
9ขณะนั้น​ชาว​อิสราเอล​ต่าง​หลบ​หนี​กลับ​บ้าน​ของ​พวก​เขา ประชาชน​อิสราเอล​ทั่ว​ทุก​เผ่า​ต่าง​ถกเถียง​กัน​ว่า “กษัตริย์​ได้​ช่วย​เหลือ​พวก​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​พวก​ศัตรู เขา​คือ​ผู้ที่​ช่วย​พวก​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย แต่​ตอน​นี้​เขา​ได้​หลบ​หนี​จาก​ประเทศ​ไป​เพราะ​อับซาโลม 10และ​อับซาโลม​ที่​พวก​เรา​ได้​แต่งตั้ง​ให้​ปกครอง​พวก​เรา​ได้​ตาย​แล้ว​ใน​สนามรบ แล้ว​ทำไม​พวก​เรา​ไม่​พูด​ถึง​การ​เชิญ​กษัตริย์​กลับ​มา​เล่า”
11กษัตริย์​ดาวิด​ส่ง​ข้อ​ความ​ไป​ให้​ศาโดก​และ​อาบียาธาร์​นักบวช​ทั้ง​สอง​ว่า “ให้​ไป​ถาม​พวก​ผู้ใหญ่​ชาว​ยูดาห์​ว่า ‘ทำไม​ท่าน​ถึง​เป็น​คน​สุดท้าย​ที่​จะ​เชิญ​กษัตริย์​กลับ​วัง​ของ​เขา ใน​เมื่อ​ทั่ว​ทั้ง​อิสราเอล​ก็​ได้​พูด​กัน​ถึง​เรื่องนี้ และ​มัน​ก็​มา​ถึง​หู​ของ​เรา​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แล้ว 12พวก​ท่าน​เป็น​พี่​น้อง​ของ​เรา เป็น​เลือดเนื้อ​ของ​เรา แล้ว​ทำไม​ท่าน​จึง​เป็น​พวก​สุด​ท้าย​ที่​จะ​นำ​เรา​ผู้​เป็น​กษัตริย์​กลับ​มา​ยัง​วัง​ของ​เรา’ 13และ​ให้​บอก​อามาสา​ด้วย​ว่า ‘ท่าน​ไม่​ใช่​เลือดเนื้อ​ของ​เรา​หรือ ขอ​ให้​พระเจ้า​ลงโทษ​เรา​อย่าง​รุนแรง​ที่สุด​อย่าง​ที่​ไม่​เคย​มี​มา​ก่อน ถ้า​จาก​นี้​ไป​ท่าน​ไม่​ได้​เป็น​แม่ทัพ​ของ​กองทัพ​เรา​แทน​โยอาบ’”
14ดาวิด​ชนะใจ​ชาว​ยูดาห์​ทั้งหมด​ราว​กับ​ว่า​พวก​เขา​เป็น​คนๆ​เดียว พวก​เขา​ส่ง​ข้อ​ความ​ถึง​กษัตริย์​ว่า “กลับ​มา​เถิด ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​คน​ของ​ท่าน​ทั้งหมด​ด้วย”
15แล้ว​กษัตริย์​ก็​ได้​กลับ​มา​และ​ไป​ถึง​แม่น้ำ​จอร์แดน ขณะ​นั้น​คน​ยูดาห์​ได้​มา​ที่​กิลกาล​เพื่อ​ออก​ไป​รับ​เสด็จ​กษัตริย์​และ​นำ​เขา​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​มา
ชิเมอี​ขอ​ให้​ดาวิด​ให้​อภัย​เขา
16ชิเมอี​ลูกชาย​เกรา​ชาว​เบนยามิน​ที่​มา​จาก​เมือง​บาฮูริม รีบ​ลง​มา​พร้อม​กับ​คน​ยูดาห์​เพื่อ​รับ​เสด็จ​กษัตริย์​ดาวิด 17เขา​มา​พร้อม​กับ​ชาว​เผ่า​เบนยามิน​หนึ่ง​พัน​คน และ​กับ​ศิบา​คน​รับใช้​ครอบครัว​ซาอูล ศิบา​มา​พร้อม​กับ​ลูกชาย​สิบห้า​คน​และ​คน​รับใช้​ยี่สิบ​คน​ของ​เขา พวก​เขา​รีบ​ไป​ที่​แม่น้ำ​จอร์แดน​ที่​กษัตริย์อยู่
18พวก​เขา​ข้าม​ที่​ทางข้าม​เพื่อ​ไป​รับ​ครอบครัว​กษัตริย์​ข้าม​มา และ​เพื่อ​ทำ​ตาม​สิ่ง​ที่​กษัตริย์​ต้องการ เมื่อ​ชิเมอี​ลูกชาย​เกรา​ข้าม​จอร์แดน​ไป เขา​หมอบ​คำนับ​อยู่​ต่อหน้า​กษัตริย์ 19และ​พูด​กับ​กษัตริย์​ว่า “ขอ​ให้​เจ้านาย​ข้าพเจ้า​อย่า​เอา​ผิด​กับ​ข้าพเจ้า​เลย อย่า​ได้​จดจำ​สิ่ง​ที่​ผิดๆ​ที่​คน​รับใช้​ของ​ท่าน​ได้​ทำ​ไป ใน​วัน​ที่​ท่าน​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ออก​จาก​เยรูซาเล็ม ขอ​ให้​กษัตริย์​เอา​มัน​ออก​ไป​จาก​ความคิด​ด้วย​เถิด 20เพราะ​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ท่าน​รู้​ว่า​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​บาป​ไป แต่​วันนี้​ข้าพเจ้า​มา​ที่​นี่​เป็น​คน​แรก​ใน​บรรดา​ครอบครัว​โยเซฟ#19:20 ครอบครัว​โยเซฟ น่า​จะ​หมายถึง​ชาว​อิสราเอล​ที่​ติดตาม​อับซาโลม มี​หลาย​ครั้ง​ที่​ชื่อ​เอฟราอิม (ลูกชาย​โยเซฟ) ถูก​ใช้​แทน​กลุ่ม​ชาว​อิสราเอล​ทาง​เหนือ​ทั้งหมด ทั้งหมด​เพื่อ​ลง​มา​พบ​กับ​ท่าน​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า”
21แล้ว​อาบีชัย​ลูกชาย​นาง​เศรุยาห์​ก็​พูด​ว่า “ชิเมอี​สมควร​ตาย​เพราะ​เรื่อง​นี้​ไม่ใช่​หรือ เขา​ได้​สาป​แช่ง​ผู้​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​เจิม​ให้​เป็น​กษัตริย์”
22ดาวิด​ตอบ​ว่า “พวก​ลูกชาย​นาง​เศรุยาห์ พวก​เจ้า​มา​ยุ่ง​เรื่อง​ของ​เรา​ทำไม วันนี้​เจ้า​ทำ​ตัว​เหมือน​ศัตรู​ของ​เรา วันนี้​จะ​ไม่​มี​ใคร​ต้อง​ตาย​ใน​อิสราเอล คิด​ว่า​เรา​ไม่​รู้​หรือ​ว่า​วันนี้​เรา​ได้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​เหนือ​อิสราเอล​แล้ว”
23ดังนั้น​กษัตริย์​พูด​กับ​ชิเมอี​ว่า “เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย”#19:23 เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย ดาวิด​ไม่​ได้​ฆ่า​ชิเมอี แต่​อีก​ไม่​กี่​ปี​ต่อมา ซาโลมอน​ลูกชาย​ดาวิด​สั่ง​ให้​ฆ่า​ชิเมอี ดู​ใน 1 พงศ์กษัตริย์ 2:44-46 แล้ว​กษัตริย์​ก็​สาบาน​กับ​เขา
เมฟีโบเชท​ไป​พบ​ดาวิด
24เมฟีโบเชท​หลาน#19:24 หลาน ตาม​ตัว​อักษร คือ “ลูกชาย” ซาอูล​ลง​ไป​รับ​เสด็จ​กษัตริย์​ด้วย​เหมือน​กัน เขา​ไม่​ได้​ดูแล​เท้า​ของ​เขา​หรือ​แต่ง​หนวด​เครา​หรือ​ซัก​เสื้อผ้า​เขา​เลย​ตั้งแต่​วัน​ที่​กษัตริย์​จาก​ไป​จน​กระทั่ง​วัน​ที่​เขา​กลับ​มา​อย่าง​ปลอดภัย 25เมื่อ​เขา​มา​จาก​เยรูซาเล็ม​เพื่อ​มา​รับ​เสด็จ​กษัตริย์ กษัตริย์​ถาม​เขา​ว่า “เมฟีโบเชท ทำไม​เจ้า​ถึง​ไม่​ไป​กับ​เรา”
26เขา​พูด​ว่า “กษัตริย์​เจ้า​นาย​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ท่าน​เป็น​ง่อย ข้าพเจ้า​ก็​เลย​พูด​ว่า ‘ใส่​อาน​ให้​กับ​ลา​ของ​เรา​หน่อย เรา​จะ​ได้​ขี่​ตาม​กษัตริย์​ไป’ แต่​ศิบา​คน​รับใช้​ข้าพเจ้า ทรยศ​ข้าพเจ้า 27และ​เขา​ก็​ใส่ร้าย​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ท่าน​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า กษัตริย์​ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​เหมือน​ทูตสวรรค์​ของ​พระเจ้า ดังนั้น​ขอ​ท่าน​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​ท่าน​เห็นควร​เถิด 28อันที่​จริง ลูก​หลาน​ทุก​คน​ของ​ปู่#19:28 ของ​ปู่ ตาม​ตัว​อักษร​คือ “ของ​พ่อ” ข้าพเจ้า​ไม่​สมควร​ได้รับ​สิ่ง​ใด​เลย​นอกจาก​ความตาย​จาก​ท่าน​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า แต่​ท่าน​ได้​ให้​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​ท่าน​นั่ง​ร่วม​กับ​คน​เหล่านั้น​ที่​นั่ง​ร่วม​โต๊ะ​กับ​ท่าน ดังนั้น ข้าพเจ้า​ยัง​มี​สิทธิ์​เรียกร้อง​อะไร​จาก​กษัตริย์​อีก​เล่า”
29กษัตริย์​พูด​กับ​เขา​ว่า “ไม่​ต้อง​พูด​อะไร​แล้ว เรา​ขอ​สั่ง​ให้​เจ้า​และ​ศิบา​แบ่ง​ที่​นา​กัน”
30เมฟีโบเชท​พูด​กับ​กษัตริย์​ว่า “ให้​เขา​ไป​ทุก​อย่าง​เถิด เพราะ​ตอน​นี้​ท่าน​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ได้​กลับ​มา​อย่าง​ปลอดภัย​แล้ว”
ดาวิด​ขอ​ให้​บารซิลลัย​มากับ​เขา
31บารซิลลัย​ชาว​กิเลอาด​ลง​มา​จาก​โรเกลิม​ด้วย เพื่อ​ที่​จะ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​กับ​กษัตริย์​และ​เพื่อ​ส่ง​เขา​ให้​เดินทาง​ไป​จาก​ที่​นั่น 32ขณะนั้น บารซิลลัย​แก่​มาก​แล้ว มี​อายุ​แปดสิบ​ปี เขา​เป็น​ผู้นำ​เสบียง​อาหาร​มา​ให้​กับ​กษัตริย์​ระหว่าง​ที่​พัก​อยู่​ที่​เมือง​มาหะนาอิม เพราะ​เขา​ร่ำรวย​มาก 33กษัตริย์​ดาวิด​พูด​กับ​บารซิลลัย​ว่า “ข้าม​ไป​กับ​เรา​และ​อยู่​กับ​เรา​ใน​เยรูซาเล็ม​เถิด แล้ว​เรา​จะ​คอย​ดูแล​ท่าน”
34แต่​บารซิลลัย​ตอบ​กษัตริย์​ดาวิด​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​อีก​สัก​กี่​ปี​กัน ที่​ข้าพเจ้า​จะ​ไป​อยู่​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม​กับ​กษัตริย์ 35ตอนนี้​ข้าพเจ้า​ก็​มี​อายุ​ตั้ง​แปดสิบ​ปี​แล้ว ข้าพเจ้า​แก่​เกิน​กว่า​ที่​จะ​สนุก​สนาน​กับอะไร​ต่ออะไร​แล้ว ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ท่าน​ยัง​สามารถ​ลิ้มรส​อาหาร​และ​เครื่อง​ดื่ม​ได้​อีก​หรือ ข้าพเจ้า​ยัง​จะ​ฟัง​เสียง​ของ​นักร้อง​ชาย​และ​หญิง​ได้​อีก​หรือ ทำไม​จะ​ต้อง​ให้​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ท่าน​เป็น​ภาระ​เพิ่ม​ให้​กับ​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​เล่า 36ผู้รับใช้​ท่าน​จะ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​กับ​กษัตริย์​ไป​แค่​ช่วง​หนึ่ง​เท่านั้น ทำไม​กษัตริย์​ต้อง​ตอบแทน​ข้าพเจ้า​ด้วย​รางวัล​ขนาด​นี้ 37ปล่อย​ผู้รับใช้​ท่าน​กลับ​ไป​เถิด ข้าพเจ้า​จะ​ได้​ตาย​อยู่​ใน​เมือง​ของ​ข้าพเจ้า​เอง​ใกล้​หลุม​ฝังศพ​พ่อ​และ​แม่​ข้าพเจ้า แต่​คน​ผู้​นี้​คือ​คิมฮาม​ผู้รับใช้​ท่าน ให้​เขา​ข้าม​ไป​กับ​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​เถิด ทำ​กับ​เขา​ตาม​ที่​ท่าน​เห็น​สมควร​เถิด”
38กษัตริย์​พูด​ว่า “คิมฮาม​จะ​ข้าม​ไป​กับ​เรา เรา​จะ​ดีกับ​เขา​อย่าง​ที่​ท่าน​ขอ​ไว้ ท่าน​ขอ​อะไร เรา​ก็​จะ​ทำ​ให้”
ดาวิด​กลับ​บ้าน
39กษัตริย์​จูบ​บารซิลลัย​และ​ให้​พร​กับ​เขา และ​บารซิลลัย​ก็​กลับ​บ้าน​เขา หลังจาก​นั้น กษัตริย์​และ​ประชาชน​ทั้งหมด​ก็​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป
40เมื่อ​กษัตริย์​ข้าม​แม่น้ำ​และ​เดินทาง​ไป​ถึง​กิลกาล กองทัพ​ทั้งหมด​ของ​ยูดาห์​และ​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​กองทัพ​อิสราเอล​นำ​กษัตริย์​ข้าม​แม่น้ำ​มา คิมฮาม​ข้าม​ไป​กับ​เขา​ด้วย
ชาวอิสราเอล​ทะเลาะ​กับ​ชาวยูดาห์
41ต่อมา​คน​อิสราเอล​ทั้งหมด​ก็​มา​หา​กษัตริย์ และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “ทำไม​ชาวยูดาห์​พี่น้อง​ของ​พวก​เรา​ถึง​ได้​ขโมย​ท่าน​ไป ทำไม​พวก​เขา​ถึง​ได้​นำ​ตัว​ท่าน​และ​ครอบครัว​ของ​ท่าน​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​พร้อม​กับ​คน​ของ​เขา”
42ชาว​ยูดาห์​ทั้งหมด​ตอบ​คน​อิสราเอล​ว่า “พวก​เรา​ทำ​ไป​เพราะ​กษัตริย์​เป็น​ญาติ​สนิท​กับ​พวก​เรา ทำไม​พวก​ท่าน​ต้อง​โกรธ​ด้วย พวก​เรา​ไป​กิน​ของ​อะไร​ของ​กษัตริย์​หรือ พวก​เรา​เอา​อะไร​ของ​เขา​มา​เป็น​ของ​พวก​เรา​หรือ”
43ชาว​อิสราเอล​จึง​ตอบ​คน​ยูดาห์​ไป​ว่า “พวก​เรา​มี​ส่วนแบ่ง​ใน​กษัตริย์​สิบ​ส่วน#19:43 มี​ส่วนแบ่ง​ใน​กษัตริย์​สิบ​ส่วน ยูดาห์​และ​เบนยามิน​เป็น​คน​สอง​กลุ่ม​ใน​บรรดา​กลุ่ม​ครอบครัว​ทั้งหลาย​ที่​ต่อ​มา​ได้​กลาย​เป็น​อาณาจักร​ยูดาห์​ภายหลัง​จาก​ที่อาณาจักร​เกิด​การ​แตกแยก ส่วน​ครอบครัว​อีก​สิบ​ครอบครัว​รวม​อยู่​ใน​อาณาจักร​อิสราเอล และ​นอกจาก​นั้น พวก​เรา​มี​สิทธิ์​ใน​ดาวิด​มาก​กว่า​พวก​ท่าน แล้ว​ทำไม​พวก​ท่าน​ถึง​ได้​ดูถูก​พวก​เรา​อย่าง​นี้ พวก​เรา​ไม่​ใช่​พวก​แรก​หรือ​ที่​ได้​พูด​ถึง​การ​นำ​กษัตริย์​กลับ​มา”
แต่​คำ​พูด​ของ​คน​ยูดาห์​รุนแรง​กว่า​คำ​พูด​ของ​คน​อิสราเอล

ที่ได้เลือกล่าสุด:

2 ซามูเอล 19: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้