เพลงซาโลมอน 5:10-16

ที่รักของดิฉัน ผิวเปล่งปลั่งอมเลือด เขาเป็นเอกในท่ามกลางหมื่นคน ศีรษะของเขาดังทองคำนพคุณ ผมของเขาหยิกและดำเหมือนนกกา ตาของเขาเปรียบเหมือนนกพิราบ ที่ริมห้วย อาบน้ำนม และจับอยู่ที่ริมกระแสน้ำเต็มฝั่ง แก้มของเขาเหมือนอย่างลานปลูกไม้สีเสียด ส่งกลิ่นหอมหวน ริมฝีปากของเขาเหมือนดอกพลับพลึงแดง หยดน้ำมดยอบ มือของเขาดุจวงแหวนทองคำ อันประดับด้วยพลอยเขียว กายของเขาดุจเสางาช้าง และประดับด้วยไพฑูรย์ ขาของเขาดุจเสาหินอ่อน ตั้งบนฐานทองคำนพคุณ ทรวดทรงของเขามีสง่าดังเลบานอน ประเสริฐอย่างไม้สนสีดาร์ วาจาของเขาอ่อนหวานที่สุด ทั่วทั้งสรรพางค์ของเขาล้วนแต่น่ารักน่าใคร่ โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มจ๋า นี่คือที่รักของดิฉัน และนี่คือเพื่อนยากของดิฉัน