เพลงซาโลมอน 2:10-13

ที่รักของดิฉันได้เอ่ยปากพูดกับดิฉันว่า “ที่รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด เพราะว่า นี่แน่ะ ฤดูหนาวล่วงไปแล้ว และฝนก็หมดแล้ว ดอกไม้เบ่งบานไปทั่วพื้นดิน เวลาสำหรับร้องเพลงมาถึงแล้ว และเสียงคูของนกเขา ก็ได้ยินอยู่ในถิ่นของเรา ผลมะเดื่อกำลังสุกบนต้น และเถาองุ่นมีดอกบานอยู่ มันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง ที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะ คนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด