เพลงซาโลมอน 2:10-13

ที่รักของดิฉันได้เอ่ยปากพูดกับดิฉันว่า <<ที่รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด ด้วยว่า นี่แน่ะ ฤดูหนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็วายแล้ว ดอกไม้ต่างๆนานากำลังปรากฏบนพื้นแผ่นดิน เวลาสำหรับวิหคร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขา ก็ได้ยินอยู่ในแผ่นดินของเรา ต้นมะเดื่อกำลังบ่มผลดิบให้สุก และเถาองุ่นมีดอกบานอยู่ มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยงามของฉันเอ๋ย จงมาเถิด